ក្នុងទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ 1960 នៅពេលដែលខ្ញុំមានអាយុ 20 ឆ្នាំខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងចលនាប្រឆាំងសង្រ្គាមនៅវៀតណាម។ យើងជឿថាសង្រ្គាមនេះគឺខុស ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងវិសមភាព និងការធ្វើបាបមនុស្សដោយអយុត្តិធម៌។ នៅក្នុងបរិបទនោះ ការក្រឡេកមើលសង្រ្គាម និងការចូលរួមក្នុងចលនាប្រឆាំងសង្រ្គាមបានកើតឡើងចំពោះខ្ញុំដោយធម្មជាតិ។ ប្រហែលឆ្នាំ 1966 ខ្ញុំបានបដិសេធមិនត្រូវបានគេព្រាង។ ខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងការតវ៉ា និងសកម្មភាពប្រឆាំងសង្គ្រាមជាច្រើនពេញមួយទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1960 និង 1970 ។
លោក Frank Howard Joyce - ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាជាតិស្តីពីគណៈប្រតិភូមនុស្សចាស់នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយទស្សនាវដ្តី Times ។ (រូបថត៖ Dinh Hoa) |
នៅខែមេសា ឆ្នាំ 1970 ខ្ញុំគឺជាផ្នែកនៃគណៈប្រតិភូសន្តិភាពទៅកាន់ទីក្រុងហាណូយ និងជាយក្រុងរបស់ខ្លួន ដោយបានជួបជាមួយជនជាតិវៀតណាមជាច្រើន ហើយបានឃើញដោយផ្ទាល់នូវផលប៉ះពាល់ដែលអាមេរិក និងសង្រ្គាមមាន និងកំពុងមាន។ ផ្នែកមួយនៃគោលបំណងនៃការធ្វើដំណើរនេះគឺដើម្បីឱ្យនៅពេលដែលយើងត្រលប់ទៅសហរដ្ឋអាមេរិកវិញ យើងអាចប្រាប់ពីរឿងពិតនៃអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងក្នុងអំឡុងសង្រ្គាម ដែលជាអ្វីមួយដែលប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយអាមេរិកនៅពេលនោះមិនបានឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។
ខ្ញុំនៅតែចងចាំថ្ងៃនៃខែមេសា ឆ្នាំ 1975 យើងបានប្រញាប់ប្រញាល់ចេញទៅតាមផ្លូវដើម្បីអបអរសាទរ។ យើងមានមោទនភាពចំពោះប្រជាជនវៀតណាម ហើយក៏មានមោទនភាពចំពោះអ្វីដែលយើងបានធ្វើក្នុងនាមជាសកម្មជនប្រឆាំងសង្រ្គាម និងសន្តិភាព ដែលជាដំណើរដែលយើងភាគច្រើនបន្តបន្តរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
នៅខែមេសាឆ្នាំ 2025 ខ្ញុំអាចត្រឡប់ទៅប្រទេសវៀតណាមវិញ។ នេះជាលើកទី៥របស់ខ្ញុំ ហើយរាល់ពេលដែលខ្ញុំត្រលប់មកវិញ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍ដ៏រឹងមាំ ភាពធន់ និងភាពរឹងមាំរបស់វៀតណាម។ ពិតជាគួរអោយចាប់អារម្មណ៍មែន!
វាពិតជាមានន័យខ្លាំងណាស់សម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការត្រឡប់មកទីនេះក្នុងខួបដ៏សំខាន់នេះ។ ខ្ញុំបានទៅធ្វើជាសាក្សីក្នុងការប្រារព្ធទិវាបង្រួបបង្រួមជាតិវៀតណាម ហើយត្រឡប់ទៅវៀតណាមជាមួយសហការី និងមិត្តភ័ក្តិ។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ខ្ញុំអាចត្រឡប់ទៅសហរដ្ឋអាមេរិកវិញ ដើម្បីប្រាប់រឿងនៃការរស់ឡើងវិញ និងការអភិវឌ្ឍន៍ដោយអព្ភូតហេតុរបស់វៀតណាមតាំងពីឆ្នាំ ១៩៧៥។
តាំងពីដើមដំបូងក្នុងអាជីពរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំតែងតែមានអារម្មណ៍ស្វាគមន៍នៅទីនេះក្នុងនាមជាពលរដ្ឋអាមេរិក។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ អារម្មណ៍នោះនៅដដែល។ ខ្ញុំឃើញភ្ញៀវទេសចរអាមេរិកកាន់តែច្រើនឡើងមកវៀតណាម ហើយវាច្បាស់ណាស់ថាពួកគេមានអារម្មណ៍ស្វាគមន៍យ៉ាងកក់ក្តៅផងដែរ។ ការទទួលបាននូវស្មារតីនៃសន្តិភាពនៅប្រទេសវៀតណាមតែងតែជំរុញខ្ញុំនិងផ្តល់ជីវិតដល់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ថា៖ ខ្ញុំពិតជារីករាយនិងមោទនភាពជាខ្លាំងដែលបានមកប្រទេសវៀតណាមជាលើកទីប្រាំ។ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តយ៉ាងណាដែលខ្ញុំអាចត្រឡប់មកកន្លែងនេះបានប្រាំដងក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ រាល់ពេលដែលខ្ញុំត្រឡប់មកវិញ ខ្ញុំរៀនពីប្រជាជនវៀតណាមនូវវត្ថុមានតម្លៃជាច្រើនអំពីសន្តិភាព និងរបៀបកសាងសន្តិភាព។
ប្រភព៖ https://thoidai.com.vn/den-viet-nam-de-hoc-ve-hoa-binh-213095.html
Kommentar (0)