នាថ្ងៃទី ២ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ ១៩៤៥ នៅទីលាន Ba Dinh ទីក្រុងហាណូយ ប្រធានហូជីមិញបានអានយ៉ាងឱឡារិកនូវ “សេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ” ប្រកាសដល់ជនរួមជាតិ និងពិភពលោកអំពីកំណើតនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យវៀតណាម។

សេចក្តីថ្លែងការណ៍បានសម្តែងយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់នូវសេចក្តីប្រាថ្នារបស់ប្រជាជនវៀតណាមចំពោះឯករាជ្យជាតិ និងឆន្ទៈរបស់ពួកគេ “លះបង់អស់ទាំងស្មារតី កម្លាំង ជីវិត និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ដើម្បីរក្សាសេរីភាព និងឯករាជ្យភាពនោះ”។

លើកកំពស់សិទ្ធិមនុស្ស ដល់សិទ្ធិជាតិ

“សេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ” គឺជាស្នាដៃលេចធ្លោបំផុតមួយ ដែលតំណាងឱ្យរចនាប័ទ្មសរសេរនយោបាយរបស់ប្រធានហូជីមិញ។ សេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះមិនត្រឹមតែឆ្លុះបញ្ចាំងយ៉ាងស៊ីជម្រៅអំពីទស្សនៈទស្សនវិជ្ជា នយោបាយ និងមនុស្សសាស្ត្ររបស់ប្រធានហូជីមិញប៉ុណ្ណោះទេ វាថែមទាំងមានភាពជឿជាក់ខ្ពស់តាមរយៈរចនាសម្ព័ន្ធ និងអំណះអំណាងយ៉ាងស៊ីសង្វាក់គ្នាផងដែរ។

ជាពិសេស សេចក្តីប្រកាស​មាន​តម្លៃ​នៃ​អរិយធម៌​មនុស្ស​ដែលជា «​ការពិត​មិនអាច​ប្រកែក​បាន​» អំពី​សិទ្ធិមនុស្ស និង​សិទ្ធិ​ជាតិ​។

នៅដើមនៃសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ លោកប្រធានហូជីមិញ មិនបាននិយាយត្រង់ចំណុចនោះទេ ប៉ុន្តែបានបង្ហាញយ៉ាងប៉ិនប្រសប់នូវមូលដ្ឋានច្បាប់សម្រាប់សិទ្ធិមនុស្ស និងសិទ្ធិជាតិ ដើម្បីបង្កើតមូលដ្ឋានគ្រឹះដ៏រឹងមាំសម្រាប់សេចក្តីប្រកាស។

ទីមួយ គាត់បានដកស្រង់សេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យរបស់អាមេរិកឆ្នាំ 1776 និងសេចក្តីប្រកាសបដិវត្តន៍បារាំងឆ្នាំ 1791 អំពីសិទ្ធិរបស់មនុស្ស និងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋថា “មនុស្សទាំងអស់ត្រូវបានបង្កើតឡើងស្មើគ្នា។ ពួកគេត្រូវបានផ្តល់ដោយអ្នកបង្កើតរបស់ពួកគេជាមួយនឹងសិទ្ធិដែលមិនអាចកាត់ផ្តាច់បាន៖ ក្នុងចំណោមទាំងនេះគឺជាជីវិត សេរីភាព និងការស្វែងរកសុភមង្គល។ ហើយ “មនុស្សកើតមកមានសេរីភាព និងសិទ្ធិស្មើគ្នា។ ហើយ​ត្រូវតែ​មាន​សេរីភាព និង​ស្មើភាព​ក្នុង​សិទ្ធិ​ជានិច្ច»។

ការដកស្រង់សេចក្តីប្រកាសទាំងពីររបស់បារាំង និងអាមេរិកមានសារសំខាន់ណាស់ នេះជាវិធីបង្ហាញភស្តុតាងទាំងជំនាញ និងរឹងមាំ។ វារួមចំណែកដល់ការធានានូវកម្មវត្ថុនៃសេចក្តីប្រកាស ហើយលើសពីនេះទៅទៀត វាក៏បង្ហាញពីការគោរពរបស់ទ្រង់ចំពោះសេចក្តីពិតទូទៅ ឬតម្លៃរីកចម្រើនដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយមនុស្សជាតិ។

