"ត្រូវតែនាំអ្នកត្រឡប់ទៅមាតុភូមិ"

ថ្ងៃជាប្រវត្តិសាស្ត្រមួយខែមេសា យើងបានទៅទឹកដីនៃតំបន់សង្រ្គាមទីបួន Dong Trieu ដើម្បីជួបលោក Ngo Quang Chieu ដែលជាអតីតយុទ្ធជននៃកងពលតូចទ័ពជើងទឹកទី 126 ។ នៅក្នុងផ្ទះតូចមួយដ៏កក់ក្ដៅមួយ ទាហានចាស់ដែលមានសក់ស្កូវបានបើកសៀវភៅកត់ត្រារបស់គាត់ ដោយប្រាប់យើងអំពីដំណើររបស់គាត់ជាច្រើនឆ្នាំដើម្បីស្វែងរកអដ្ឋិធាតុរបស់សមមិត្តរបស់គាត់ ហើយនាំពួកគេត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ។ ចំពោះលោក ចៀវ សំបុត្រនីមួយៗនៅក្នុងសៀវភៅកត់ត្រាពណ៌លឿងនោះប្រៀបដូចជាសាច់ និងឈាម ដែលជាផែនទីដ៏មានតម្លៃដែលជួយលោកស្វែងរកសមមិត្តរបស់គាត់។ អស់រយៈពេលម្ភៃឆ្នាំមកនេះ គាត់បានឆ្លងកាត់ព្រៃ និងភ្នំពីជើងទៅត្បូង ដោយនាំយកអដ្ឋិធាតុរបស់សមមិត្តរបស់គាត់ត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ។ លោក ចៀវ បាននិយាយទាំងក្រៀមក្រំថា “វាជាសំណាងរបស់ខ្ញុំដែលបានត្រលប់មកវិញក្រោយសង្គ្រាម ខណៈដែលសមមិត្តជាច្រើនរបស់ខ្ញុំត្រូវស្នាក់នៅតំបន់ភ្នំដាច់ស្រយាល ដូច្នេះទោះជាមានរឿងអ្វីក៏ដោយ ខ្ញុំត្រូវតែព្យាយាមស្វែងរកពួកគេ ហើយនាំពួកគេត្រឡប់ទៅមាតុភូមិវិញ”។

នៅខែមករា ឆ្នាំ 1970 លោក ចៀវ បានចូលបម្រើកងទ័ព ហើយត្រូវបានចាត់តាំងឱ្យទៅកងពលតូចទ័ពពិសេសកងទ័ពជើងទឹកទី 126 ។ នៅខែតុលាឆ្នាំ 1970 គាត់ត្រូវបានផ្ទេរទៅអង្គភាព HB18 នៃរណសិរ្សយោធាភូមិភាគទី 5 (Quang Ngai) ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចទទួលរថភ្លើងគ្មានលេខ។ នៅឆ្នាំ១៩៧២ គាត់បានបន្តចូលរួមជាមួយអង្គភាព C170 នៃយោធភូមិភាគទី៤ (ដាណាង) ដើម្បីបំពេញភារកិច្ចវាយលុកនាវា ចំណតជាដើម។ ចូលរួមក្នុងសមរភូមិដោយផ្ទាល់ លោក ចៀវ គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ក្នុងសង្គ្រាម បានឃើញការបូជារបស់សមមិត្ត ហើយបានបញ្ចុះសព និងតម្កល់ផ្នូរថ្មចំនួន ៩ ផ្នូរ។

