(Dan Tri) - មានទំនាក់ទំនងតាមតំរូវការទុកជាមុនជាមួយទឹកដីនៃព្រះអាទិត្យរះ យុវជនវៀតណាមដែលមានអាយុក្រោម ៤០ឆ្នាំបានខិតខំឥតឈប់ឈរ បណ្តុះក្តីសុបិន និងស្វែងរកផ្លូវផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីក្លាយជាស្ពានតភ្ជាប់រវាងវៀតណាម និងជប៉ុនក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមក។
បណ្ឌិតផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ង្វៀន គីមង៉ិន កំពុងស្រាវជ្រាវ និងបង្រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ Tohoku ប្រទេសជប៉ុន។
លោក Nguyen Huy Thang - នាយកប្រតិបត្តិនៃក្រុមហ៊ុនភាគហ៊ុនរួមគ្នា HBLAB ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃក្រុមហ៊ុន KiddiHub ។
"វេជ្ជបណ្ឌិត Pufferfish" Vu Thuy Linh ។
ពួកគេបានចែករំលែក និងផ្ញើសារទៅកាន់អ្នកដែលស្រលាញ់ក្តីស្រមៃចង់លាតត្រដាងហោះហើរទៅឆ្ងាយនៅឯ "កិច្ចពិភាក្សាពិសេស U40 សម្រាប់អនាគតអ្នកដឹកនាំជំនាន់ក្រោយ" ដែលរៀបចំដោយគណៈកម្មាធិការរៀបចំប្រទេសជប៉ុន ដើម្បីអបអរសាទរខួបលើកទី 50 នៃការបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតជប៉ុន-វៀតណាម នៅចុងឆ្នាំ 2023។
មុននិងក្រោយមកជប៉ុន តើមុខមាត់ប្រទេសនេះប្រែប្រួលយ៉ាងណាក្នុងក្រសែភ្នែកអ្នក?
-លោកស្រី ង្វៀន គីមង៉ិន៖ ប្រទេសជប៉ុនគឺអស្ចារ្យជាងអ្វីដែលខ្ញុំគិតទៅទៀត។ ប្រទេសជប៉ុនទាក់ទាញខ្ញុំក្នុងទិដ្ឋភាពផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន៖ ធម្មជាតិដ៏ស្រស់ស្អាត អាហារឆ្ងាញ់ៗ វប្បធម៌ប្លែកៗ និងជាពិសេសការយកចិត្តទុកដាក់ សេវាកម្មរាក់ទាក់ - ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាស្មារតី "Omotenashi" ។ លើសពីនេះ ពេលខ្ញុំទៅជប់លៀងផឹក "Nomikai" ខ្ញុំក៏ឃើញប្រជាជនជប៉ុនក្នុងទម្រង់ប្រចាំថ្ងៃពិតប្រាកដបំផុតរបស់ពួកគេ។
លោក ង្វៀន ហ៊ុយថាំង៖ កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំតែងតែឮឃ្លាដូចជា "ល្អដូចផលិតផលជប៉ុន" ឬ "ថ្នាំលាបជប៉ុន លាបគ្រប់ទីកន្លែងស្អាត" ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំគិតថា ជប៉ុនជាប្រទេសទំនើបបំផុត។ ពេលខ្ញុំចូលរៀននៅសាកលវិទ្យាល័យនៅជនបទប្រទេសជប៉ុន ខ្ញុំពិតជាមិនសូវយល់អំពីរឿងនេះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្រោយមកនៅពេលដែលខ្ញុំមានឱកាសទៅទស្សនាសហគ្រាសជប៉ុនធំៗមួយចំនួន ខ្ញុំបានដឹងថា៖ "អា៎ ទីនេះជាប្រទេសជប៉ុនទំនើបជាមួយនឹងផលិតផលដែលមានគុណភាព!"។
អ្នកស្រី Vu Thuy Linh៖ មុនមកប្រទេសជប៉ុន ការចាប់អារម្មណ៍របស់ខ្ញុំគឺជាប្រទេសដែលមានវិន័យខ្លាំងណាស់ ប្រជាជនជប៉ុនមានភាពម៉ឺងម៉ាត់ខ្លាំងក្នុងឈុតខ្មៅអាជីព។ បន្ទាប់ពីមកជប៉ុន ខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍ម្ដងទៀតចំពោះទិដ្ឋភាពសុទិដ្ឋិនិយម និងមិត្តភាពរបស់ប្រទេស និងប្រជាជនជប៉ុន។ នៅឯពិធីជប់លៀងសង្គម មនុស្សមានភាពសប្បាយរីករាយ ហើយវាក៏ជាឱកាសមួយសម្រាប់មនុស្សក្នុងការស្វែងយល់បន្ថែមអំពីតម្លៃ និងការគិតរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក។
បន្ទាប់ពីរស់នៅ និងធ្វើការបានមួយរយៈ តើអ្នកគិតថាជំនាញ និងតួនាទីចាំបាច់អ្វីខ្លះនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន?