ការ​ដក​ស្រង់​សេចក្តី​ប្រកាស​ទាំង​ពីរ​មាន​អត្ថន័យ​ស៊ី​ជម្រៅ​ជាង​នេះ៖ លោក​ពូ​បាន​ដាក់​សេចក្តី​ប្រកាស​ឯករាជ្យ​របស់​ប្រទេស​យើង​ឲ្យ​ស្មើ​នឹង​ការ​ប្រកាស​របស់​មហា​អំណាច​ទាំង​ពីរ។

“វៀតណាមមានសិទ្ធិទទួលបានសេរីភាព និងឯករាជ្យ ហើយតាមពិតបានក្លាយទៅជាប្រទេសសេរី និងឯករាជ្យ។ ប្រជាជនវៀតណាមទាំងមូលប្ដេជ្ញាលះបង់អស់ពីកម្លាំងកាយ កម្លាំងចិត្ត ជីវិត និងទ្រព្យសម្បត្តិ ដើម្បីរក្សាបាននូវសេរីភាព និងឯករាជ្យភាពនោះ។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើសេចក្តីថ្លែងការណ៍ទាំងពីររបស់បារាំង និងសហរដ្ឋអាមេរិកឈប់ត្រឹមតែសង្កត់ធ្ងន់លើសិទ្ធិមនុស្ស លោកប្រធានហូជីមិញ ជាមួយនឹងភាពវៃឆ្លាត បទពិសោធន៍ជាក់ស្តែង និងការអនុវត្តបដិវត្តន៍វៀតណាមបានអភិវឌ្ឍយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ និងដាក់ចេញនូវនិក្ខេបបទដែលមិនអាចប្រកែកបានអំពីសិទ្ធិរបស់ប្រជាជាតិ៖ “ក្នុងន័យទូលំទូលាយ ប្រយោគនោះមានន័យថា៖ ប្រជាជាតិទាំងអស់ក្នុងពិភពលោកកើតមកស្មើគ្នា។ មនុស្សគ្រប់រូបមានសិទ្ធិរស់រានមានជីវិត សិទ្ធិទទួលបានសុភមង្គល និងសិទ្ធិសេរីភាព”។

នេះបង្ហាញពីភាពច្នៃប្រឌិត ទេពកោសល្យ និងអំណះអំណាងដ៏មុតស្រួចរបស់ប្រធានហូជីមិញ។ គាត់បានផ្លាស់ប្តូរពីគោលគំនិតមនុស្ស ទៅជាគោលគំនិតនៃប្រជាជាតិតាមរបៀបទូទៅ និងគួរឱ្យជឿជាក់ ដោយបញ្ជាក់ថា សិទ្ធិជាតិ និងសិទ្ធិមនុស្សមានទំនាក់ទំនងតាមគ្រាមភាសា និងមានឥទ្ធិពលលើគ្នាទៅវិញទៅមក។

ឯករាជ្យជាតិ គឺជាតម្រូវការជាមុនសម្រាប់ធានាការអនុវត្តសិទ្ធិមនុស្ស ហើយផ្ទុយទៅវិញ ការអនុវត្តសិទ្ធិមនុស្សឱ្យបានល្អ គឺការលើកកម្ពស់តម្លៃដ៏ថ្លៃថ្នូ និងអត្ថន័យពិតនៃឯករាជ្យជាតិ។

ដូច្នេះអាចនិយាយបានថា សេចក្តីថ្លែងការណ៍ឯករាជ្យឆ្នាំ 1945 មិនត្រឹមតែជាការប្រកាសឯករាជ្យរបស់ប្រជាជនវៀតណាមប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាការប្រកាសអំពីសិទ្ធិមនុស្ស សិទ្ធិរបស់ប្រជាជនអាណានិគមក្នុងការតស៊ូប្រឆាំងនឹងអាណានិគមនិយម និងចក្រពត្តិនិយមផងដែរ។

