เมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2023 นายเหงียน เวียด ไค นักข่าว อดีตบรรณาธิการบริหารหนังสือพิมพ์กวางนิญ อดีตผู้อำนวยการสถานีวิทยุและโทรทัศน์กวางนิญ อดีตประธานสมาคมนักข่าวประจำจังหวัดกวางนิญ เสียชีวิตแล้วด้วยวัย 82 ปี โดยเมื่อทราบข่าวการเสียชีวิตของเขา ญาติ พี่น้อง เพื่อนฝูง และนักข่าวของกวางนิญก็ยังคงโศกเศร้าเสียใจ

นักข่าว Nguyen Viet Khai เกิดเมื่อปี 1942 ในหมู่บ้าน Dai De ชุมชน Dai An อำเภอ Vu Ban จังหวัด Nam Dinh นักข่าว Nguyen Viet Khai มีประสบการณ์การทำงานด้านสื่อสารมวลชนที่ทุ่มเทและทุ่มเทมามากกว่า 40 ปี และทำงานให้กับหนังสือพิมพ์ Quang Ninh มาเป็นเวลา 38 ปี เขาเป็นบรรณาธิการบริหารหนังสือพิมพ์กวางนิญตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2531 ถึงเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2543

ในวาระครบรอบ 40 ปีของหนังสือพิมพ์กวางนิญ นักข่าวเหงียนเวียดไค เล่าเรื่องราวการสร้างสำนักงานบรรณาธิการในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ของศตวรรษที่แล้ว ในเวลานั้นเขาดีใจมากเพราะกองบรรณาธิการกำลังเตรียมสร้างกองใหม่ซึ่งมีทุนลงทุนเกือบ 100 ล้านดองที่ได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงาน หน่วยงาน และบุคคลต่างๆ บางหน่วยงาน ท้องถิ่นให้การสนับสนุนด้วยเงิน บางส่วนสนับสนุนด้วยหิน ซีเมนต์ เหล็ก ยานพาหนะ... แม้กระทั่งสมาชิกพรรค 4 คนที่เมืองบาเชที่กำลังประสบความยากลำบาก ก็ยังส่งเงินช่วยเหลือคนหนึ่ง 5,000 ดอง อีกคนหนึ่ง 10,000 ดอง ในเวลาไม่ถึงหนึ่งปี ตั้งแต่เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2532 ถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2533 สำนักงานใหญ่ของหนังสือพิมพ์กวางนิญก็สร้างเสร็จ วันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2533 ซึ่งตรงกับวันครบรอบ 65 ปีวันนักข่าวปฏิวัติเวียดนาม (21 มิถุนายน) ถือเป็นวันเปิดกองบรรณาธิการด้วย โดยบรรดานักข่าวของหนังสือพิมพ์กวางนิญต่างแสดงความยินดี

ความทรงจำที่ลึกซึ้งที่สุดในชีวิตของนักข่าวเหงียน เวียด คาย ที่เขาเคยเล่าให้ฟัง คือการพบปะและนำเสนอหนังสือพิมพ์กวางนิญให้กับพลเอกวอ เหงียน จาป นั่นคือในปี พ.ศ. 2537 เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันเกิดครบรอบ 83 ปีของพลเอก Vo Nguyen Giap คณะกรรมการพรรคจังหวัด Quang Ninh ได้เชิญพลเอกและครอบครัวมาพักที่บริเวณวิลล่า Bai Chay Round House (ปัจจุบันคือโรงแรม Novotel)

เขาเล่าว่า “เมื่อทราบกำหนดการของนายพลแล้ว นาย Vuong Quoc Thai รองหัวหน้าฝ่ายโฆษณาชวนเชื่อของคณะกรรมการพรรคประจำจังหวัด ก็ได้หารือกับฉันและขออนุญาตไปที่ Roundhouse เพื่อแสดงความยินดีกับนายพล ฉันเตรียมช่อดอกไม้ที่สวยงามและหนังสือพิมพ์ Quang Ninh 3 ฉบับเพื่อมอบให้กับนายพล เวลา 19.00 น. ของวันที่ 30 สิงหาคม 1994 นาย Thai ฉัน และช่างภาพข่าว Cong Chac ได้ข้ามเรือข้ามฟากจาก Hon Gai ไปยัง Bai Chay ทันทีที่เราไปถึง Roundhouse เลขานุการของนายพลก็รออยู่และพูดว่า พวกคุณขึ้นไปทันที นายพลกำลังรออยู่ คืนนี้ นายพลยังมีโปรแกรมการทำงานกับนักเขียน Huu Mai เรามีความสุขและประหม่า เนื่องจากสภาพการทำงาน ฉันจึงมีเกียรติที่ได้เข้าไปหานายพลหลายครั้ง แต่เป็นครั้งแรกที่ฉันมีโอกาสได้พบเขาโดยตรง ดังนั้น ฉันจึงรู้สึกมีความสุข ฉันบอกนาย Cong Chac ให้เตรียมฟิล์มและกล้องอย่างระมัดระวังเพื่อถ่ายเป็นของที่ระลึก ถ่ายรูปร่วมกับท่านนายพล

