ខំប្រឹងមើលថែម៉ាក់
ខ្ញុំឈ្មោះ វឿង ធុយឡាន ធំធាត់ក្នុងគ្រួសារដែលមានបងប្អូនបង្កើត 2 នាក់នៅ Zhejiang ប្រទេសចិន។ ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំជាមន្ត្រីរាជការ ដូច្នេះលក្ខខណ្ឌសេដ្ឋកិច្ចរបស់ពួកគេគឺជាមធ្យម។ ជាសំណាងល្អ ក្រុមគ្រួសារតែងតែជឿថា មានតែការអប់រំប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្លាស់ប្តូរជីវិតបាន។ ដូច្នេះឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំបានបង្កើតលក្ខខណ្ឌល្អបំផុតសម្រាប់បងប្រុសទាំងពីររបស់ខ្ញុំក្នុងការសិក្សា។
ខំប្រឹងបន្តិចម្ដងៗ ខ្ញុំមិនដែលធ្វើឲ្យប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំតូចចិត្តនឹងការសិក្សារបស់ខ្ញុំទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប្អូនប្រុសខ្ញុំល្ងង់តាំងពីក្មេង ហើយមិនបានផ្តោតលើការសិក្សា។ ក្រោយពីរៀនចប់វិទ្យាល័យ គាត់បានឈប់រៀន ហើយរើសទៅធ្វើការជាមួយអ្នកជិតខាងខ្លះ។ ទោះបីជាឪពុកម្តាយខ្ញុំមិនចង់បានវាក៏មិនអាចបញ្ឈប់វាបានដែរ។
ពេលវេលាកន្លងផុតទៅ ខ្ញុំបានចូលរៀននៅមហាវិទ្យាល័យ ហើយតាំងទីលំនៅក្នុងទីក្រុង។ ២ឆ្នាំក្រោយមក ខ្ញុំបានរៀបការ និងមានគ្រួសារផ្ទាល់ខ្លួន។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ប្អូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបានជ្រើសរើសជីវិតនៅលីវ ដើរលេងទីក្រុងនានា ដើម្បីប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិត ប៉ុន្តែនៅតែមិនស្ថិតស្ថេរ។
ជាច្រើនដង ខ្ញុំបានបញ្ចុះបញ្ចូលគាត់ឱ្យត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ជាកន្លែងដែលងាយស្រួលប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិត ហើយគាត់អាចមើលថែឪពុកម្តាយបាន។ ប៉ុន្តែគាត់បានបដិសេធរឿងនេះ។ ដោយសារតែបារម្ភពីកូនប្រុសរបស់ខ្លួន ឪពុកម្ដាយខ្ញុំមានអាយុលឿនជាងអាយុ។ ជីតាតែងតែសោកសៅនិងព្រួយបារម្ភ។
រហូតដល់ដើមឆ្នាំ 2018 ឪពុករបស់ខ្ញុំបានទទួលមរណភាព។ ឃើញម្តាយខ្ញុំនៅឯស្រុកកំណើត ខ្ញុំក៏នាំគាត់ទៅទីក្រុងដើម្បីរស់នៅជាមួយខ្ញុំ។ សំណាងល្អដែលប្ដីខ្ញុំយល់ចិត្តគាត់ ដូច្នេះគាត់តែងតែគាំទ្រខ្ញុំក្នុងការមើលថែម្ដាយខ្ញុំ។
ក្រោយមកផ្ទះខ្ញុំបាន២ខែ ម្តាយខ្ញុំចង់ត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ។ ព្រោះជីវិតនៅទីក្រុងធ្វើឱ្យនាងឯកាដោយសារតែគ្មានមិត្តភ័ក្ដិជិតខាង។ មិនអាចធ្វើអ្វីផ្សេងបាន ប្ដីប្រពន្ធត្រូវរៀបចំការងារដើម្បីយកនាងមកវិញ។
ក្រោយពីនៅជាមួយម្ដាយបានប៉ុន្មានថ្ងៃទៀត ប្ដីខ្ញុំក៏ត្រឡប់ទៅក្រុងវិញដើម្បីបន្តការងារ។ ត្រឹមតែ 2 សប្តាហ៍ក្រោយមក ខ្ញុំបានទទួលទូរស័ព្ទដោយមិនបានរំពឹងទុកពីអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ។ នាងបាននិយាយថា ម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានរអិលដួលក្នុងបន្ទប់ទឹក ហើយស្ថិតក្នុងបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់។ ពីទីក្រុងខ្ញុំបើកឡានត្រឡប់មកវិញភ្លាមៗនៅយប់នោះ។
បន្ទាប់ពីការដួលរលំនោះសុខភាពរបស់ម្តាយបានធ្លាក់ចុះបន្តិចម្តង ៗ ។ នាងមិនអាចមើលថែខ្លួនឯងបានទេ ហើយត្រូវការជំនួយ។ ដំបូង ប្តីខ្ញុំនិងខ្ញុំមានគម្រោងជួលមេដោះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មនុស្សទាំងនេះមកធ្វើការតែមួយរយៈខ្លីក៏ឈប់ទៅ។