ហើយ​ការ​លើក​កំពស់​សិទ្ធិមនុស្ស​របស់​ប្រធាន​ហូជីមិញ​ទៅ​នឹង​សិទ្ធិ​ជាតិ​គឺ​ជា​ការ​រួម​ចំណែក​នៃ​គោលការណ៍​ទ្រឹស្ដី​របស់​លោក​ចំពោះ​កំណប់​នៃ​មនោគមវិជ្ជា​សិទ្ធិមនុស្ស។

“វៀតណាមមានសិទ្ធិទទួលបានសេរីភាព និងឯករាជ្យ ហើយតាមពិតបានក្លាយទៅជាប្រទេសសេរី និងឯករាជ្យ”។

ខណៈពេលដែលប្រកាសអំពីសិទ្ធិមនុស្ស និងឧត្តមគតិដ៏ថ្លៃថ្នូនៃ "សេរីភាព សមភាព និងភាតរភាព" តាមពិតអាណានិគមនិយមបារាំងបានដកហូតប្រជាជន និងប្រជាជាតិដទៃទៀតនូវឯករាជ្យជាតិ សិទ្ធិរស់រានមានជីវិត សិទ្ធិសេរីភាព និងការស្វែងរកសុភមង្គល។

ក្នុងសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ លោកប្រធានហូជីមិញបានថ្កោលទោសឧក្រិដ្ឋកម្មនៃអាណានិគមនិយមបារាំងថា៖ “អស់រយៈពេលជាង៨០ឆ្នាំមកនេះ ពួកអាណានិគមនិយមបារាំងបានឆ្លៀតយកផលប្រយោជន៍ពីទង់សេរីភាព សមភាព និងភាតរភាព ដើម្បីឈ្លានពានប្រទេសរបស់យើង និងជិះជាន់ប្រជាជនរបស់យើង។ សកម្មភាព​របស់​ពួកគេ​គឺ​ផ្ទុយ​នឹង​មនុស្សជាតិ និង​យុត្តិធម៌»។

គាត់បានផ្តល់ឧទាហរណ៍ជាក់លាក់មួយថា “តាមបែបនយោបាយ ពួកគេពិតជាមិនផ្តល់សេរីភាព ឬលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យដល់ប្រជាជនយើងទេ... ពួកគេសាងសង់គុកច្រើនជាងសាលារៀន។ ពួកគេបានសម្លាប់អ្នកស្នេហាជាតិយ៉ាងព្រៃផ្សៃ។ ពួកគេបានងូតទឹកការបះបោររបស់ប្រជាជននៅក្នុងថ្លុកឈាម... សេដ្ឋកិច្ច ពួកគេបានកេងប្រវ័ញ្ចកម្មករ និងកសិករដល់ឆ្អឹង... ពួកគេបានប្លន់ដីធ្លី ព្រៃឈើ រ៉ែ និងវត្ថុធាតុដើម... ពួកគេបានយកពន្ធមិនសមហេតុផលរាប់រយ ដែលធ្វើឲ្យប្រជាជនយើង ជាពិសេសកសិករ និងឈ្មួញ ក្រីក្រ...»។

នៅចំពោះមុខឧក្រិដ្ឋកម្មរបស់សត្រូវប្រជាជនរបស់យើងមិនព្រមចុះចូល។ នៅក្រោមទង់ដ៏រុងរឿងរបស់បក្សកុម្មុយនិស្ត ប្រជាជនវៀតណាមបានក្រោកឡើងដើម្បីបណ្តេញពួកអាណានិគមនិយម សក្តិភូមិ និងចក្រពត្តិនិយម ដោយទទួលបានឯករាជ្យ សេរីភាព និងសិទ្ធិមនុស្សឡើងវិញ។ ដូច្នេះ សិទ្ធិមនុស្ស​នៅ​វៀតណាម​មិន​មែន​ជា​តម្លៃ​ផ្តល់​ដោយ​អ្នក​ណា​ម្នាក់​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ជា​លទ្ធផល​នៃ​ការ​តស៊ូ​យូរអង្វែង​របស់​ប្រជាជន​វៀតណាម។

