ในปี 2012 “การบูชากษัตริย์หุ่งในฟูเถาะ” ได้รับการรับรองจาก UNESCO ให้เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ ซึ่งเป็นแหล่งความภาคภูมิใจที่ไม่มีที่สิ้นสุดของชุมชนชาติพันธุ์เวียดนาม ผลการสำรวจเบื้องต้นในปี พ.ศ. 2548 ที่ประกาศโดยกรมวัฒนธรรมรากหญ้า (กระทรวงวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว) แสดงให้เห็นว่าทั้งประเทศมีสถานที่สักการะพระเจ้าหุ่งและบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์ในสมัยพระเจ้าหุ่งเมื่อก่อตั้งประเทศ จำนวน 1,417 แห่ง ซึ่งจังหวัดฟู้เถาะมีพระธาตุมากกว่า 300 องค์

ในสมัยศักดินา รัฐบาลจะจัดงานครบรอบวันสวรรคตของกษัตริย์ราชวงศ์หุ่งเป็นประจำทุกปี ทั้งทางตรงและทางอ้อมที่วัดหุ่ง

ผู้แสวงบุญจากทั่วทุกมุมโลกมาร่วมฉลองวันครบรอบการเสียชีวิตของบรรพบุรุษ (ภาพ : ตราหมี)

ตามประวัติศาสตร์แล้ว การบูชา “กษัตริย์หุง” เกิดขึ้นในรูปแบบดั้งเดิมที่สุดเมื่อกว่า 2,000 ปีก่อนคริสตกาล (258 ปีก่อนคริสตกาล) อัน ดุง เวือง "...ซาบซึ้งในคุณความดีอันยิ่งใหญ่ของหุ่ง ดิว เวือง ที่ยอมสละประเทศ ความดีของเขานั้นยิ่งใหญ่เท่าสวรรค์และแผ่นดิน จึงได้ส่งทูตไปยังภูเขางีอา ลินห์ เพื่อสร้างวัดเป็นสถานที่สักการะบูชาสำหรับประเทศ แล้วตั้งเสาหินสองต้นไว้กลางภูเขา ชี้ขึ้นฟ้าและอธิษฐานว่า ขอให้สวรรค์อันสูงส่งและยิ่งใหญ่จงส่องสว่างไม่เสื่อมคลาย แผ่นดินนามจะคงอยู่ชั่วนิรันดร์ วัดหุ่ง เวืองจะคงอยู่ชั่วนิรันดร์ หากในอนาคตกษัตริย์องค์ต่อๆ มาผิดคำสาบาน ก็จะถูกค้อนและลมลงโทษเพื่อไม่ให้ผิดคำสาบานของรุ่นก่อน" (ตามบันทึกลำดับวงศ์ตระกูลแบบดั้งเดิมของ 18 ราชวงศ์ของราชวงศ์หุ่ง - แปลโดยสถาบันการศึกษาฮั่นนมเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2545)

ในสมัยราชวงศ์ฮองดึ๊กตอนปลาย เมื่อพระเจ้าเลแถ่งตงได้สถาปนาลัทธิขงจื๊อให้เป็นอุดมการณ์หลักของชาติไดเวียด "การบูชากษัตริย์หุง" ได้ถูกประกาศเป็นทางการโดยกฎหมาย ในปี ค.ศ. 1470 พระมหากษัตริย์ทรงบัญชาให้ Truc Hoc Si ​​​​Nguyen Co แห่ง Imperial Academy จัดทำ "ลำดับวงศ์ตระกูลโบราณ 18 สาขาของราชวงศ์หุ่ง" (Hung Do Thap Bat Diep Thanh Vuong Ancient Genealogy) จากที่นี่ พระเจ้าหุ่งได้กลายมาเป็นจักรพรรดิตลอดกาลของเวียดนาม โดยมีสายเลือดสืบทอดระหว่างโลก สวรรค์ และโลก อย่างไรก็ตาม รัฐบาลยังคงมอบหมายให้คนในพื้นที่จัดการบูชากษัตริย์หุ่งต่อไป บันทึกลำดับวงศ์ตระกูล: "ตั้งแต่ราชวงศ์ Trieu Vu (Trieu Da) จนถึงราชวงศ์ Dinh, Le, Ly, Tran จนถึงราชวงศ์ของเรา ทุกคนต่างเห็นชอบกับพระราชวังและวัด รวมถึงหมู่บ้าน Trung Nghia ของตำบล ชาว Tao Le Dong Tra... ทุกคนต่างรักษาประเพณีเก่าแก่ในการบูชาเพื่อให้แหล่งน้ำคงอยู่ ทิ้งชื่อเสียงที่ดีไว้ชั่วรุ่นต่อรุ่นและเจริญรุ่งเรือง!" (ตามประวัติลำดับวงศ์ตระกูลดั้งเดิมของ 18 ราชวงศ์ของราชวงศ์หุ่ง - แปลโดยสถาบันการศึกษาภาษาฮั่นนาม เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2545)

ขบวนแห่สู่วัดหุ่งจากสถานที่ต่างๆ รอบๆ บริเวณโบราณสถาน

ในปี ค.ศ. 1479 ในหนังสือ "Dai Viet Su Ky Toan Thu" นักประวัติศาสตร์ Ngo Sy Lien ได้รวมตระกูล Hong Bang ไว้ในประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ ถือเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ในการปลูกฝังจิตสำนึกทางอุดมการณ์ของวัฒนธรรมเวียดนาม จากที่นี่ พระเจ้าหังได้รับการเชิดชูเป็นบรรพบุรุษผู้ศักดิ์สิทธิ์ ประชาชนของเราทั่วประเทศได้สร้างวัดขึ้นเพื่อบูชาพระเจ้าหุ่งและบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์ในสมัยพระเจ้าหุ่งอันเป็นช่วงก่อตั้งประเทศ วัดหุ่งเก็บรักษาลำดับวงศ์ตระกูลของกษัตริย์หุ่งไว้ และประชาชนในตำบลหฮีเกืองได้รับการสถาปนาให้เป็น "ผู้สร้างสูงสุด"

