ដោយកាន់រូបម្តាយរបស់នាងនៅក្នុងដៃ នាង Anh Thu បាននិយាយថា ជំហានរបស់នាងកាន់តែមានទំនុកចិត្តក្នុងការទទួលបានលទ្ធផលនៃការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់នាងក្នុងរយៈពេល 4 ឆ្នាំនៃការសិក្សា។ តាមលោក Anh Thu សញ្ញាប័ត្រគឺជាអំណោយ និងជាការសន្យាដែលរក្សាទុកចំពោះម្តាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងសុបិនសម្រាប់អ្នក»។ នៅលើឆាក នៅពេលដែលសាស្ត្រាចារ្យសួរថា តើអ្នកណានៅក្នុងរូបភាពនោះ Anh Thu ញញឹម ហើយឆ្លើយថា “ម៉ាក់ គាត់បានស្លាប់ហើយ…”។
Anh Thu មានអារម្មណ៍រំជើបរំជួលនៅពេលនាងកាន់រូបម្តាយនាងនៅលើឆាកដើម្បីទទួលសញ្ញាប័ត្របញ្ចប់ការសិក្សា។
នៅថ្នាក់ទី ១២ បេះដូងក្មេងរបស់ Anh Thu បានខូចចិត្តពេលនាងដឹងថាម្ដាយរបស់នាងមានជំងឺមហារីក។ Anh Thu បាននិយាយថា នាងមានការឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់នាងមិនអាចយំបាន ហើយការសិក្សារបស់នាងក៏ធ្លាក់ចុះផងដែរ។ Anh Thu ចែករំលែកថា "ដំបូងឡើយ ខ្ញុំមិនអាចទទួលយកការពិតបានទេ។ ពេលខ្ញុំនៅសាលារៀន ខ្ញុំតែងតែគិតពីម្តាយរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំតែងតែព្រួយបារម្ភថាជំងឺរបស់គាត់នឹងកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ"
ម្តាយរបស់ Anh Thu ត្រូវទៅទីក្រុង Hue ដើម្បីព្យាបាលដោយគីមី នៅពេលនេះមានតែឪពុករបស់សិស្សស្រីម្នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលនៅទីនោះដើម្បីមើលថែនាង។ ប៉ុន្មានខែក្រោយមក នៅពេលដែលសុខភាពរបស់ម្តាយនាងមានស្ថិរភាព អាញ ធូ អាចទទួលបានតុល្យភាពក្នុងជីវិតរបស់នាងឡើងវិញ។ គ្រួសាររបស់ Anh Thu មិនសូវធូរស្បើយទេ ដូច្នេះនៅពេលដែលម្តាយនាងឈឺ លុយទាំងអស់ត្រូវបានចំណាយលើការព្យាបាល។ មនុស្សជាច្រើនបានណែនាំឱ្យ Anh Thu រៀនចប់ត្រឹមថ្នាក់ទី 12 រួចទៅធ្វើការ ឬរៀនពាណិជ្ជកម្មដើម្បីជួយឪពុកម្ដាយរបស់នាង។
Anh Thu ស្រឡាញ់តន្ត្រីខ្លាំងណាស់។
Anh Thu ខ្លួនឯងត្រូវតស៊ូជាច្រើនដើម្បីសម្រេចចិត្តទៅថ្ងៃអនាគត៖ “ខ្ញុំពិតជាចង់បន្តការសិក្សាណាស់ រស់នៅជនបទ ឃើញស្ត្រីធំឡើងដឹងតែធ្វើមេផ្ទះ ហើយពេលខ្លះត្រូវគេធ្វើបាប និងមើលងាយ ធ្វើឱ្យខ្ញុំចង់មានមុខតំណែងល្អក្នុងសង្គម ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏អាណិតម្តាយខ្ញុំដែរ គ្រួសារនៅពេលនោះពិតជាមានលុយគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ថ្លៃព្យាបាល។ ផ្លូវនេះអ្នកត្រូវតែព្យាយាម ប្រឹងប្រែងឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព ទោះលំបាកក៏មិនត្រូវបោះបង់ដែរ»។
ក្នុងឆ្នាំទីមួយរៀននៅសកលវិទ្យាល័យជំងឺរបស់ម្ដាយរបស់ Anh Thu កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ហើយគ្រូពេទ្យបានបញ្ជូននាងទៅផ្ទះ។ Anh Thu មិនអាចបំភ្លេចបាននូវពេលដែលដង្ហើមរបស់ម្តាយនាងចុះខ្សោយបន្តិចម្តងៗ ហើយនាងបានស្លាប់នៅក្នុងដៃរបស់ឪពុកនាង។ នៅថ្ងៃនោះ អាញ់ធូមានអារម្មណ៍ដូចជាមេឃកំពុងធ្លាក់។ គ្មានសំណងណាមួយអាចបន្ធូរបន្ថយការឈឺចាប់ដែលក្មេងស្រីអាយុ 18 ឆ្នាំត្រូវស៊ូទ្រាំនោះទេ។ Anh Thu បានបាត់បង់ម្តាយរបស់នាងជារៀងរហូត។
Anh Thu អាចលេងឧបករណ៍ភ្លេងជាច្រើនដូចជា ហ្គីតា វីយូឡុង និង cello ។
“នឹកឃើញថ្ងៃក្រោយព្យាបាលគីមី ពេលម្តាយខ្ញុំត្រឡប់មកផ្ទះវិញ មើលទៅកាន់តែធាត់ រៀនធ្វើគុយទាវស៊ុបឲ្យនាង នោះជាលើកទី១ ដែលខ្ញុំធ្វើម្ហូបឲ្យនាង សប្បាយចិត្តណាស់ អាណិតណាស់ មិនអាចមើលថែនាងទៀតទេ ឥឡូវខ្ញុំមានការងារធ្វើ អាចទិញខោអាវស្អាតៗ ម្ហូបឆ្ងាញ់ៗ… ប៉ុន្តែម្តាយខ្ញុំលែងមានរូបថតជាមួយ ធូ មានច្រើន”។
ក្រោយពេលនាងស្លាប់ ម្តាយរបស់ Anh Thu បានបន្សល់ទុកនូវប្រាក់មួយចំនួនដែលរ៉ាប់រងដោយការធានារ៉ាប់រង បូករួមទាំងអាហារូបករណ៍ ការងារក្រៅម៉ោង និងជំនួយពីបងស្រីរបស់នាង ដែលជួយសិស្សមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់សិក្សា។ បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សា លោក Anh Thu នឹងស្នាក់នៅសាលា ដើម្បីធ្វើការជាបុគ្គលិក ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់សិស្សក្នុងការអភិវឌ្ឍជំនាញផ្ទាល់ខ្លួន។
លោកអនុបណ្ឌិត Duong Khanh Vinh ប្រធាននាយកដ្ឋានគ្រប់គ្រងពាណិជ្ជកម្មនៃសាកលវិទ្យាល័យ Greenwich University Vietnam បានអត្ថាធិប្បាយថា៖ “Anh Thu ជានិស្សិតសកម្មក្នុងសកម្មភាពចលនា។ នៅក្នុងថ្នាក់រៀន នាងមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយមិត្តភ័ក្តិ។ Anh Thu តែងតែបញ្ចេញប្រភពថាមពលវិជ្ជមាន”។
ប្រភព
Kommentar (0)