លោក ចៀវ បានសារភាពថា៖ «ក្នុងអំឡុងសន្តិភាពជាច្រើនឆ្នាំ ខ្ញុំតែងតែងឿងឆ្ងល់ថា តើសមមិត្តដែលធ្លាក់ខ្លួនត្រូវបានគេរកឃើញ និងនាំត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញឬអត់ ដោយសារស្ថានភាពលំបាក មិនទាន់ដល់ឆ្នាំ ២០០០ បន្ទាប់ពីខ្ញុំចូលនិវត្តន៍ ទើបខ្ញុំមានឱកាសត្រឡប់ទៅសមរភូមិចាស់ដើម្បីកំណត់ទីតាំងសមរភូមិដែលដួលរបស់ខ្ញុំ។ បាន​បូជា​ក្នុង​សៀវភៅ​កត់​សម្គាល់​មួយ​ណា​មាន ឬ​មិន​បាន​យក​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​វិញ»។ ក្រោយរយៈពេលជិត 20 ឆ្នាំ ដំណើរស្វែងរកសមមិត្តអតីតយុទ្ធជន ង៉ោ ក្វាងចៀវ បានជួយប្រមូលអដ្ឋិធាតុនៃទុក្ករបុគ្គលចំនួន 9 នាក់ នាំយកទៅសម្រាកនៅទីបញ្ចុះសពទុក្ករបុគ្គលនៅស្រុកកំណើត។ ទោះបីជាមានការលំបាក និងការលំបាកជាច្រើន ហើយពេលខ្លះការធ្វើដំណើរហាក់ដូចជាឈានដល់ទីបញ្ចប់ក៏ដោយ សមមិត្តនីមួយៗដែលបានរកឃើញបាននាំឱ្យអតីតយុទ្ធជនសង្គ្រាមមានសន្តិភាពផ្លូវចិត្តជាងមុនបន្តិច។

លោក Chieu បានរៀបរាប់ថា “ក្នុងចំណោមការស្វែងរកទាំងអស់ ការលំបាកបំផុតគឺការធ្វើដំណើរដើម្បីស្វែងរកទុក្ករបុគ្គល Ngo Van Phiet ដែលជាអ្នកស្រុក Dong Trieu ។ Phiet បានស្លាប់នៅឆ្នាំ 1974 នៅ Binh Dinh ហើយត្រូវបានគេបញ្ចុះនៅក្នុងសួនក្នុងស្រុកមួយ ហើយនៅឆ្នាំ 2000 ខ្ញុំនិងសមមិត្តម្នាក់មកពី Da Nang បានទៅ Binh Dinh ដើម្បីស្វែងរកទីតាំងសួនច្បារនោះ កំណត់ពេលវេលាកំណត់។ យើងបានទៅកន្លែងកត់ត្រា ខ្ចីចប និងប៉ែល ហើយជីកបានមួយសប្តាហ៍ ពេលយើងរកឃើញអង្រឹង និងកាំបិតទឹក ពួកយើងស្រែកដូចកូនក្មេង៖ “អា! នៅទីនេះ!” ហើយ​បង​ប្អូន​ទាំង​ពីរ​នាក់​បាន​អង្គុយ​យំ​នៅ​ពេល​រក​ឃើញ​សាកសព​របស់​ទុក្ករបុគ្គល Phiet នៅ​តែ​ជាប់​ក្នុង​ថង់​ប្លា​ស្ទិ​ក​អស់​រយៈពេល​ជិត​៣០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ សាកសព​មិន​បាន​រលួយ​ទាំង​ស្រុង​ទេ​។​ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ទឹកភ្នែក​នៃ​ការ​អាណិត​អាសូរ​សមមិត្ត​បាន​ស្រក់​ឡើង​ក្នុង​ក្រសែ​ភ្នែក​ទាហាន​ចាស់។

ត្រឡប់ទៅទីក្រុង Uong Bi វិញ យើងបានឮរឿងរបស់អតីតយុទ្ធជន Doan Van Tuan ដែលអស់រយៈពេលជិត 20 ឆ្នាំបានធ្វើដំណើរយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ឆ្លងកាត់សមរភូមិចាស់ ដើម្បីស្វែងរកសមមិត្តរបស់គាត់ ហើយនាំពួកគេត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ។ កើតនៅឆ្នាំ 1950 នៅ Yen Duc (Dong Trieu) នៅអាយុ 18 ឆ្នាំ យុវជន Doan Van Tuan បានចូលបម្រើកងទ័ព ចូលរួមក្នុងសមរភូមិរាប់រយ បានឃើញសមមិត្តជាច្រើននាក់ដែលកំពុងដេកនៅលើសមរភូមិ ... នៅឆ្នាំ 1991 ត្រលប់មកជីវិតធម្មតាវិញ ជាមួយនឹងភាពក្លាហានរបស់គ្រួសារទាហាននៃកងទ័ពរបស់ពូហូវ ចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងសកម្មភាពសង្គម។