ការតស៊ូនោះបានធ្វើឱ្យបារាំងភៀសខ្លួន ជប៉ុនចុះចាញ់ ហើយព្រះបាទបៅដាយដាក់រាជ្យ។ ប្រជាជនរបស់យើងបានបំបែកខ្សែសង្វាក់អាណានិគមជិត 100 ឆ្នាំដើម្បីកសាងវៀតណាមឯករាជ្យ។ ប្រជាជនរបស់យើងបានផ្តួលរំលំរបបរាជានិយម ដែលបានអូសបន្លាយជាច្រើនទសវត្សរ៍ ហើយបានបង្កើតសាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យមួយ»។

សេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ គឺជាមូលដ្ឋានច្បាប់ដ៏រឹងមាំ ដែលបញ្ជាក់យ៉ាងរឹងមាំនូវអធិបតេយ្យភាពជាតិរបស់ប្រជាជនវៀតណាមចំពោះមុខពិភពលោកទាំងមូល ដោយបានចាក់គ្រឹះសម្រាប់ការបង្កើតរដ្ឋនីតិរដ្ឋនៅវៀតណាម ដោយគោលដៅឯករាជ្យ - សេរីភាព - សុភមង្គល។

ដូច្នេះហើយ លោកប្រធានហូជីមិញបានប្រកាស “ផ្តាច់ទំនាក់ទំនងជាមួយបារាំងទាំងស្រុង លុបចោលរាល់សន្ធិសញ្ញាដែលបារាំងបានចុះហត្ថលេខាលើវៀតណាម លុបចោលរាល់ឯកសិទ្ធិរបស់បារាំងនៅវៀតណាម”។ ទន្ទឹមនឹងនោះ លោកបានសង្កត់ធ្ងន់ថា «ប្រទេសសម្ព័ន្ធមិត្តបានទទួលស្គាល់គោលការណ៍សមភាពជាតិនៅសន្និសីទ Teheran និង San Francisco ហើយពិតជាមិនអាចទទួលស្គាល់ឯករាជ្យភាពរបស់ប្រជាជនវៀតណាមបានឡើយ»។

នៅចុងបញ្ចប់នៃសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ ប្រធានហូជីមិញបានប្រកាសយ៉ាងឱឡារិកទៅកាន់ពិភពលោកថា៖ “វៀតណាមមានសិទ្ធិសេរីភាព និងឯករាជ្យ ហើយតាមពិតបានក្លាយទៅជាប្រទេសសេរី និងឯករាជ្យ។ ប្រជាជនវៀតណាមទាំងមូលប្ដេជ្ញាលះបង់អស់ពីកម្លាំងកាយ កម្លាំងចិត្ត ជីវិត និងទ្រព្យសម្បត្តិ ដើម្បីរក្សាបាននូវសេរីភាព និងឯករាជ្យភាពនោះ។

ជាមួយនឹងប្រព័ន្ធនៃអំណះអំណាងដ៏តឹងរឹង មុតស្រួច រឹងមាំ និងពាក្យបញ្ចុះបញ្ចូលដែលបង្កប់ក្នុងពាក្យជាង 1000 សេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យ គឺជាមូលដ្ឋានច្បាប់ដ៏រឹងមាំ បញ្ជាក់យ៉ាងរឹងមាំនូវអធិបតេយ្យភាពជាតិរបស់ប្រជាជនវៀតណាមនៅចំពោះមុខពិភពលោកទាំងមូល ដោយដាក់មូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ការបង្កើតរដ្ឋនីតិរដ្ឋនៅវៀតណាមដោយគោលដៅឯករាជ្យ - សេរីភាព - សុភមង្គល។ បំភ្លឺមាគ៌ានៃបដិវត្តន៍វៀតណាមឆ្ពោះទៅកាន់កំពស់ថ្មី ក្នុងបុព្វហេតុកសាងរដ្ឋសង្គមនិយម នីតិរដ្ឋរបស់ប្រជាជន ដោយប្រជាជន និងប្រជាជន ដើម្បីគោលដៅអ្នកមាន ប្រទេសរឹងមាំ ប្រជាធិបតេយ្យ យុត្តិធម៌ និងអរិយធម៌។