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ราชวงศ์เหงียนได้มอบหมายให้กระทรวงพิธีกรรมกำหนดวันสำคัญสากลประจำปี - วันรำลึกกษัตริย์หุ่งอย่างเป็นทางการ นอกจากนี้ ในเอกสารฉบับนี้ กระทรวงพิธีกรรม ยังได้กำหนดองค์ประกอบของสภาการรำลึกโดยเฉพาะ ซึ่งรวมถึงข้าราชการของจังหวัดและเจ้าหน้าที่ของจังหวัดและอำเภอต่างๆ ของจังหวัด เครื่องแต่งกาย พิธีกรรม เครื่องเซ่น จำนวนเงินที่รัฐบาลจัดสรรให้... เพื่อจัดงานครบรอบวันมรณภาพของบรรพบุรุษประจำปี ดังนั้น ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2460 วันรำลึกกษัตริย์หุ่งจึงเปลี่ยนจากความเชื่อพื้นบ้านมาเป็น "วันหยุดประจำชาติ"

นับตั้งแต่การปฏิวัติเดือนสิงหาคมในปี 2488 พรรคและรัฐของเราให้ความสำคัญกับการอนุรักษ์และส่งเสริมคุณค่าของ "การบูชากษัตริย์ฮุง" มาโดยตลอด บูรณะตกแต่งวัดหุ่งและจัดงานครบรอบวันสวรรคตของพระเจ้าหุ่ง

ในปีพ.ศ. 2489 วันคล้ายวันสวรรคตของพระมหากษัตริย์หุ่ง ซึ่งตรงกับวันขึ้น 10 ค่ำเดือน 3 ของทุกปี ได้ประกาศให้เป็นวันหยุดราชการอย่างเป็นทางการ และอนุญาตให้เจ้าหน้าที่ของรัฐหยุดงานโดยได้รับเงินเดือนเต็มจำนวน

ในปีพ.ศ.2505 วัดหุ่งได้รับการประกาศให้เป็นอนุสรณ์สถานแห่งชาติ (ระยะที่ 1)

ในปี พ.ศ. 2544 รัฐบาลได้ออกพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 82/2001/ND-CP (ลงวันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2544) เกี่ยวกับพิธีของรัฐ ซึ่งรวมถึงกฎเกณฑ์โดยละเอียดเกี่ยวกับพิธีจัดงานครบรอบวันสวรรคตของกษัตริย์ราชวงศ์หุ่ง

ในปี พ.ศ. 2550 สมัชชาแห่งชาติสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามได้ผ่านกฎหมายแก้ไขและเพิ่มเติมมาตรา 73 ของประมวลกฎหมายแรงงาน อนุญาตให้พนักงานลาหยุดพร้อมรับเงินเดือนในวันรำลึกกษัตริย์หุ่งทุกปี

ในปี พ.ศ. 2552 นายกรัฐมนตรีได้ออกคำสั่งหมายเลข 1272/QDTTg ยอมรับวัดหุ่งเป็นอนุสรณ์สถานแห่งชาติพิเศษ

ในปี 2012 ยูเนสโกได้ประกาศให้ “การบูชากษัตริย์หุ่งในฟูเถาะ เวียดนาม” เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ

ในปีพ.ศ. 2555 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว ลงนามในประกาศรายชื่อมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ (ระยะที่ 1) ด้วยเหตุนี้ มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ “การบูชาพระหงสาที่ฟูเถาะ” จึงได้รับการบรรจุเข้าไว้ในรายชื่อมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของชาติ

ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 20 จนถึงปัจจุบัน งานสถาปัตยกรรมของวัดห่า วัดจุง วัดทวง สุสานกษัตริย์หุ่ง วัดเกียง และเจดีย์เทียนกวาง ได้รับการบูรณะครั้งใหญ่ ผลงานสถาปัตยกรรมด้านการบูชาที่รวบรวมคุณค่าทางจิตวิญญาณและวัฒนธรรมแห่งต้นกำเนิดได้ถูกสร้างขึ้น ได้แก่ วัดแม่อูโก้ บนยอดเขาวาน (พ.ศ. 2547) วัดบรรพบุรุษแห่งชาติลักลอบกวน บนภูเขาซิม (พ.ศ. 2550) ภาพนูนต่ำเป็นภาพลุงโฮกำลังพูดคุยกับนายทหารและทหารของกองพันทหารองครักษ์ ณ สี่แยกวัดเกียง (พ.ศ. ๒๕๔๔; พ.ศ. ๒๕๖๕) ดังนั้น จะเห็นได้ว่า วัดหุ่งเป็นสถานที่ที่ “ความเชื่อบูชากษัตริย์หุ่ง” ได้รับการปลูกฝังขึ้นเป็นครั้งแรก ในระดับที่ใหญ่ที่สุด และดำรงอยู่อย่างยั่งยืนตลอดประวัติศาสตร์การสร้างและปกป้องประเทศของประชาชนของเรา ตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานนับพันปี ด้วยฉันทามติของรัฐ ประชาชนได้ร่วมกันปกป้อง อนุรักษ์ และส่งเสริมคุณค่าทางวัฒนธรรมของกษัตริย์ราชวงศ์หุ่งอย่างมีประสิทธิผล เพื่อสร้างและปกป้องประเทศเวียดนามที่งดงามและทรงพลัง