ស៊ីជម្រៅ គាត់តែងតែជំរុញឱ្យស្វែងរកសមមិត្តរបស់គាត់។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ 2005 គាត់បានសន្សំប្រាក់ចំណាយពេលវេលានិងគំនិតដើម្បីត្រលប់ទៅសមរភូមិចាស់ដើម្បីប្រមូលព័ត៌មាននិងស្វែងរកអដ្ឋិធាតុរបស់ទុក្ករបុគ្គល។ គាត់ក៏បានដឹកនាំក្រុមប្រមូលផ្ដុំដោយផ្ទាល់ទៅជីកកកាយទីតាំង ដោយបានតាំងចិត្តបន្តស្វែងរកមិត្តរួមក្រុមដរាបណាគាត់មានសុខភាពល្អ។

ក្នុងឆ្នាំ 2010 គាត់បានទៅនាយកដ្ឋានគោលនយោបាយ កងពលលេខ 320 នៅខេត្ត Gia Lai ហើយបានបង្រួបបង្រួមបញ្ជីទុក្ករបុគ្គល 70 នាក់ (ឯកសារដើមត្រូវបានបាត់បង់) ពីខេត្ត Quang Ninh ដែលបានស្លាប់នៅក្នុងសមរភូមិខ្ពង់រាបភាគកណ្តាល (1972-1975) ហើយបច្ចុប្បន្នកំពុងនៅទីបញ្ចុះសពជាតិទុក្ករបុគ្គលនៅលើផ្លូវលេខ 9 ។ គាត់បានរាយការណ៍ដោយផ្ទាល់នូវបញ្ជីរាយនាមទីប្រជុំជនទាំង 30 នៅក្នុង Liison ។ និងក្រុងនានាក្នុងខេត្ត ដើម្បីជូនដំណឹងដល់សាច់ញាតិ និងក្រុមគ្រួសារនៃសព។ គ្រួសារ​យុទ្ធជន​ជា​ច្រើន​នាក់​បាន​វិល​ទៅ​កាន់​ទីបញ្ចុះ​សព​ដើម្បី​យក​អដ្ឋិធាតុ​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​វិញ។

ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ២០១២-២០១៧ គាត់បានទៅសមរភូមិនៅប្រទេសឡាវរាប់សិបដង ដើម្បីស្វែងរកសមមិត្តរបស់គាត់។ ក្នុងឆ្នាំ 2012 គាត់បានទៅ Se Pon ស្រុក Muong Phin ស្រុក Dong Hen (ខេត្ត Savannakhet) ដើម្បីស្វែងរកសមមិត្តរបស់គាត់នៅក្នុងទីបញ្ចុះសពទុក្ករបុគ្គលនៃកងវរសេនាធំលេខ 48 និង 64 (កងពលធំ 320) ដែលបានទទួលមរណភាពក្នុងផ្លូវលេខ 9 - យុទ្ធនាការភាគខាងត្បូងឡាវក្នុងឆ្នាំ 1971 ។