ប្តេជ្ញារក្សាពាក្យសម្បថជាប្រវត្តិសាស្ត្រ

ជិតប្រាំបីទស្សវត្សរ៍បានកន្លងផុតទៅហើយ ប៉ុន្តែទស្សនៈ និងគំនិតរបស់ប្រធានហូជីមិញ ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស សិទ្ធិជាតិ និងសេចក្តីប្រាថ្នា និងស្មារតីតស៊ូយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនដើម្បីរក្សាឯករាជ្យ និងសេរីភាពនៅតែពាក់ព័ន្ធ និងមានអត្ថន័យយ៉ាងជ្រាលជ្រៅជាពិសេសក្នុងបុព្វហេតុកសាង និងការពារជាតិនាពេលបច្ចុប្បន្ន។

ជ័យជំនះនៃបដិវត្តន៍ខែសីហា ជាមួយនឹងការប្រកាសប្រកាសឯករាជ្យនៅថ្ងៃទី 2 ខែកញ្ញា ឆ្នាំ 1945 បានបង្កើតនូវគោលជំហរ និងកម្លាំងថ្មីសម្រាប់បដិវត្តន៍វៀតណាមឆ្ពោះទៅមុខប្រកបដោយស្ថិរភាព ទទួលបានជ័យជំនះជាប្រវត្តិសាស្ត្រនៃសារៈសំខាន់សម័យកាល អនុវត្តដោយជោគជ័យនូវសង្រ្គាមតស៊ូប្រឆាំងនឹងអាណានិគមនិយមបារាំង និងចក្រពត្តិនិយមអាមេរិកខាងត្បូង រំដោះប្រទេស។ ប្រកាន់ខ្ជាប់យ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់នូវគោលដៅនៃឯករាជ្យជាតិដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយសង្គមនិយម កសាងប្រទេសវៀតណាម “អ្នកមាន ប្រទេសរឹងមាំ ប្រជាធិបតេយ្យ សមភាព និងអរិយធម៌”។

ជាពិសេស ក្នុងរយៈពេលជិត 40 ឆ្នាំនៃការអនុវត្តការជួសជុល និងដំណើរការសមាហរណកម្មអន្តរជាតិ វៀតណាមទទួលបានសមិទ្ធិផលធំៗជាច្រើនក្នុងវិស័យនយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច ការពារជាតិ សន្តិសុខ កិច្ចការបរទេស វប្បធម៌ និងសង្គម។ កំណើនសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។ សន្ទស្សន៍អភិវឌ្ឍន៍មនុស្ស (HDI) គឺជាសន្ទស្សន៍ខ្ពស់បំផុតក្នុងពិភពលោក។

វៀតណាមបាននិងកំពុងមានសកម្មភាពសកម្ម និងចូលរួមយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងអង្គការសហប្រជាជាតិស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស ដោយសន្មត់តួនាទីជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិ (២អាណត្តិ ២០១៤-២០១៦, ២០២៣-២០២៥); ចូលរួមក្នុងដំណើរការកសាងសេចក្តីប្រកាសសិទ្ធិមនុស្សអាស៊ាន គណៈកម្មការអន្តររដ្ឋាភិបាលអាស៊ានស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស និងចូលរួមចំណែកយ៉ាងសកម្មដល់គណៈកម្មាធិការអាស៊ានស្តីពីស្ត្រី និងកុមារ និងស្តីពីការងារចំណាកស្រុក។

ទន្ទឹមនឹងនោះ ទំនាក់ទំនងការបរទេស និងសមាហរណកម្មអន្តរជាតិកាន់តែស៊ីជម្រៅ និងមានប្រសិទ្ធភាព។ ជំហរអន្តរជាតិ និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ប្រទេសយើងបន្តត្រូវបានលើកកំពស់។ វៀតណាមបានបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតជាមួយប្រទេសចំនួន ១៩៣ លើពិភពលោក; ចូលរួម និងកសាងសហគមន៍សេដ្ឋកិច្ចអាស៊ានយ៉ាងសកម្ម; ចូលរួមយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចក្នុងតំបន់ និងអន្តរជាតិនៅកម្រិតជាច្រើន។