-លោកស្រី ង៉ាន់៖ ខ្ញុំគិតថា "ហូ-រិន-សូ" (រាយការណ៍-ទំនាក់ទំនង-ពិភាក្សា) គឺជាជំនាញសំខាន់មួយ។ នៅប្រទេសជប៉ុន មុននឹងទាក់ទងនរណាម្នាក់ដើម្បីសុំជំនួយ វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការត្រួតពិនិត្យខ្លួនឯង ស្វែងយល់ពីបញ្ហារបស់អ្នកឱ្យបានច្បាស់លាស់ និងរៀបចំដំណោះស្រាយ។ មានតែពេលនោះអ្នកដទៃនឹងដឹងគុណចំពោះការខិតខំរបស់អ្នក ហើយមានឆន្ទៈក្នុងការជួយ។ អ្នកក៏គួរធ្វើតាមច្បាប់នៃជីវិតនៅប្រទេសជប៉ុនពីរឿងសាមញ្ញៗដូចជាការមិនញ៉ាំអាហារ ឬផឹកស្រាលើរថភ្លើង។ លើសពីនេះទៀត ដើម្បីគាំទ្រការងារបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនៅតែត្រូវពង្រឹងជំនាញភាសាជប៉ុនបន្ថែមទៀត។
អ្នកស្រី Linh៖ ដោយសារតែប្រជាជនជប៉ុនជារឿយៗមិនអាចបញ្ចេញនូវអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេចង់បានតាមរយៈពាក្យសម្ដី ជំនាញសង្កេតដ៏ឈ្លាសវៃ សមត្ថភាពក្នុងការ "អានបរិយាកាស" និងការអាចទាយនូវអ្វីដែលអ្នកដទៃចង់បង្ហាញ អាស្រ័យលើបរិបទគឺមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ ម្យ៉ាងទៀត ក្នុងនាមជាជនបរទេសដែលមិនយល់ភាសាជប៉ុន១០០% ខ្ញុំគិតថា យើងគួរតែនិយាយដោយស្មោះត្រង់ ហើយប្រាប់ជនជាតិជប៉ុនឱ្យច្បាស់ថាយើងយល់ពីបញ្ហានេះប៉ុណ្ណា។ លើសពីនេះ ជំនាញគ្រប់គ្រងពេលវេលា និងការអនុលោមតាមពន្ធក៏មានសារៈសំខាន់ផងដែរ។
លោក ថាង៖ ខ្ញុំគិតថា យើងគួរតែរៀបចំភាសាជប៉ុនឱ្យបានល្អ ដើម្បីអាចបញ្ចេញមតិបាន ដូច្នេះវាទទួលបានការវាយតម្លៃខ្ពស់នៅកន្លែងធ្វើការ។ បុគ្គលដែលអាចលើកតម្កើងចរិតលក្ខណៈល្អរបស់ប្រជាជនវៀតណាម ដូចជាឆន្ទៈខ្ពស់ក្នុងការរៀនសូត្រ អាកប្បកិរិយាវិជ្ជមាន និងសុទិដ្ឋិនិយម ភាពសាទរក្នុងការងារ ប្រាកដជាត្រូវបានគេកោតសរសើរ។ ការចូលរួមក្នុងពិធីជប់លៀងផ្លាស់ប្តូរ ខ្ញុំបានរកឃើញថា ប្រជាជនជប៉ុនជាច្រើនយល់ និងគោរពរបៀបគិត និងតម្លៃរបស់ខ្ញុំ។ ពួកគេក៏ចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងលើប្រវត្តិសាស្ត្រ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាខ្ញុំត្រូវបំពាក់ខ្លួនឯងនូវបទពិសោធន៍ និងចំណេះដឹងបន្ថែមទៀត។
អ្វីដែលធ្វើឱ្យអ្នកមានសំណាងបានជ្រើសរើសទៅរស់នៅ និងធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន?