ដោយគ្មានជម្រើសផ្សេង ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តលាឈប់ពីការងារបច្ចុប្បន្នដើម្បីត្រឡប់មកផ្ទះវិញដើម្បីមើលថែម្ដាយខ្ញុំ។ ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ 2019 រហូតដល់ដើមឆ្នាំនេះ មានតែខ្ញុំ និងស្វាមីទេ ដែលគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ថែរក្សាម្តាយរបស់ខ្ញុំឱ្យល្អបំផុត។

ដោយសារបាត់បង់ប្រភពចំណូល សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារជួបការលំបាកជាងមុន។ ប៉ុន្តែយើងនៅតែព្យាយាមធ្វើឱ្យប្រាកដថាម្តាយរបស់ខ្ញុំមិនខ្វះអ្វីទាំងអស់។
ខ្ញុំបានផ្ញើសារទៅគាត់ជាច្រើនដងដើម្បីប្រាប់គាត់អំពីស្ថានភាពម្ដាយខ្ញុំ ហើយសង្ឃឹមថាគាត់អាចជួយបាន។ ប៉ុន្តែរាល់ដង គាត់បានផ្ញើសារមកខ្ញុំដោយប្រយោគមួយឃ្លាថា «ខ្ញុំអត់មានលុយ ពេលខ្ញុំមានលុយ ខ្ញុំនឹងផ្ញើទៅអ្នក»។
មិនត្រឹមតែសៀវភៅសន្សំតម្លៃ 4,000 NDT ប៉ុណ្ណោះទេ
ពេលវេលាហោះហើរ។ ក្រោយកើតជំងឺមួយរយៈ ម្ដាយក៏ទទួលមរណភាព។ មុនពេលចាកចេញ ម្តាយនៅតែមានស្មារតីគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការផ្តល់ការណែនាំដល់កូនៗ និងចៅៗរបស់គាត់ ហើយទន្ទឹមនឹងនោះក៏ប្រគល់ឆន្ទៈដែលបានធ្វើកាលពី៣ឆ្នាំមុន។
បន្ទាប់ពីបើកឆន្ទៈ ខ្ញុំភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងចំពោះខ្លឹមសារនៅខាងក្នុង។ ដូច្នោះហើយ ម្តាយបានចាកចេញពីផ្ទះបច្ចុប្បន្នទាំងមូលទៅឱ្យបងប្រុសរបស់នាង។ រឿងតែមួយគត់ដែលម្តាយរបស់ខ្ញុំបានសរសេរនៅក្នុងឆន្ទៈរបស់គាត់សម្រាប់ខ្ញុំគឺសៀវភៅសន្សំដែលមានតម្លៃ 4,000 NDT (ច្រើនជាង 10 លានដុង)។

ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកសៅ និងឈឺចាប់បន្តិច ប៉ុន្តែខ្ញុំគោរពការសម្រេចចិត្តរបស់ម្តាយខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំមិនបានគិតច្រើនអំពីវាទេបន្ទាប់ពីនោះ។ ខ្ញុំបានបញ្ចប់នីតិវិធីទទួលអចលនទ្រព្យដោយស្ងាត់ស្ងៀម រួចត្រឡប់ទៅក្រុងវិញ។
រហូតដល់ខែមេសាកន្លងទៅ ខ្ញុំត្រូវទៅធនាគារនៅស្រុកកំណើតដើម្បីដោះស្រាយរឿងមួយ។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលគ្រូប្រាប់ខ្ញុំថា ខ្ញុំជាអ្នកទទួលផលពីសៀវភៅសន្សំចំនួនពីរ រួមទាំងសៀវភៅមួយមានតម្លៃ 4,000 NDT ដូចដែលម្តាយរបស់ខ្ញុំបានសរសេរនៅក្នុងឆន្ទៈរបស់គាត់ និងមួយទៀតមានតម្លៃ 500,000 NDT (ប្រហែល 1.7 ពាន់លានដុង)។ នៅពេលដែលខ្ញុំសួរកាន់តែពិសេស បុគ្គលិកធនាគារបាននិយាយថា ម្តាយរបស់ខ្ញុំបានបង្កើតសៀវភៅទាំងពីរនេះ ហើយចង់ផ្តល់ឱ្យខ្ញុំ។
ពេលនោះទើបខ្ញុំយល់ថាម្ដាយខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់យើងទាំងពីរស្មើគ្នា។ ម៉ាក់យល់ពីការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ស្វាមីខ្ញុំ ហើយខ្ញុំ ដូច្នេះគាត់មិនចង់ឱ្យកូនរបស់គាត់ជួបការលំបាកអ្វីឡើយ។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្ញុំអានឆន្ទៈ ខ្ញុំខកចិត្តបន្តិចចំពោះម្ដាយខ្ញុំ។
ប្រភព៖ https://giadinh.suckhoedoisong.vn/con-gai-thua-ke-10-trieu-dong-con-trai-duoc-ca-can-nha-den-ngan-hang-nguoi-phu-nu-lang-nguoi-truoc-1-cau-noi-cua-nhan-vien-409499940517399
Kommentar (0)