លោក Tuan បាននិយាយថា: ក្នុងឆ្នាំ 2016 និង 2017 នេះ ខ្ញុំ និងក្រុមប្រមូលផ្ដុំ Martyr Remains លេខ 584 (បញ្ជាការដ្ឋានយោធាខេត្ត Quang Tri) បានជីកកកាយទីតាំងរាប់សិបកន្លែងនៅ ក្នុងស្រុក Thaphalanxay ( Savanakhet)។ បន្ទាប់ពីការស្វែងរកជាច្រើនថ្ងៃនៅទីបញ្ចុះសព Dong Hen (ឡាវ) យើងប្រមូលបានតែអដ្ឋិធាតុនៃទុក្ករបុគ្គលចំនួន 10 នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានជីកដោយក្រុមផ្សេងទៀតពីមុនមក។ ប៉ុន្តែសម្រាប់ហេតុផលមួយចំនួន ខ្ញុំនៅតែមានអារម្មណ៍ថានៅតែមានផ្នូរទុក្ករបុគ្គលនៅក្នុងតំបន់នេះ។ ខ្ញុំស្នើឱ្យក្រុមជីកកកាយពង្រីកបន្ថែមទៀត។ ក្រោយ​ការ​ជីក​កកាយ​អស់​រយៈពេល ៣០ នាទី ក្រុម​បាន​រក​ឃើញ​អដ្ឋិធាតុ​ទុក្ករបុគ្គល​នៅ​ដដែល។ ខ្ញុំ​បាន​បន្ត​សង្កេត និង​ពិនិត្យ​មើល​លក្ខណៈ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​នៅ​ជុំវិញ​នោះ ដូចជា​ដើម​ឈើ​បៃតង​ធំ កម្ពស់ ស្មៅ​ក្រាស់... ខ្ញុំ​តាំងចិត្ត​ពង្រីក​តំបន់​ស្វែងរក។ ភាពរីករាយបានកើតឡើងនៅពេលដែលបន្ទាប់ពី 1 ថ្ងៃយើងបានជីកគ្រោងឆ្អឹងនៅដដែលចំនួន 6 ទៀតដែលរុំដោយអង្រឹង។ បន្ទាប់ពីជិត 50 ឆ្នាំនៃ "ដេកលើដីនិងក្នុងទឹកសន្សើម" នៅបរទេសសមមិត្តរបស់ខ្ញុំទីបំផុតអាចត្រឡប់ទៅមាតុភូមិវិញ។

ក្រោយ​ពេល​នោះ គាត់​បាន​ទៅ​ស្រុក​ខ្លះ​ក្នុង​ប្រទេស​ឡាវ​ពីរ​ដង​ទៀត​ដើម្បី​រក​មិត្ត​រួម​ក្រុម។ លោកក៏បានទៅខេត្ត Quang Tri ជាច្រើនដង ដើម្បីជួប និងធ្វើការជាមួយភ្នាក់ងារគោលនយោបាយ ក្រុមប្រមូលសាកសពទុក្ករបុគ្គល និងទីបញ្ចុះសពជាតិនៃផ្លូវលេខ 9 ដើម្បីប្រៀបធៀបទិន្នន័យក្នុងបញ្ជីឈ្មោះទុក្ករបុគ្គលនៅក្នុងអង្គភាពរបស់គាត់។ ជាច្រើន​នាក់​ដែល​លោក​បាន​ជូនដំណឹង​ទៅ​សាច់​ញាតិ​ឲ្យ​នាំ​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​វិញ។

ការធ្វើដំណើរមិនដែលឈប់ទេ។

ដំណើរស្វែងរកអដ្ឋិធាតុរបស់កូនប្រុសខេត្ត Quang Ninh ដែលបានធ្លាក់ខ្លួនដើម្បីសន្តិភាព ឯករាជ្យ និងសេរីភាពនៃមាតុភូមិ និងដើម្បីបង្រួបបង្រួមគ្រួសារ និងមាតុភូមិរបស់ពួកគេ មិនដែលឈប់ឡើយ។ ប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ គ្រប់កម្រិត គ្រប់វិស័យ អង្គភាព មូលដ្ឋាន តាំងពីអតីតយុទ្ធជន រហូតដល់ប្រជាជន បានខិតខំប្រឹងប្រែងរួមគ្នា ដើម្បីនាំទាហានមកវិញ។ ពួកគេបានឆ្លងកាត់ព្រៃជ្រៅ ភ្នំដ៏ចោត ស្វែងរកតម្រុយពីគណនីសាក្សី កំណត់ត្រាចាស់ ដើម្បីស្វែងរកកន្លែងសម្រាកចុងក្រោយរបស់អ្នកដែលបានបូជា។