– កញ្ញា ង៉ាន់៖ ជប៉ុនជាកន្លែងដែលជួយប្រែក្លាយសុបិនរបស់ខ្ញុំឲ្យក្លាយជាការពិត។ ខ្ញុំតែងតែត្រូវបានប្រជាជនជប៉ុនសួរថា "តើសុបិនរបស់អ្នកជាអ្វី?"។ សាស្ត្រាចារ្យជនជាតិជប៉ុននៅសកលវិទ្យាល័យតែងតែស្តាប់រឿងក្តីសុបិនរបស់ខ្ញុំ ហើយបានផ្តល់ដំបូន្មានជាច្រើនដល់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមិនដែលត្រូវបានគេវិនិច្ឆ័យ ឬសើចចំអកចំពោះក្តីសុបិនរបស់ខ្ញុំទេ។
លោក ថាង៖ ប្រជាជនជប៉ុនមានភាពអត់ធ្មត់ និងតស៊ូក្នុងការណែនាំ និងផ្តល់បទពិសោធន៍ និងចំណេះដឹងដល់ជនបរទេស។ អរគុណចំពោះដំបូន្មាននោះ ខ្ញុំមានភាពពេញវ័យដែលខ្ញុំមាននៅថ្ងៃនេះ។
អ្នកស្រី Linh៖ នៅប្រទេសជប៉ុន ចាប់ពីការផលិតរហូតដល់ប្រតិបត្តិការ និងចរាចរ អ្វីៗមានដំណើរការ ហើយត្រូវតែអនុវត្តតាមច្បាប់ ដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យ។ ដូច្នេះហើយ អ្វីដែលត្រូវការនៅទីនេះ គឺដំណើរការបែបជប៉ុន និងជំនាញគ្រប់គ្រងហានិភ័យ។ ជំនាញនេះមិនត្រឹមតែមានប្រយោជន៍ក្នុងការងារប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏អាចអនុវត្តក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃបានដែរ។
តើគោលដៅអនាគតរបស់អ្នកគឺជាអ្វី?
- កញ្ញា ង៉ាន់៖ ការសិក្សារបស់ជប៉ុនបានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំក៏ចង់ធ្វើដូចសាស្រ្តាចារ្យរបស់ខ្ញុំដែរ មិនត្រឹមតែផ្តល់ចំណេះដឹងដល់សិស្សប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអាចក្លាយជាដៃគូសហការ ជួយយុវជនឱ្យបន្តក្តីសុបិនរបស់ពួកគេ។ ខ្ញុំកំពុងរៀបចំរៀបចំសិក្ខាសាលាឥតគិតថ្លៃសម្រាប់សហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យមនៅតំបន់ Tohoku ដើម្បីឧទ្ទេសនាមអំពីសក្តានុពល និងភាពខ្លាំងនៃទីផ្សារវៀតណាម ក៏ដូចជាបញ្ហាប្រឈមនៃការវិនិយោគនៅទីនេះ។
លោក ថាង៖ ខ្ញុំជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនព័ត៌មានវិទ្យាក្រៅប្រទេសសម្រាប់ទីផ្សារជប៉ុន។ យើងបានបញ្ជូនបុគ្គលិកចំនួន 400 នាក់ទៅកាន់ក្រុមហ៊ុនជប៉ុន។ នៅពេលអនាគត ខ្ញុំចង់ផ្តល់ធនធានមនុស្សដែលមានគុណភាពខ្ពស់បន្ថែមទៀតប្រហែល 1,000 នាក់សម្រាប់ទីផ្សារជប៉ុន។ វិស្វករអ្នកសុទ្ធតែឆ្លាតណាស់ ប៉ុន្តែអ្វីដែលអ្នកខ្វះគឺជំនាញទន់ និងបទពិសោធន៍។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្ញុំអាចបណ្តុះបណ្តាលអ្នកដែលមានទេពកោសល្យបន្ថែមទៀត ដែលយល់ពីវិធីធ្វើការរបស់ជប៉ុន (ចំណេះដឹង)។
លោកស្រី Linh៖ ខ្ញុំចង់ផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌ធ្វើម្ហូបត្រី puffer របស់ជប៉ុនទៅកាន់ប្រទេសវៀតណាម ដោយបង្កើតសមាគមមួយដែលប្រមូលផ្តុំអ្នកស្រាវជ្រាវ និងអ្នកជំនាញកែច្នៃត្រី puffer របស់ជប៉ុន ដើម្បីណែនាំប្រជាជនវៀតណាមអំពីរបៀបរៀបចំត្រី puffer ដោយសុវត្ថិភាព។ ខ្ញុំក៏ចង់បង្កើតក្រុមហ៊ុននាំចេញ-នាំចូលរបស់វៀតណាម ដែលអាចធ្វើការដោយផ្ទាល់ជាមួយសហគ្រាសជប៉ុនធំៗ ដោយមិនចាំបាច់ឆ្លងកាត់អន្តរការី ឬភ្នាក់ងារ។
តើអ្នកចង់ផ្ញើសារអ្វីទៅអ្នកជំនាន់ក្រោយ?
