នៅខែមេសា អាកាសធាតុក្តៅ ស្មៅ និងដើមឈើស្ងួត និងក្រៀមស្វិត ខ្វះថាមពល។ ស្រាប់តែ! ភ្លៀងធ្លាក់ពេញផ្ទៃមេឃ ធ្វើឲ្យដើមឈើត្រជាក់ និងស្រស់ស្រាយ ហើយព្រលឹងមនុស្សក៏ត្រេកអរ និងរំភើបផងដែរ។ អញ្ចឹង! រដូវបុណ្យចម្រើនព្រះជន្មរបស់ព្រះពុទ្ធអង្គមួយទៀតបានវិលមកវិញក្នុងភាពរីករាយឥតព្រំដែនរបស់ពុទ្ធសាសនិក។ ចូរយើងរំលឹកដល់ថ្ងៃកំណើតរបស់ព្រះពុទ្ធសក្យមុនី។
ជាង 26 សតវត្សបានកន្លងផុតទៅ ឆ្លងកាត់ការឡើងចុះជាច្រើន ប៉ុន្តែសម្រាប់ពុទ្ធសាសនិក ថាថ្ងៃពេញបូណ៌មី ខែ មេសា មានអត្ថន័យដ៏ពិសិដ្ឋ និងសំខាន់ ជាការកត់សម្គាល់នូវចំណុចរបត់ដ៏អស្ចារ្យ ដែលជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏កម្រមួយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រមនុស្សជាតិ គឺជាថ្ងៃដែលព្រះអង្គម្ចាស់ស៊ីវត្ថាបានបង្ហាញខ្លួនក្នុងលោកនេះ។
ការបង្ហាញរបស់គាត់ដូចជាព្រះអាទិត្យបំបាត់ភាពងងឹតនៅពេលយប់ បំបាត់ទុក្ខវេទនារបស់មនុស្ស និងលុបបំបាត់ការជិះជាន់ និងភាពអយុត្តិធម៌នៅក្នុងសង្គមឥណ្ឌា។ ព្រះអង្គបានលេចមកក្នុងលោកនេះដោយអំណាចនៃការសច្ចារបស់ព្រះពោធិសត្វថា «សង្គ្រោះទុក្ខ និងផ្តល់សេចក្តីសុខ» ។ អ្វីដែលពិសេសនោះ ព្រះអង្គក៏ជាបុគ្គលធម្មតាដូចមនុស្សដទៃដែរ ប៉ុន្តែដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងក្នុងបដិបត្តិ ទើបព្រះអង្គបានត្រាស់ដឹងក្នុងលោក ដូចកវីនិពន្ធដ៏ឆ្នើម Tagore បានអធិប្បាយថា "ប្រវត្តិរបស់ព្រះពុទ្ធសក្យមុនី គឺជាប្រវត្តិនៃបុគ្គលដែលឆ្លងកាត់ការឧស្សាហ៍ព្យាយាម បានក្លាយជាបុគ្គលដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ជាវិសុទ្ធក្នុងលោក គឺជាបុគ្គលដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលកើតក្នុងលោកនេះ"។ បុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ព្រះពុទ្ធត្រូវបានបង្ហាញតាមរយៈស្មារតីនៃក្តីមេត្តា និងសេចក្តីស្រឡាញ់ស្មើៗគ្នាចំពោះសត្វមានជីវិតទាំងអស់។ គាត់បាននិយាយថា "គ្មានវណ្ណៈណាដែលមានឈាមក្រហមដូចគ្នា និងទឹកភ្នែកប្រៃទេ មនុស្សគ្រប់រូបគឺស្មើគ្នានៅក្នុងធម្មជាតិ"។ នោះហើយជាសារដែលទ្រង់ចង់ផ្ញើដល់សត្វមានអារម្មណ៍ទាំងអស់ក្នុងពិភពមនោសញ្ចេតនា។
តើជំហានផ្កាឈូកទាំងប្រាំពីរមានសារៈសំខាន់អ្វីខ្លះនៅពេលព្រះពុទ្ធទ្រង់ប្រសូត?
