ខ្ញុំបានរស់នៅប្រទេសវៀតណាមរយៈពេល ៦ ឆ្នាំ។ តាំងពីថ្ងៃដំបូងដែលខ្ញុំបានបោះជើងលើទឹកដីនេះ អ្វីដែលធ្វើអោយខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះគឺ សេចក្តីសប្បុរស និងការរាក់ទាក់របស់ប្រជាជនវៀតណាម។

ខ្ញុំពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ដែលឃើញមានរបស់ស្អាតៗជាច្រើននៅទីនេះ៖ ទេសភាពដ៏ស្រស់ស្អាត វប្បធម៌សម្បូរបែប ប្រវត្តិសាស្រ្តដ៏ស៊ីជម្រៅ មុខម្ហូបដ៏ប្រណិត និងលើសពីនេះទៅទៀត មនុស្សគួរឱ្យស្រឡាញ់។

ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំរំភើបចិត្តបំផុត មិនមែនមកពីអ្វីដែលអាចមើលឃើញនោះទេ ប៉ុន្តែមកពីភាពខុសគ្នាយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនៅក្នុងរបៀបដែលប្រជាជនវៀតណាមយល់ឃើញ និងរស់នៅ។ នៅ​អឺរ៉ុប មនុស្ស​តែង​យក​បុគ្គល​នោះ​ជា​បុគ្គល​ដំបូង បន្ទាប់​មក​គ្រួសារ និង​សហគមន៍។ នៅ​វៀតណាម ខ្ញុំ​យល់​ច្បាស់​ថា​តម្លៃ​សមូហភាព​ត្រូវ​បាន​គេ​វាយ​តម្លៃ​ខ្ពស់​ជាង។ គ្រួសារ ផ្ទះ និងមនុស្សជុំវិញខ្លួនតែងតែមកមុនគេ។

កាល​ពី​សប្តាហ៍​មុន​ខ្ញុំ​បាន​ចូល​រួម​ដំណើរ​ទៅ​ជួយ​កុមារ​កំព្រា​នៅ​ខេត្ត Dak Lak ដែល​ជា​បទ​ពិសោធ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មាន​គំនិត​ជ្រាល​ជ្រៅ​ជា​ច្រើន។ ខ្ញុំជឿថាបុគ្គលត្រូវបានបង្កើតឡើង និងអភិវឌ្ឍប្រកបដោយសុខភាពល្អ តាមរយៈទំនាក់ទំនងជាមួយសហគមន៍។ មាគ៌ានៃការរស់នៅប្រកបដោយសុខដុមរមនា ផ្តល់អាទិភាពដល់សេចក្តីសុខរួមដូចជនជាតិវៀតណាមកំពុងធ្វើនោះ តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំគឺមនុស្សធម៌ និងបំផុសគំនិតណាស់។

លោក Timothee Rousselin (បារាំង) និងភរិយាវៀតណាម។ (រូបថត៖ NVCC)

កំឡុងពេលដែលខ្ញុំរស់នៅទីនេះ មានថ្ងៃពិសេសមួយដែលតែងតែធ្វើអោយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ជាច្រើន នោះគឺថ្ងៃទី 30 ខែមេសា។ ក្នុងនាមជាមនុស្សម្នាក់ដែលបានរៀនអំពីសង្គ្រាមវៀតណាមតាមរយៈសៀវភៅបស្ចិមប្រទេស ខ្ញុំមិននឹកស្មានថាមានតែការរស់នៅទីនេះទេ ទើបខ្ញុំយល់ពីជម្រៅនៃអារម្មណ៍ និងភាពរឹងមាំដ៏កាចសាហាវរបស់ប្រជាជនវៀតណាម។

សម្រាប់ខ្ញុំ ថ្ងៃទី 30 ខែមេសា មិនត្រឹមតែជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏សំខាន់របស់វៀតណាម ដែលជាថ្ងៃបង្រួបបង្រួមជាតិប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជានិមិត្តសញ្ញាដ៏រឹងមាំនៃបំណងប្រាថ្នាសេរីភាព ដំណើរនៃការព្យាបាល ការអភិវឌ្ឍន៍ និងការសម្លឹងឆ្ពោះទៅអនាគត។ អ្វី​ដែល​ជំរុញ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​គឺ​ប្រជាជន​វៀតណាម​មិន​ត្រូវ​រស់​នៅ​ក្នុង​ការ​ស្អប់​គ្នា​ទេ ប៉ុន្តែ​រួម​គ្នា​ចងចាំ​អតីតកាល​ដោយ​មោទនភាព និង​ការ​ដឹងគុណ។ វាគឺជាសារនៃសន្តិភាព និងឯកភាព ដែលពិភពលោកទាំងមូលគួរតែរៀនពី។

ប្រភព៖ https://thoidai.com.vn/nguoi-viet-ma-tuong-nho-qua-khu-bang-niem-tu-hao-va-long-biet-on-213102.html