ឆ្ពោះទៅរកការអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងសម័យកាលថ្មី សេចក្តីសម្រេចចិត្តនៃមហាសន្និបាតជាតិលើកទី១៣ របស់បក្សបានកំណត់ថា “ធានាផលប្រយោជន៍ជាតិខ្ពស់បំផុត ដោយឈរលើគោលការណ៍ជាមូលដ្ឋាននៃធម្មនុញ្ញអង្គការសហប្រជាជាតិ និងច្បាប់អន្តរជាតិ សមភាព កិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមក”។ “ជម្រុញទឹកចិត្តស្នេហាជាតិ ភាពជឿជាក់លើខ្លួនឯង កម្លាំងនៃការរួបរួមជាតិដ៏អស្ចារ្យ និងសេចក្តីប្រាថ្នាក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសឱ្យរីកចម្រើន និងសប្បាយរីករាយ។ លើកតម្កើងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យសង្គម កម្លាំងរួមនៃប្រព័ន្ធនយោបាយទាំងមូល និងវប្បធម៌ និងប្រជាជនវៀតណាម ពង្រឹងកម្លាំងប្រជាជន លើកកំពស់គុណភាពធនធានមនុស្ស មានយន្តការឈានទៅរកការទាក់ទាញ និងប្រើប្រាស់ទេពកោសល្យ ជំរុញការច្នៃប្រឌិត អនុវត្តយ៉ាងខ្លាំងក្លាវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យា ជាពិសេសសមិទ្ធិផលនៃបដិវត្តន៍ឧស្សាហកម្មទី៤ បង្កើតកម្លាំងចលករដ៏រឹងមាំសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងឆាប់រហ័ស និងនិរន្តរភាព។ “រួមកម្លាំងជាតិជាមួយកម្លាំងនៃសម័យកាល។ លើកកំពស់ស្មារតីឯករាជ្យ ការពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង ភាពសកម្ម សមាហរណកម្មសកម្ម និងលើកកំពស់ប្រសិទ្ធភាពនៃកិច្ចសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិ។ "បង្កើនធនធានផ្ទៃក្នុង ទាញយកប្រយោជន៍ពីធនធានខាងក្រៅ ដែលធនធានខាងក្នុង ជាពិសេសធនធានមនុស្សមានសារៈសំខាន់បំផុត"...

៧៩ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ប៉ុន្តែស្មារតីនៃសេចក្តីប្រកាសឯករាជ្យដែលបានផ្តល់កំណើតដល់សាធារណៈរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យវៀតណាមនៅតែដក់ជាប់ក្នុងដួងចិត្តមនុស្សជំនាន់ក្រោយៗរបស់វៀតណាម មិនត្រឹមតែដោយសារតម្លៃប្រវត្តិសាស្ត្រ និងច្បាប់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ដោយសារតម្លៃមនុស្សធម៌ដ៏ថ្លៃថ្លានៃសិទ្ធិមនុស្ស និងសិទ្ធិជាតិ ដែលលោកប្រធានហូជីមិញបានគោរព និងលះបង់ពេញមួយជីវិតរបស់លោក។

ហើយសច្ចាប្រណិធាន “ប្រជាជនវៀតណាមទាំងមូលប្តេជ្ញាលះបង់អស់ទាំងស្មារតី កម្លាំង ជីវិត និងទ្រព្យសម្បត្តិ ដើម្បីរក្សាបាននូវសេរីភាព ឯករាជ្យភាព” នឹងបន្តបំភ្លឺបក្ស កងទ័ព និងប្រជាជនយើងទាំងមូលក្នុងបុព្វហេតុកសាង ការពារ និងអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសជាតិនាពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគតកាល។/.