ខ្ញុំមានអាយុ៣៦ឆ្នាំ ប៉ុន្តែនៅលីវ។ ខ្ញុំត្រូវការរកមិត្តស្រីជាបន្ទាន់ ហើយបន្ថែមទៀតគឺពិចារណារៀបការ។
ខ្ញុំធ្វើការឱ្យក្រុមហ៊ុននាំចូលនាំចេញនៅទីក្រុងហាណូយ។ ខ្ញុំទើបតែបញ្ចប់ការបង់ថ្លៃផ្ទះល្វែងតូចរបស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំមិនមានលុយច្រើនទេ ខ្ញុំមានប្រាក់សន្សំត្រឹមតែ ៤០០ លានដុងប៉ុណ្ណោះ។
ប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំនៅជនបទ មានអាយុជិត 70 ឆ្នាំហើយ តែងតែខ្វល់ខ្វាយ និងព្រួយបារម្ភ ព្រោះខ្ញុំមិនដែលនាំអ្នកណាមកផ្ទះដើម្បីជួបពួកគាត់ទេ។
ដោយមើលឃើញថាខ្ញុំរវល់ជាមួយការងារ ហើយពិបាករកនរណាម្នាក់ដែលសមរម្យនៅក្នុងបរិយាកាសការិយាល័យ បងស្រីរបស់ខ្ញុំបានណែនាំខ្ញុំឱ្យប្រើកម្មវិធីណាត់ជួបដើម្បីស្វែងរកគូស្នេហ៍យ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ដំបូង ខ្ញុំមិនរំភើបខ្លាំងទេ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីនិយាយជាមួយមនុស្សពីរបីនាក់ ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់នាង។
ខ្ញុំមានអាយុ២០ឆ្នាំ ធ្វើការជាអ្នកក្រឡុកស្រានៅបារមួយនៅផ្លូវចាស់ Ta Hien ក្រុងហាណូយ។ លើកទីមួយដែលយើងជួបគ្នា ខ្ញុំបានទៅហាង អង្គុយនៅបញ្ជរមើលការងាររបស់នាង ហើយជជែកគ្នាលេងនៅពេលណាដែលនាងមានពេលទំនេរ។
នាងជាមនុស្សស្រីដែលមានរូបរាងស្អាត ហើយចេះធ្វើខ្លួនឱ្យស្អាត។ ខ្ញុំចាប់ផ្តើមធ្វើការនៅអាយុ 18 ឆ្នាំ ដូច្នេះខ្ញុំយល់ពីជីវិត រហ័សរហួន និងពូកែនិយាយ។
ខ្ញុំចាស់ហើយនៅតែត្រូវក្មេងស្រីវ័យក្មេងបោកប្រាស់នៅពេលណាត់ជួបតាមរយៈកម្មវិធីណាត់ជួបតាមអ៊ីនធឺណិត។
បន្ទាប់មក យើងមានណាត់គ្នាពីរទៀតដើម្បីចេញទៅញ៉ាំអី និងមើលកុន។ ខ្ញុំដឹងថានាងមកពីស្រុកកំណើតតែមួយ ឪពុកម្តាយលែងលះឪពុកនាងរៀបការទៀត។ ខ្ញុំមិនចូលចិត្តធ្វើជាម្តាយចុង និងជាកូនចុង ដូច្នេះខ្ញុំជ្រើសរើសរស់នៅដោយឯករាជ្យពីដើម។ រាល់ពេលដែលយើងចេញទៅក្រៅជាមួយគ្នា នាងពិតជាយុត្តិធម៌ណាស់។ បើខ្ញុំចេញថ្លៃបាយ នាងសុខចិត្តអញ្ជើញខ្ញុំទៅមើលកុន ឬផឹកកាហ្វេ។ កាលណាខ្ញុំទាក់ទងនាងកាន់តែច្រើន ខ្ញុំកាន់តែមានអារម្មណ៍ចំពោះនាង ហើយចង់សារភាពស្នេហ៍របស់ខ្ញុំ។
ថ្ងៃមួយ នាងបានផ្ញើសារមកខ្ញុំ ដើម្បីសុំខ្ចីប្រាក់។ ចំនួននេះមិនច្រើនទេ មានតែប្រហែល២លានដុងប៉ុណ្ណោះ នាងថាត្រូវត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតជាបន្ទាន់ ដើម្បីមើលថែម្ដាយដែលឈឺ។ តាំងពីលែងលះមក ម្ដាយខ្ញុំបានមើលថែយាយចាស់របស់ខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវទៅផ្ទះជាបន្ទាន់។ ខ្ញុំអត់បានគិតអីច្រើនទេ គ្រាន់តែផ្ទេរលុយ៥លានឲ្យគាត់មើលថែរឿងគ្រួសារ។ សូមអរគុណ និងសន្យាថានឹងសងអ្នកវិញ។
ដល់ថ្ងៃកំណត់សងបំណុល នាងបាននិយាយថា នាងមិនទាន់មានលទ្ធភាពសងប្រាក់នោះទេ ហើយបានសុំឱ្យខ្ញុំពន្យារពេលដល់នាង។ ខ្ញុំមិនចង់ទាមទារបំណុលទេ ព្រោះខ្ញុំគិតថាគ្រួសាររបស់អ្នកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពលំបាក។ អ្វីដែលខ្ញុំនឹកស្មានមិនដល់នោះ គឺបន្ទាប់មកនាងសុំខ្ចីលុយទៀត លើកទី២ដោយហេតុផលដូចគ្នា ខ្ញុំឲ្យនាងខ្ចី ៥លានដុង។