-លោកស្រី ង៉ាន់៖ កំណត់គោលដៅជាក់លាក់ដែលសមស្របនឹងសមត្ថភាពរបស់អ្នក។ អ្នកប្រហែលជាមិនធ្លាប់មាននៅក្នុងសង្គមអភិវឌ្ឍន៍ និងគ្រប់គ្រងដូចប្រទេសជប៉ុននោះទេ ប៉ុន្តែរាល់ពេលដែលអ្នកបំពេញគោលដៅតូចមួយ អ្នកនឹងទទួលបាននូវទំនុកចិត្តកាន់តែច្រើនដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅបន្ទាប់។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ពេលនៅក្រៅប្រទេស ចូរបង្កើតបណ្តាញទំនាក់ទំនងរបស់អ្នក មិនថានៅសាលារៀន កន្លែងធ្វើការ ឬក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃនោះទេ។ ការសេពគប់ជាមួយមនុស្សល្អនិងចិត្តល្អនឹងជួយអ្នកមានជីវិតកាន់តែប្រសើរ។
លោកថាង៖ ចាប់ផ្តើមជាមួយភាសាជប៉ុន ហើយបំពាក់ខ្លួនអ្នកជាមួយនឹងជំនាញជាច្រើន។ កុំប្រញាប់ប្រញាល់រំពឹងថានឹងទទួលបានបទពិសោធន៍ ឬធនធានហិរញ្ញវត្ថុច្រើន។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរទាញយកប្រយោជន៍ពីភាពរីករាយ និងភាពក្លាហានបែបយុវវ័យរបស់អ្នក ហើយកែលម្អចំណេះដឹងរបស់អ្នក។ ប្រជាជនជប៉ុនមានការគាំទ្រ និងផ្តល់ដំបូន្មានដល់ជនបរទេសណាស់ គ្រាន់តែដាក់ចិត្តព្យាយាម អ្នកនឹងរៀនបានច្រើន។ មិនថាអ្នករស់នៅប្រទេសណាទេ កុំបាត់បង់ខ្លួនឯង ដើរទៅមុខដោយសុទិដ្ឋិនិយមរបស់ប្រជាជនវៀតណាម។
អ្នកស្រី Linh៖ នៅពេលដែលអ្នកជួបការលំបាកក្នុងជីវិត ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងមិនភ្លេចគោលបំណង និងក្តីស្រមៃដើមរបស់អ្នកនៅពេលមកប្រទេសជប៉ុន។ គ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ ប្រជាជនជប៉ុនកោតសរសើរចំពោះមនុស្សស្មោះត្រង់។ មានភាពស្មោះត្រង់ ជាពិសេសជាមួយខ្លួនអ្នក ហើយអនុវត្តខ្លួនឯងដោយសេចក្តីសប្បុរស និងវិជ្ជាជីវៈ។ វិធីនេះ អ្នកនឹងទាក់ទាញភាពវិជ្ជមាន មិនត្រឹមតែក្នុងអាជីពរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែនៅក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតរបស់អ្នក។ ផងដែរ រៀន និងអប់រំខ្លួនអ្នកអំពីពន្ធ។
Kommentar (0)