ម្នាស់មានរសជាតិផ្អែម និងជូរធម្មជាតិ និងមានវីតាមីន C, A, E និងសារធាតុរ៉ែជាច្រើនទៀត។ ម្នាស់អាចបរិភោគស្រស់ ទឹក ឬប្រើជាគ្រឿងផ្សំក្នុងចានក៏ល្អដែរ នេះបើតាមគេហទំព័រព័ត៌មានសុខភាព Everyday Health (USA)។
សារធាតុចិញ្ចឹមនៅក្នុងផ្លែម្នាស់មិនត្រឹមតែជួយបង្កើនភាពស៊ាំប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងការពារជំងឺមហារីកទៀតផង។
អត្ថប្រយោជន៍សុខភាពដ៏អស្ចារ្យរបស់ម្នាស់ដែលត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយវិទ្យាសាស្ត្ររួមមាន៖
សម្បូរទៅដោយវីតាមីន C
មួយពែងនៃម្នាស់មានផ្ទុកវីតាមីន C ប្រហែល 80 មីលីក្រាម។ ទន្ទឹមនឹងនោះ ការទទួលទានវីតាមីន C ប្រចាំថ្ងៃដែលត្រូវបានណែនាំសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យគឺ 75 មីលីក្រាមសម្រាប់ស្ត្រី និង 90 មីលីក្រាមសម្រាប់បុរស។
នេះជាវីតាមីនដែលជួយដល់ប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ ជួយឱ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំដំណើរការក្នុងស្ថានភាពដ៏ប្រសើរបំផុត និងជួយប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម។ វីតាមីន C ក៏ជួយជំរុញការលូតលាស់ និងព្យាបាលនៅទូទាំងរាងកាយ ដូចជាជំរុញការបង្កើតកូឡាជែន ដែលជួយឱ្យស្បែកមានសុខភាពល្អ។
ជំនួយការរំលាយអាហារ
ម្នាស់មានផ្ទុកសារធាតុ bromelain ដែលជាអង់ស៊ីមមួយដែលត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយវិទ្យាសាស្រ្តថា ជួយកាត់បន្ថយការរលាក និងហើមនៅតំបន់ប្រហោងឆ្អឹង ហើយថែមទាំងជួយព្យាបាលរបួស និងរលាកផងដែរ។ លើសពីនេះទៀត អង់ស៊ីមក៏ជួយកែលម្អការរំលាយអាហារផងដែរ។ ភស្តុតាងស្រាវជ្រាវមួយចំនួនបានបង្ហាញថា សារធាតុ Bromelain ក្នុងម្នាស់អាចជួយបន្ថយអាការរាគបាន។ .
ម៉ង់ហ្គាណែសជួយពង្រឹងឆ្អឹង
រួមជាមួយនឹងជាតិកាល់ស្យូម ម៉ង់ហ្គាណែសក៏ជាសារធាតុរ៉ែដែលចាំបាច់សម្រាប់ការថែរក្សាសុខភាពឆ្អឹងផងដែរ។ ម្នាស់ជាផ្លែឈើមួយប្រភេទដែលផ្តល់ម៉ង់ហ្គាណែសច្រើនជាងគេ។ ម្នាស់មួយពែងអាចផ្តល់ប្រហែល 75% នៃតម្លៃម៉ង់ហ្គាណែសដែលបានណែនាំប្រចាំថ្ងៃ។ ការសិក្សាវិទ្យាសាស្ត្របានបង្ហាញថាម៉ង់ហ្គាណែសមានឥទ្ធិពលការពារ។ ពុកឆ្អឹង និងធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវដង់ស៊ីតេឆ្អឹង។
ប្រឆាំងមហារីក
មហារីកកើតឡើងនៅពេលដែលកោសិកាមិនប្រក្រតីនៅក្នុងខ្លួនកើនឡើង និងកាន់កាប់ជាលិកាដែលមានសុខភាពល្អ។ គ្មានវិធីណាដែលអាចការពារបានទាំងស្រុងនូវហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកនោះទេ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកជំនាញបានផ្តល់អនុសាសន៍ឱ្យធ្វើតាមរបបអាហារដែលផ្តល់សុខភាពល្អ រួមទាំងអាហារដែលសម្បូរទៅដោយសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម ដូចជាម្នាស់ជាដើម។ សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មទាំងនេះនឹងប្រឆាំងនឹងរ៉ាឌីកាល់សេរី ដោយហេតុនេះកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមហារីក នេះបើយោងតាម គេហទំព័រ Everyday Health។
ប្រភព៖ https://thanhnien.vn/4-loi-ich-suc-khoe-cua-thom-duoc-khoa-hoc-chung-minh-185240625132014576.htm
Kommentar (0)