លើកក្រោយនាងថា នាងត្រូវការចំណាយលើការរស់នៅ ប៉ុន្តែមិនទាន់បើកប្រាក់ខែ ទើបនាងចង់ឲ្យខ្ញុំខ្ចីប្រាក់នាងជាបណ្ដោះអាសន្ន ហើយនឹងសងនាងវិញឲ្យបានឆាប់តាមដែលនាងបានបង់។ ក្រោយមក នាងបានប្រាប់ខ្ញុំថា នាងទើបតែជួបគ្រោះថ្នាក់ ហើយសង្ឃឹមថាខ្ញុំអាចខ្ចីប្រាក់នាងដើម្បីទិញថ្នាំ និងជួសជុល។ ដល់ចំណុចកំពូល គាត់បានសុំខ្ញុំខ្ចីលុយ២០លានដុង ដើម្បីចំណាយលើថ្លៃព្យាបាលម្តាយ។ ដូចនេះដែរ ប្រាក់សរុបដែលនាងជំពាក់ខ្ញុំមានរហូតដល់ ៨០លានដុង។
ទោះបីជាអ្នកជំពាក់លុយច្រើនហើយមិនសងវិញក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំមិនប្រកាន់ដែរ ព្រោះវាជារឿងធម្មតាទេក្នុងការជួយមនុស្សស្រីដែលអ្នកកំពុងណាត់ជួប។ អ្វីដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំសោកស្តាយគឺថាវាពិបាកណាស់ក្នុងការជួបអ្នក។ អ្នកបន្តរកលេសដូចជារវល់នឹងការងារ ហើយត្រូវមើលថែគ្រួសារដើម្បីជៀសវាង។ ដោយឃើញខ្ញុំមិនអាចជួបនាងខ្ញុំបានទៅហាងដែលនាងធ្វើការដើម្បីស្វែងរកនាង ប៉ុន្តែអ្នកគ្រប់គ្រងបាននិយាយថានាងបានឈប់មួយរយៈហើយ មិនដឹងទៅធ្វើការនៅឯណាទេ។ ពេលខ្ញុំទៅដល់កន្លែងនាងបានរើទៅហើយ។ ឥឡូវនេះ វិធីតែមួយគត់ដើម្បីទាក់ទងអ្នកគឺតាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម។
ខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនស្រួល ហើយបានផ្ញើសារទៅនាងយ៉ាងក្លាហានអំពីការបង់ប្រាក់ ប៉ុន្តែរាល់ពេលដែលខ្ញុំផ្ញើសារទៅនាង នាងមិនបានឆ្លើយតបទេ គឺបានត្រឹមតែលើកទូរស័ព្ទប៉ុណ្ណោះ។ នាងបានលើកលេសថា នាងបានត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ដើម្បីមើលថែម្ដាយ ហើយកំពុងស្វែងរកការងារថ្មីនៅទីក្រុងហាណូយ។ នៅពេលដែលនាងមានស្ថេរភាព នាងនឹងសងខ្ញុំវិញភ្លាមៗ។
មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ប្រាប់ខ្ញុំថាខ្ញុំល្ងង់ ប៉ុន្តែខ្ញុំរឹងចចេសមិនព្រមជឿ។ ចំនួនលុយដែលជំពាក់មិនច្រើនទេ ដូច្នេះខ្ញុំមិនចង់បង្កើតរឿងធំនោះទេ នៅតែសង្ឃឹមថានឹងរក្សាទំនាក់ទំនងនេះ។ ខ្ញុំខ្លាចប្រសិនបើខ្ញុំសុំលុយ "ស្ងួតហើយស្ងួត" នាងនឹងបាត់បង់អារម្មណ៍ទាំងអស់សម្រាប់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំគិតថា បើអ្នកយល់ព្រមធ្វើជាសង្សារខ្ញុំ ខ្ញុំសុខចិត្តសងអ្នកវិញ។
ប៉ុន្តែវាបានប្រែក្លាយថាវាគ្រាន់តែជាការបំភាន់របស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះនៅក្នុងការទំនាក់ទំនងចុងក្រោយខ្ញុំបានដឹងថាខ្ញុំត្រូវបានរារាំងដោយនាងតាមអ៊ីនធឺណិត ហើយចាប់តាំងពីពេលនោះមកនាងបាន "ហួត" ទាំងស្រុងខ្ញុំគ្មានផ្លូវស្វែងរកនាងទេ។
ខ្មាស់គេទាំងខឹង ខឹងខ្លួនឯងថាល្ងង់ជាងឯង។ ប្រហែលជាចាប់ពីពេលនេះទៅ ខ្ញុំនឹងមិនហ៊ានណាត់ជួបតាមអនឡាញទៀតទេ។
ប្រភព៖ https://giadinh.suckhoedoisong.vn/toi-gia-dau-van-bi-gai-tre-lua-tien-khi-hen-ho-qua-ung-dung-truc-tuyen-172241007083237804.htm
Kommentar (0)