การเดินทางอันน่าตื่นเต้นของอักษรเวียดนาม

การเดินทางอันน่าตื่นเต้นของอักษรเวียดนาม

ตามที่ระบุไว้ในหนังสือ การเดินทางสู่การสร้างอักษรก๊วกงู (Quoc Ngu) คือเรื่องราวการพัฒนาและความนิยมของอักษรละตินของภาษาเวียดนาม เดิมทีอักษรนี้เป็นเครื่องมือที่ช่วยอำนวยความสะดวกในการติดต่อสื่อสารกับชาวเวียดนาม ทำให้งานเผยแผ่ศาสนาง่ายขึ้น ต่อมาจึงถูกนำมาใช้เป็นรหัสระหว่างมิชชันนารีกับศาสนาทั้งสี่ และสอนเฉพาะในเซมินารีเท่านั้น

หลังจากการเปลี่ยนแปลง ทางการเมือง และการศึกษา อักษร Quoc Ngu ค่อยๆ เข้ามาแทนที่อักษรจีนในเอกสารการบริหารของประเทศ มีบทบาทในการให้ความรู้แก่ประชาชน และกลายมาเป็นอักษรอย่างเป็นทางการ

สิ่งที่พิเศษคือหนังสือเล่มนี้เขียนด้วยภาษาการ์ตูนกึ่งนิยายโดยเล่าเรื่องราวของอเล็กซานเดอร์ เดอ โรดส์ นักบวชซึ่งเป็นสมาชิกของวาติกัน ซึ่งเดินทางมาถึงเวียดนามในศตวรรษที่ 17 และมีผลงานอันน่าชื่นชมอย่างยิ่งในการพิมพ์พจนานุกรมภาษาเวียดนามฉบับแรก (พจนานุกรมเวียดนาม - โปรตุเกส - ละติน) ในปี ค.ศ. 1651

เหตุผลที่ ดร. ฟาม ถิ เกียว ลี เลือกอเล็กซานเดอร์ เดอ โรดส์ เป็นผู้บรรยาย เพราะเขาเป็นนักบวชที่อาศัยอยู่ในทั้งเมืองดังจ่องและดังงอย และเข้าใจขนบธรรมเนียมประเพณีของทั้งสองภูมิภาคเป็นอย่างดี เขาได้ทิ้งผลงานไว้มากมาย ซึ่งเป็นข้อมูลประกอบโครงเรื่องสำหรับหนังสือเล่มนี้ นอกจากการเพิ่มบทสนทนาที่สะท้อนอารมณ์ของตัวละครเอกแล้ว ผู้เขียนยังเคารพต่อเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์และเหตุการณ์สำคัญต่างๆ ที่ก่อให้เกิดบทประพันธ์ก๊วกงูอีกด้วย

ดร. ฟาม ถิ เกียว ลี กล่าวว่า เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้อ้างอิงจากวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของเธอเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ไวยากรณ์ภาษาเวียดนามและการเขียนภาษาละติน รวมถึงเอกสารในหอจดหมายเหตุยุโรปและหนังสือเกี่ยวกับการเดินทางของมิชชันนารี จากวิทยานิพนธ์ที่มีความยาวถึง 640 หน้า ผู้เขียนได้ย่อเนื้อหาให้สั้นลงเหลือเพียง 126 หน้า เนื้อหากระชับและมีภาพประกอบที่สดใส

เมื่อพูดถึงหนังสือเล่มนี้ ผู้เขียนยืนยันว่า “อเล็กซานเดอร์ เดอ โรดส์ ไม่ใช่บุคคลแรกที่เขียนภาษาเวียดนามด้วยอักษรละติน ก่อนหน้าอเล็กซานเดอร์ เดอ โรดส์ มีฟรานซิสโก เดอ ปินา ชาวโปรตุเกส ซึ่งรวบรวมพจนานุกรมขนาดเล็กเล่มหนึ่ง แต่สูญหายไป บาทหลวงอันโตนิโอ เดอ ฟอนเตส เป็นคนแรกที่ใช้ตัวอักษรสองตัว “ơ” และ “ư” โดยค้นพบเสียงวรรณยุกต์เพื่อเขียนรายงานในปี ค.ศ. 1631 นอกจากนี้ ท่านยังรวบรวมพจนานุกรมภาษาเวียดนาม-โปรตุเกสสำหรับตนเองและบาทหลวงท่านอื่นๆ เพื่อเรียนรู้ภาษาเวียดนามอีกด้วย”