ការងារស្វែងរក និងប្រមូលអដ្ឋិធាតុរបស់ទុក្ករបុគ្គល ត្រូវបានអនុវត្តយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ខ្ជាប់ខ្ជួន និងជាប្រព័ន្ធ ជាមួយនឹងបាវចនាថា «ដរាបណាមានព័ត៌មានអំពីផ្នូរទុក្ករបុគ្គល យើងនឹងបន្តរៀបចំការស្វែងរក និងប្រមូលផ្នូរទាំងនោះ»។ ចូលរួមទាំងអស់គ្នា បេះដូងតែមួយ ជំនឿតែមួយ មិនថាពេលវេលាកន្លងផុតទៅប៉ុន្មាន ទោះសមរភូមិចាស់ក្លាយជាទីក្រុង ព្រៃឈើ ឬវាលស្រែក៏ដោយ យើងមិនអាចឱ្យទាហានដេកនៅទីនោះដោយគ្មានអ្នកណាដឹងឡើយ។

ក្នុងដំណើរមនុស្សធម៌នោះ ក្រៅពីគ្រួសារ សមមិត្ត និងប្រជាពលរដ្ឋ ក៏មានការចូលរួមប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវលើប្រព័ន្ធនយោបាយទាំងមូល ដោយមានការគាំទ្រប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពពីស្ថាប័នជំនាញ ជាពិសេសបញ្ជាការដ្ឋានកងរាជអាវុធហត្ថខេត្ត និងអង្គភាពយោធាក្នុងខេត្ត។ ពួកគេជាមនុស្សស្ងប់ស្ងាត់ ឧស្សាហ៍ព្យាយាមក្នុងរាល់ការធ្វើដំណើរទៅសិក្សា ការស្ទង់មតិ និងការស្រង់ឯកសារ។ នៅពេលណាដែលពួកគេមានព័ត៌មានអំពីទីតាំងដែលនៅសេសសល់ ពួកគេបានដាក់កាបូបស្ពាយរបស់ពួកគេ នាំយកប៉ែល ឧបករណ៍រាវរកដែក និងឆ្លងកាត់ព្រៃ និងអូរដើម្បីទៅដល់ទីនោះ។ មានចំណុចខ្ពស់ជាង 1,000 ម៉ែត្រពីលើនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ ពួកគេត្រូវដើរពេញមួយថ្ងៃដើម្បីទៅដល់ទីនោះ។ ពេលខ្លះជីកជម្រៅ 2-3m រកអ្វីមិនឃើញ បំពេញវាឡើងវិញ ហើយបន្ត។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនដែលបាត់បង់បេះដូងទេ។ ដោយសារតែពួកគេជឿថានៅពីក្រោយស្រទាប់ដីនោះ គឺជាឈាម និងឆ្អឹងរបស់ឪពុក និងបងប្អូនរបស់ពួកគេ ដែលជាអ្នកលះបង់ដើម្បីការពារគ្រប់អ៊ីញនៃទឹកដីដ៏ពិសិដ្ឋនៃមាតុភូមិ។

ចាប់ពីឆ្នាំ 2012 ដល់បច្ចុប្បន្ន កងកម្លាំងមុខងាររបស់ខេត្តបានទទួល និងដំណើរការប្រភពពត៌មានជាង 300 ដែលផ្តល់ដោយប្រជាជន និងអតីតយុទ្ធជន។ ទទួល ពិនិត្យ និងបំពេញបញ្ជីព័ត៌មានជិត 3,000 អំពីទុក្ករបុគ្គល ទាហានដែលបានស្លាប់ បាត់បង់ជីវិត ឬបាត់ខ្លួន ដែលផ្តល់ដោយភ្នាក់ងារ និងអង្គភាពចំនួន 38 ក្នុង និងក្រៅយោធា។ កែ និង​កែប្រែ​ព័ត៌មាន​អំពី​ផ្នូរ​ទុក្ករបុគ្គល​ជាង 100 នាក់; ផ្តល់ព័ត៌មានដល់អង្គភាពយោធាដើម្បីផ្គូផ្គងកំណត់ត្រាព័ត៌មាននៃទុក្ករបុគ្គលជិត 300 នាក់; ផ្តល់ព័ត៌មានទាក់ទងនឹងអ្នកទុក្ករបុគ្គលជាង 550 នាក់តាមសំណើរបស់សាច់ញាតិទុក្ករបុគ្គល; ស្រាវជ្រាវ និង​ឌិកូដ​ឯកសារ​ជិត ៣០០ ដើម្បី​ស្វែងរក​អដ្ឋិធាតុ​ទុក្ករបុគ្គល...

