ผลงาน “Prison Diary” เป็นรวมบทกวี 133 บท ที่เขียนด้วยอักษรจีน ซึ่งเกิดขึ้นภายใต้สถานการณ์พิเศษ ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2485 เหงียน อ้าย โกว๊ก ได้ใช้ชื่อโฮจิมินห์ เป็นตัวแทนของกลุ่มพันธมิตรเอกราชเวียดนามและกลุ่มต่อต้านการรุกรานระหว่างประเทศของเวียดนามเพื่อทำงานในประเทศจีน เมื่อเขาเดินทางมาถึงเมืองทุ๊กวิง จังหวัดกวางเตย เขาถูกคุมขังโดยรัฐบาลของเจียงไคเชกอย่างไม่ยุติธรรม และจากที่นี่ เขาก็เริ่มการเดินทางอันยากลำบากและความทุกข์ทรมานยาวนาน 13 เดือน โดยผ่านเรือนจำ 18 แห่งใน 13 อำเภอของจังหวัดกวางเตย ในช่วงเดือนดังกล่าว (สิงหาคม พ.ศ. 2485 - กันยายน พ.ศ. 2486) เขาประพันธ์บทกวีรวมเรื่อง "Prison Diary"

ประธานโฮจิมินห์และสหายทราน ดุย หุ่ง ประธานคณะกรรมการบริหารนครฮานอย เข้าร่วมในการก่อสร้างสวนสาธารณะท่องเญิ๊ต ภาพ : VNA

บทกวีชุดนี้สะท้อนถึงระบบเรือนจำและสังคมจีนภายใต้การปกครองของเจียงไคเชกได้อย่างแท้จริง เรือนจำเป็นสถานที่ที่ความชั่วร้ายทางสังคมมากมาย (การพนัน การค้า การติดสินบน ฯลฯ) เกิดขึ้น พร้อมทั้งความอยุติธรรม ความไม่เป็นธรรม การเนรเทศ และการกดขี่ผู้คนที่อยู่ในความทุกข์ยากแสนสาหัสมากมาย

บทกวีแต่ละบทในคอลเลคชั่นไดอารี่คือเสียงจากใจของผู้แต่งที่บรรยายถึงจิตวิญญาณ ความคิด และความรู้สึกของลุงโฮในช่วงเวลาที่ถูกจองจำอยู่ในดินแดนต่างถิ่นได้อย่างล้ำลึก เป็นความรักชาติที่เต็มไปด้วยความศรัทธาที่โหยหาบ้านเกิดเมืองนอนอยู่เสมอ ปรารถนาที่จะกลับมาร่วมรบกับสหายร่วมชาติ แม้ว่าพระองค์จะทรงทนทุกข์ยากและถูกกดขี่ แต่พระองค์ก็ยังทรงแสดงความรักและความห่วงใยต่อทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักโทษที่อยู่รอบตัวพระองค์เสมอ ความรักอันไร้ขอบเขตของพระองค์ไม่ได้มีเพียงต่อมนุษย์ทุกคน ไม่แบ่งชนชั้นหรือชาติพันธุ์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงธรรมชาติที่ผสานเข้ากับทุกสิ่งอีกด้วย

สิ่งที่ปรากฏออกมาจากไดอารี่ทั้งเล่มนี้คือความคิดเชิงบวกอันปฏิวัติ ความเชื่อในวันพรุ่งนี้ที่สดใส ความตั้งใจอันแน่วแน่และแน่วแน่ และความมุ่งมั่นอันแน่วแน่ของเขา ความกล้าหาญของทหารคอมมิวนิสต์และความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ของเขาช่วยให้เขาเอาชนะการเนรเทศและคุกได้จนถึงวันแห่งอิสรภาพ กลับคืนสู่ปิตุภูมิอันเป็นที่รักของเขา และนำพาประชาชนทั้งหมดไปสู่อิสรภาพและเสรีภาพเพื่อชาติ ผลงานชิ้นนี้ได้กลายเป็นสมบัติของชาติของเวียดนาม ได้รับการยกย่องจากเพื่อนต่างชาติ และได้รับการแปลเป็นภาษาต่างๆ มากมายทั่วโลก

ด้วยการแปลของกวี Quach Tan นี้ ผู้อ่านที่ชื่นชอบ "Prison Diary" มีทางเลือกอื่นนอกเหนือไปจากการแปลที่คุ้นเคยของ Nam Tran และนักวิชาการขงจื๊อคนอื่นๆ หน้าบทกวีที่ถูกแปลและนำเสนอในรูปแบบใหม่และเป็นเอกลักษณ์ในสิ่งพิมพ์นี้ ช่วยให้เราเข้าใจและชื่นชมพรสวรรค์ในการแปลมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะความรู้สึกของกวี Quach Tan ที่มีต่อประธานาธิบดีโฮจิมินห์ผู้เป็นที่รัก

แม้ว่า Quach Tan จะเป็นที่รู้จักในฐานะนักแปลบทกวีราชวงศ์ถังชั้นนำในประเทศของเรา แต่ในการแปลครั้งนี้ เขาก็ได้บุกเบิกแนวทางใหม่ โดยแปลงบทกวีบางบทจาก "Prison Diary" เป็นรูปแบบบทกวีเวียดนามดั้งเดิมอื่นๆ เช่น บทกวีแบบ 6-8 บท เพราะตามที่กวีกล่าวไว้ "มีบทกวีหลายบทที่ฉันพบว่ามีความหมายมากกว่าเมื่อแปลเป็น 6-8 บท" ด้วยเหตุนี้ Quach Tan จึงเรียกสิ่งนี้อย่างถ่อมตัวว่า “การแปล”

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในฉบับนี้ ผู้อ่านจะได้ "ชื่นชม" บทกวีของลุงโฮผ่านอักษรจีนที่เขียนด้วยลายมือโดยนักประดิษฐ์อักษร Tran Thuc Lam เพื่อนนักวรรณกรรมของ Quach Tan และอักษรเวียดนามที่เขียนด้วยลายมืออันงดงามโดยตัวกวีเอง

ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ VNA/Tin Tuc