อย่างไรก็ตาม ในกระบวนการสร้างสรรค์นั้น อเล็กซานเดอร์ เดอ โรดส์เป็นผู้รวบรวมผลงานของบรรพบุรุษของเขา ผสมผสานกับความรู้เกี่ยวกับอันนัม เพื่อพิมพ์พจนานุกรมภาษาเวียดนาม - โปรตุเกส - ละตินในกรุงโรมในปี ค.ศ. 1651

ดังนั้น หนังสือ The Journey of the Creation of the National Language จึงได้ผสมผสานความรู้ทางประวัติศาสตร์และ วิทยาศาสตร์ เข้ากับจินตนาการของผู้เขียน เพื่ออธิบายความเป็นมาของระบบการเขียนภาษาเวียดนามในปัจจุบัน กลุ่มผู้เขียนยังได้จัดทำบทสัมภาษณ์พิเศษกับบุคคลสำคัญสามคนที่กำลังอยู่ในกระบวนการสร้างระบบภาษาประจำชาติ ได้แก่ อเล็กซานเดอร์ เดอ โรดส์, ฟรานซิสโก เดอ ปินา และกัสปาร์ ดู อมารัล เพื่ออภิปรายเกี่ยวกับกระบวนการสร้างอักษรละตินของภาษาเวียดนาม

หนังสือเล่มนี้ได้รวบรวมรายละเอียดอารมณ์ขันไว้มากมาย เช่น เมื่ออเล็กซานเดอร์ เดอ โรดส์มาถึงเวียดนามครั้งแรก เนื่องจากมีความผิดพลาดในเรื่องวรรณยุกต์ เขาจึงซื้อ ca เป็น ca ผิด และเนื่องจากเขาไม่รู้ภาษาเวียดนามพยางค์เดียว พระสงฆ์จึงมักเขียนคำให้ติดกัน...

นอกเหนือจากการบรรยายถึงการเดินทางของ Alexandre De Rhodes ในการค้นคว้าและสร้างสรรค์อักษรภาษาประจำชาติแล้ว ผู้เขียนยังได้เพิ่มส่วนที่ชื่อว่า พงศาวดารการเขียนภาษาประจำชาติ ซึ่งบันทึกเหตุการณ์สำคัญต่างๆ ในการพัฒนาอักษรภาษาประจำชาติตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 รวมไปถึงผลงานของนักบวชชาวเวียดนาม เช่น Filippe Binh ครู Pao ครู Ngan ครู Lien เป็นต้น

การเดินทางนั้นยังคงดำเนินต่อไปโดยมีบุคคลอื่นๆ อีกมากมายร่วมด้วยเพื่อช่วยเผยแพร่ภาษาประจำชาติในภาคใต้ และต่อมาก็ได้ขยายไปทั่วประเทศ

ผ่านหนังสือเล่มนี้ ผู้อ่านจะเข้าใจมากขึ้นว่าอักษรภาษาประจำชาติได้รับการปรับเปลี่ยน เผยแพร่ และยอมรับอย่างไรในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มีส่วนช่วยในการขจัดปัญหาการไม่รู้หนังสือในหมู่ประชาชนของเราในช่วงอาณานิคมของฝรั่งเศสได้อย่างไร และประธานาธิบดี โฮจิมินห์ ยอมรับอักษรนี้ให้เป็นอักษรอย่างเป็นทางการของเวียดนามตั้งแต่ปีพ.ศ. 2488 ได้อย่างไร