នៅឆ្នាំ 2024 តែម្នាក់ឯងការអនុវត្តគម្រោង 515 "ស្វែងរក ប្រមូលអដ្ឋិធាតុទុក្ករបុគ្គល និងកំណត់អត្តសញ្ញាណអដ្ឋិធាតុទុក្ករបុគ្គលដែលមានព័ត៌មានបាត់រហូតដល់ឆ្នាំ 2030 និងឆ្នាំបន្ទាប់" ការងារស្វែងរក និងប្រមូលអដ្ឋិធាតុទុក្ករបុគ្គលបានបន្តសម្រេចបានលទ្ធផលជាច្រើន។ យោងតាមរបាយការណ៍របស់គណៈកម្មាធិការដឹកនាំខេត្តលេខ ៥១៥ បានឲ្យដឹងថា ពីប្រភពព័ត៌មានជាច្រើនពីប្រជាពលរដ្ឋ និងអតីតយុទ្ធជន កំណត់ត្រាដែលបានរក្សាទុកត្រូវបានពិនិត្យ និងប្រៀបធៀបយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។ នៅតាមមូលដ្ឋានទូទាំងខេត្ត មន្ទីរ និងអង្គភាពមុខងារនានា កំពុងធ្វើសកម្មភាពអង្កេត ប្រមូលភស្តុតាង និងសម្របសម្រួលជាមួយអង្គភាពជំនាញ ដើម្បីប្រមូលអដ្ឋិធាតុ។ ខេត្តទាំងមូលបានបញ្ចប់ការឌិកូដនិមិត្តសញ្ញា លេខកូដ និងទីតាំងនៃការស្លាប់របស់ទុក្ករបុគ្គល និងចេញវិញ្ញាបនបត្រព័ត៌មានអំពីការស្លាប់របស់ទុក្ករបុគ្គលដល់ ១៦ ករណី។ ណែនាំ​សាច់​ញាតិ​នៃ​ទុក្ករបុគ្គល​ទាក់ទង​អង្គភាព​ចាស់​ចេញ​វិញ្ញាបនបត្រ​បញ្ជាក់​ទីកន្លែង​ដែល​បូជាចារ្យ​ទទួលមរណភាព​ចំនួន​៤​ករណី; ពិនិត្យ​ព័ត៌មាន​អំពី​ទុក្ករបុគ្គល​៣​រូប​ដែល​ប្រមូល​ផ្ដុំ​គ្នា​បញ្ចុះ​សព​នៅ​ខេត្ត; ពិនិត្យ ផ្ទៀងផ្ទាត់ និងបន្ថែមព័ត៌មានសម្រាប់កំណត់ត្រាទុក្ករបុគ្គល 19 នាក់; ដកស្រង់ព័ត៌មាននៃទុក្ករបុគ្គល 14 នាក់សម្រាប់សាច់ញាតិ; ទទួល​និង​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​នឹង​ការ​សាកសួរ​ចំនួន 5 អំពី​ព័ត៌មាន​ទុក្ករបុគ្គល; ផ្នូរ​របស់​ទុក្ករបុគ្គល​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ត្រូវ​បាន​ផ្ទៀងផ្ទាត់​និង​ព័ត៌មាន​ស្តង់ដារ​នៅ​ទីបញ្ចុះសព​ទុក្ករបុគ្គល​ក្នុង​ខេត្ត។