ក្នុងដំណើរនៃការបដិបត្តិ និងបានត្រាស់ដឹង ព្រះពុទ្ធទ្រង់បានលើកឧទាហរណ៍ដូចជា «ទន្លេមួយរយទឹក» ហូរចូលទៅក្នុងមហាសមុទ្រ ហើយមានរសជាតិប្រៃ ហើយការប្រៀនប្រដៅរបស់ទ្រង់ដូចគ្នា មិនថាបុគ្គលនោះជានរណា? តើសមាសភាពថ្នាក់អ្វី? បើអ្នកណាប្រតិបត្តិតាមធម៌ពិតប្រាកដ បុគ្គលនោះនឹងមានរសដូចគ្នាគឺការរំដោះខ្លួន តាមទស្សនៈរបស់ព្រះពុទ្ធដែលមានសមភាព។ ព្រោះពេលវាយតម្លៃអត្តចរិតរបស់មនុស្ស យើងត្រូវមើលពីភាពឆ្លាតវៃ និងសីលធម៌របស់បុគ្គលនោះ មិនផ្អែកលើវណ្ណៈ ឬជាតិសាសន៍?
ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ក្នុងការបណ្តុះនិងអប់រំសត្វដែលមានស្មារតីដោយស្មារតីមេត្តានិងសមភាពព្រះពុទ្ធបានលប់ចោលប្រព័ន្ធវណ្ណៈនៃសង្គមឥណ្ឌានៅពេលនោះ។ មូលហេតុដែលព្រះអង្គបដិសេធទាំងស្រុងនូវនិស្ស័យវណ្ណៈ គឺដោយសារតែព្រះអង្គយកបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់មនុស្សជាចំណុចកណ្តាល ដើម្បីកសាងនូវទស្សនៈស្មើភាពគ្នារវាងសត្វញ្ញាណ និងព្រះពុទ្ធ ដូចដែលព្រះអវត្យសកៈសូត្រថាៈ "ចិត្ត ព្រះពុទ្ធ វិញ្ញាណ វត្ថុទាំងបីមិនខុសពីគ្នា" ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់សំដែងនូវទស្សនៈនេះឡើង ដើម្បីដាស់ស្មារតីឱ្យដឹងខ្លួនក្នុងមនុស្សគ្រប់រូប ព្រោះមនុស្សគ្រប់រូបមានសមត្ថភាពត្រាស់ដឹង និងបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធដូចព្រះអង្គ។ វិញ្ញាណនេះត្រូវបានគេយកមកអនុវត្តក្នុងជីវិតសុខដុមរមនារបស់ព្រះសង្ឃក្នុងសម័យព្រះពុទ្ធ។ ការបង្រៀននោះ ទោះជាវាបានឆ្លងកាត់ប្រវត្តិសាស្ត្ររាប់ពាន់ឆ្នាំក៏ដោយ ក៏នៅតែមានតម្លៃជារៀងរហូត។
ថ្ងៃនេះ ពុទ្ធសាសនិកជន គោរពរំលឹកដល់ថ្ងៃកំណើតរបស់ព្រះពុទ្ធ ដើម្បីត្រិះរិះពិចារណាក្នុងចិត្តរបស់យើង ដើម្បីប្រែរូបកាយ និងចិត្ត ខិតខំឧស្សាហ៍ព្យាយាម នាំប្រយោជន៍ដល់ខ្លួន និងអ្នកដទៃ។ សូមរួមដៃគ្នាក្នុងឱកាសបុណ្យចម្រើនព្រះជន្ម ព្រះពុទ្ធអង្គ បួងសួងដល់មាតុភូមិប្រទេសវៀតណាម និងជុំវិញពិភពលោក ឱ្យឆ្លងផុតពីគ្រោះធម្មជាតិ និងជំងឺរាតត្បាត និងសូមឱ្យប្រជាជនរស់នៅប្រកបដោយសេចក្តីសុខ និងសន្តិភាពក្នុងពន្លឺព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ។
ប្រភព៖ https://baophapluat.vn/nghi-ve-ngay-duc-phat-dan-sinh-post547190.html
Kommentar (0)