เมื่อฉันไปถึงประตู ฉันก็เห็นนายพลอยู่ในห้องนั่งเล่น นายพลสวมชุดสีฟ้า นายไทยแนะนำ ฉันอยากจะมอบช่อดอกไม้สดให้กับนายพล นายพลยอมรับและบอกให้เรานั่งลงในห้องนั่งเล่น ฉันมอบหนังสือพิมพ์กว๋างนิญ 3 ฉบับให้กับนายพล และขออนุญาตถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกับเขา ด้วยความที่ทราบว่าผมเป็นบรรณาธิการบริหารหนังสือพิมพ์ ท่านจึงได้กรุณาสอบถามผมเกี่ยวกับการจัดการกองบรรณาธิการ เจ้าหน้าที่ นักข่าว งานพิมพ์และจัดจำหน่าย รวมถึงความคิดเห็นของประชาชนเกี่ยวกับหนังสือพิมพ์ ฉันได้รายงานให้ท่านนายพลทราบในแต่ละประเด็นตามลำดับ นายพลพลิกหน้าแต่ละหน้าดูแต่ละประเด็น พลเอกชื่นชมหนังสือพิมพ์ Quang Ninh เมื่อวันเสาร์ว่าพิมพ์ได้สวยงามและมีสีสันสดใส พลเอกประยุทธ์ได้แนะนำว่าหนังสือพิมพ์ไม่ควรใช้ตัวอักษรที่มีขนาดเล็กเกินไป เพราะจะทำให้ผู้อ่านลำบากโดยเฉพาะผู้สูงอายุ นายพลกล่าวว่า: ในปีพ.ศ. 2479 เมื่อมีการหยุดงานของคนงานเหมืองมากกว่า 30,000 คน นายพลจึงกลับไปยังเขตเหมืองแร่เพื่อติดตามการหยุดงานและเขียนบทความให้กับหนังสือพิมพ์ Le Travail ตอนนี้เองฉันและไทยจึงได้ทราบรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้”

ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2543 ถึง พ.ศ. 2545 นักข่าวเหงียน เวียด ไค ได้ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสถานีวิทยุและโทรทัศน์กว๋างนิญจนกระทั่งเกษียณอายุ ช่วงนี้เป็นช่วงที่มีเหตุการณ์สำคัญ คือ สถานีวิทยุและโทรทัศน์กว๋างนิญ แยกช่องออกอากาศเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2544 ซึ่งตรงกับวันเกิดของประธานาธิบดีโฮจิมินห์พอดี

ในบริบทของประเทศในขณะนั้น กวางนิญเป็นหนึ่งในไม่กี่ท้องถิ่นที่มีรายการโทรทัศน์เป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2526 ในช่วงแรก สถานีจะมีช่องเดียวที่ออกอากาศทุกชั่วโมงของวัน แม้จะมีช่องอยู่ แต่ช่องของสถานีในเวลานั้นยังคงเป็นของโทรทัศน์เวียดนามอยู่ ในช่วงเวลานั้น เนื่องจากความยากลำบากและข้อจำกัดต่างๆ มากมาย สถานีจึงมีพื้นที่การออกอากาศที่แคบ เนื้อหาไม่ดี และมีการออกอากาศซ้ำรายการโทรทัศน์เวียดนามเป็นหลัก หากต้องการมีรายการที่หลากหลายและน่าดึงดูดซึ่งตรงตามความคาดหวังของผู้ชม สถานีจะต้องมีช่องของตัวเองและค่อยๆ เพิ่มเวลาออกอากาศในแต่ละวัน นโยบายนี้มีมานานแล้วแต่ไม่มีความเห็นพ้องกันภายในสถานี ครั้งหนึ่ง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์นี้ นักข่าวเหงียน เวียด ไค เขียนไว้ในหนังสือรุ่นว่า “เมื่อผมมาที่สถานีจากหนังสือพิมพ์กวางนิญห์ มีคำถามที่ค่อนข้างยากเกิดขึ้นกับผมว่า การแยกจะทำได้หรือไม่ เมื่อไร อย่างไร ในฐานะผู้นำ ผมต้องคิด พิจารณา และตัดสินใจว่า จะต้องทำให้ได้ ผมนำเรื่องนี้ไปหารือกับผู้นำและเพื่อนร่วมงานที่กระตือรือร้น เพื่อสร้างความสามัคคี และหาแนวทางในการแก้ไขในแต่ละขั้นตอน”

เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2544 สถานีวิทยุและโทรทัศน์กว๋างนิญได้แยกเป็นช่องของตนเองอย่างเป็นทางการ นักข่าวเหงียน เวียด ไค สั่งให้หน่วยงานวิชาชีพต่างๆ ดำเนินการมากขึ้น พัฒนาหัวข้อใหม่ๆ หารือกับภาคส่วน สหภาพ สถานีระดับอำเภอ เมือง และเทศบาลในจังหวัด เพื่อจัดทำรายการในท้องถิ่น รายการด้านความปลอดภัยและการป้องกันประเทศ รายการโทรทัศน์สำหรับเยาวชน ความปลอดภัยในการจราจร ประเด็นที่น่าสนใจสำหรับผู้อ่าน เป็นต้น เมื่อเตรียมการทุกอย่างเสร็จสิ้น เวลา 14.30 น. ตรง เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2544 สถานีได้แยกสัญญาณได้สำเร็จในการออกอากาศสารคดีเรื่อง “โฮจิมินห์ – ภาพเหมือนของชายคนหนึ่ง” จากนั้นเวลาออกอากาศของสถานีก็เพิ่มจาก 1 ชั่วโมง เป็น 8 ชั่วโมง และ 12 ชั่วโมงต่อวันตามลำดับ เพิ่มจาก 1 ช่องเป็น 2 ช่อง QTV1 และ QTV3 ออกอากาศ 24/24 ชม.

นักข่าวเหงียน เวียด ไค เปิดเผยในบทความว่า “ผมเริ่มเข้ามาเกี่ยวข้องกับงานสื่อสารมวลชนตั้งแต่ยังเด็ก ในช่วงกว่า 40 ปีที่ผ่านมา ผมทำงานด้านสื่อสารมวลชนมาโดยตลอด ทั้งงานเขียน งานภาพถ่าย และงานภาพ งานสื่อสารมวลชนเป็นงานที่ยาก เหนื่อย อันตราย แต่เมื่อคุณหลงใหลในงานนี้แล้ว คุณก็จะสามารถเรียนรู้ได้หลากหลายระดับ และยังมีความทรงจำอันล้ำลึกอีกมากมาย” ครั้งหนึ่ง เขาเคยสารภาพว่าสิ่งที่น่ายินดีที่สุดสำหรับนักข่าวก็คือการที่มีโชคดีพอที่จะได้อาศัย ทำงาน และดำเนินการในกวางนิญ ซึ่งเป็นดินแดนที่อุดมไปด้วยประเพณีอันเข้มแข็ง และเป็นแหล่งเกิดของชนชั้นแรงงานแห่งหนึ่ง

ในการพูดคุยกับนักข่าวรุ่นใหม่ นักข่าวเหงียน เวียด ไค แนะนำเสมอว่าคนรุ่นใหม่ในปัจจุบันมีสภาพแวดล้อมที่ดีกว่ารุ่นของเขา เช่น การได้รับการฝึกอบรมอย่างเป็นระบบและครอบคลุม อุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน; สื่อมวลชนมีแพร่หลายทำให้สามารถรับรู้ข้อมูลได้อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม เพื่อสร้างแบรนด์ของตัวเองและสร้างเสียงสะท้อนให้กับผลงานนักข่าวแต่ละชิ้น นักข่าวรุ่นใหม่จำเป็นต้องปรับปรุงความเชี่ยวชาญและความเป็นมืออาชีพของตนเองอย่างต่อเนื่อง

นักข่าวเหงียนเวียดไคมีความกังวลเกี่ยวกับอาชีพของเขาเสมอ ครั้งหนึ่งเขาเคยเล่าว่า ปัจจุบัน สื่อท้องถิ่นติดตามเฉพาะนโยบายและแนวปฏิบัติของพรรคและรัฐเท่านั้น แต่ไม่มีบทความที่เป็นการค้นพบและได้รับการยอมรับจากความคิดเห็นสาธารณะมากนัก นักข่าวยุคนี้ต้องลงลึกถึงความเป็นจริง สำรวจปัญหาสังคม เพื่อรายงานและสะท้อนความคิดอย่างทันท่วงที นักข่าวต้องมีความมั่นใจ เป็นประชาธิปไตย และเท่าเทียมกันในการปฏิบัติหน้าที่ บทความไม่ควรเขียนเหมือนรายงาน แต่จะต้องมีความคิดเห็นและผ่านการกรองตามความคิดของตนเอง พร้อมกันนี้ให้มีการคิดค้นนวัตกรรมใหม่ๆ ในทิศทางและรูปแบบการเขียนอย่างสม่ำเสมอ ลงทุนในหัวข้อข่าวที่น่าสนใจเพื่อดึงดูดผู้อ่าน