ការងារស្វែងរក ប្រមូលអដ្ឋិធាតុរបស់ទុក្ករបុគ្គល និងកំណត់អត្តសញ្ញាណអដ្ឋិធាតុរបស់ទុក្ករបុគ្គល បានបង្កើតលក្ខខណ្ឌអំណោយផល ផ្តល់ដំបូន្មាន និងគាំទ្រដល់ក្រុមគ្រួសារសព ដើម្បីស្វែងរក និងផ្លាស់ទីអដ្ឋិធាតុរបស់ទុក្ករបុគ្គលនៅក្នុងខេត្ត ស្របតាមបទប្បញ្ញត្តិរបស់រដ្ឋ។ អាស្រ័យហេតុនេះ បំពេញបំណងមួយផ្នែកនៃគ្រួសារយុទ្ធជន រួមចំណែកក្នុងការអនុវត្ត និងដំណោះស្រាយដ៏ល្អនៃគោលនយោបាយខាងក្រោយយោធា បង្ហាញពីការដឹងគុណចំពោះការលះបង់ និងការរួមចំណែកដ៏ធំធេងរបស់យុទ្ធជនពលី និងញាតិមិត្តក្នុងបុព្វហេតុកសាង និងការពារមាតុភូមិ។

រដ្ឋ កងទ័ព និង​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​បន្ត​ជំរុញ​ការងារ​នេះ កៀរគរ​ការចូលរួម​ពី​សង្គមជាតិ​ទាំងមូល​។ កម្មវិធីដូចជា "ស្វែងរកសមមិត្ត" និង "ព័ត៌មានអំពីទុក្ករបុគ្គល" នៅលើប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបានជួយគ្រួសាររាប់រយនាក់ស្វែងរកមនុស្សជាទីស្រលាញ់របស់ពួកគេបន្ទាប់ពីបែកគ្នាជាច្រើនឆ្នាំ។ បច្ចេកវិទ្យាទំនើបត្រូវបានអនុវត្តចំពោះដំណើរការស្វែងរក។ ការប្រើប្រាស់ផែនទីសង្រ្គាម ទិន្នន័យ DNA និងការសម្របសម្រួលជាមួយអតីតយុទ្ធជនបានផ្តល់លទ្ធផលវិជ្ជមានជាច្រើន។ ដោយការប្រឹងប្រែងមិនចេះនឿយហត់ ទាហានពីអតីតកាលត្រូវបាននាំត្រឡប់ទៅមាតុភូមិបន្តិចម្តងៗ។ ពួកគេលែងនៅម្នាក់ឯងលើសមរភូមិចាស់ទៀតហើយ ប៉ុន្តែបានវិលមករកដៃសមមិត្ត និងសាច់ញាតិរបស់ពួកគេ។

ការស្វែងរក និងប្រមូលអដ្ឋិធាតុរបស់ទុក្ករបុគ្គល គឺជាដំណើរដ៏លំបាកមួយ ប៉ុន្តែវាក៏ជាដំណើរនៃការដឹងគុណផងដែរ នៃសីលធម៌នៃ "ពេលផឹកទឹក ចងចាំប្រភពរបស់វា" ។ អដ្ឋិធាតុ​ដែល​រក​ឃើញ រាល់​ទុក្ករបុគ្គល​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​វិញ ជា​ពេល​ដែល​ប្រទេស​សង​បំណុល​ដឹង​គុណ។ មិនថាប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងផុតទៅ ការដឹងគុណនេះនឹងបន្តទៅមុខទៀត ព្រោះវាមិនត្រឹមតែជាទំនួលខុសត្រូវប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាកាតព្វកិច្ចដ៏ពិសិដ្ឋរបស់ប្រជាជនវៀតណាមទាំងមូលផងដែរ។

ប្រភព៖ https://baoquangninh.vn/hanh-trinh-tri-an-chua-bao-gio-dung-lai-3352382.html