នាព្រឹកថ្ងៃទី៩ វិច្ឆិកា ពិភាក្សាលើសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីគ្រូបង្រៀននៅក្រុមនៃរដ្ឋសភា សាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត Hoang Van Cuong បានអះអាងថា៖ “ការបង្រៀនគឺជាវិជ្ជាជីវៈពិសេស ប្រធានបទនៃផលប៉ះពាល់គឺមនុស្ស ផលិតផលនៃការអប់រំគឺជាចំណេះដឹង និងគុណភាពរបស់មនុស្ស ដូច្នេះអាកប្បកិរិយា និងអាកប្បកិរិយារបស់គ្រូបង្រៀនក្នុងការងារក៏ដូចជាក្នុងសង្គមក៏ត្រូវតែពិសេស និងខុសគ្នាដែរ”។

"គ្រូបង្រៀនត្រូវទទួលការបណ្តុះបណ្តាលបន្ទាប់ពីយ៉ាងហោចណាស់ 3-5 ឆ្នាំ"

តាមនោះ បន្ថែមលើចំណុចទាំង ៨ ដែលគ្រប់គ្រង កាតព្វកិច្ចរបស់គ្រូបង្រៀនក្នុងមាត្រា ៩ សាស្ត្រាចារ្យ Hoang Van Cuong បានស្នើថា ចាំបាច់ត្រូវបំពេញបន្ថែម និងសង្កត់ធ្ងន់ថា គ្រូបង្រៀនមិនត្រឹមតែត្រូវយកគំរូតាម និងធ្វើជាគំរូក្នុងសកម្មភាពវិជ្ជាជីវៈប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងត្រូវធ្វើជាគំរូក្នុងសកម្មភាពសហគមន៍ និងបទដ្ឋានក្នុងឥរិយាបថសង្គមផងដែរ។

ជាពិសេស គ្រូបង្រៀនមិនត្រឹមតែគោរព ប្រព្រឹត្តិដោយយុត្តិធម៌ និងការពារសិទ្ធិរបស់អ្នកសិក្សាប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការលើកទឹកចិត្ត លើកទឹកចិត្ត និងបំផុសគំនិតអ្នកសិក្សាឱ្យអភិវឌ្ឍការគិតប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិតរៀងៗខ្លួន។ មតិផ្សេងគ្នារបស់សិស្សត្រូវតែគោរព ដរាបណាពួកគេមិនបំពានលើបទដ្ឋានសីលធម៌ និងច្បាប់របស់សិស្ស។

លោក គួង បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ទាក់ទងនឹងសិទ្ធិគ្រូបង្រៀន មិនមែនគ្រូបង្រៀនមានសិទ្ធិវិស្សមកាលរដូវក្តៅទេ ប៉ុន្តែ “វិស្សមកាលរដូវក្តៅមិនមែនសម្រាប់លេងទេ” ប៉ុន្តែត្រូវភ្ជាប់ជាមួយភារកិច្ចចូលរួមបណ្តុះបណ្តាល លើកស្ទួយ និងលើកកំពស់គុណវុឌ្ឍិរបស់គ្រូបង្រៀន ចូលរួមក្នុងការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ ឬចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសហគមន៍សមស្របតាមជំនាញរបស់ពួកគេ។

លោកបានដកស្រង់សម្តីថា "គ្រូបង្រៀន ជាពិសេសសាស្ត្រាចារ្យនៅសាកលវិទ្យាល័យ ត្រូវតែមានទំនួលខុសត្រូវលើការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ។ វាអាចត្រូវបានគេមើលឃើញថា រង្វាន់ណូបែលភាគច្រើននៅលើពិភពលោកគឺនៅសាកលវិទ្យាល័យ"។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យោងតាមលោក Hoang Van Cuong អត្ថបទអន្តរជាតិ 90% នៅវៀតណាមគឺបានមកពីសាស្ត្រាចារ្យសាកលវិទ្យាល័យ ខណៈដែលសាកលវិទ្យាល័យទទួលបានតែ 6.7% នៃមូលនិធិស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះ មាត្រា 28 នៃគោលនយោបាយគ្រូបង្រៀនចាំបាច់ត្រូវផ្តល់អាទិភាពក្នុងការទទួលបានប្រធានបទស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ។ ការស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្រ និងប្រធានបទផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យារបស់គ្រូបង្រៀនត្រូវតែទទួលបានការលើកទឹកចិត្តពីពន្ធលើប្រាក់ចំណូលផ្ទាល់ខ្លួន។

បន្ទាប់មក គ្រូបង្រៀនត្រូវមានទំនួលខុសត្រូវក្នុងការចូលរួមក្នុងការបណ្តុះបណ្តាល ជំរុញ និងកែលម្អខ្លួនឯង ដើម្បីលើកកំពស់គុណវុឌ្ឍិរបស់ពួកគេ។ ចំណេះដឹងត្រូវតែមានភាពថ្មី និងទាន់សម័យជានិច្ច ដើម្បីបន្តអភិវឌ្ឍសមិទ្ធិផលវិទ្យាសាស្ត្រ និងបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗ មិនមែនគ្រាន់តែបង្រៀនតាមសៀវភៅ និងការសាកល្បងតាមសៀវភៅនោះទេ។ នេះគឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ការលុបបំបាត់និងការបន្សុត។

លោក Cuong បានស្នើថា "ចាប់ពីពេលនោះមក ខ្ញុំស្នើឱ្យមានការទទួលខុសត្រូវរបស់ស្ថាប័នរៀបចំសម្រាប់បញ្ហាបណ្តុះបណ្តាល និងចិញ្ចឹមគ្រូ។ វាចាំបាច់ត្រូវតែមានមូលនិធិសម្រាប់បណ្តុះបណ្តាល និងចិញ្ចឹមគ្រូ។ គ្រូគ្រប់រូបបន្ទាប់ពីយ៉ាងហោចណាស់ 3-5 ឆ្នាំត្រូវតែបណ្តុះបណ្តាល" ។

គ្រូបង្រៀនលក់ធានារ៉ាប់រង និងភេសជ្ជៈមិនសមរម្យ។

លោកសាស្ត្រាចារ្យបណ្ឌិត Hoang Van Cuong មានប្រសាសន៍ថា លោកយល់ស្របនឹង ៦ ចំណុច ដែលគ្រូមិនអនុញ្ញាតិឱ្យធ្វើ និង ៣ ចំណុចដែលគ្រូមិនអនុញ្ញាតក្នុងមាត្រា ១១។

ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោកបានបន្ថែមថា គ្រូបង្រៀនមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចូលរួម ឬធ្វើអាជីវកម្មដោយផ្ទាល់នៅក្នុងសកម្មភាពមួយចំនួន ស្របតាមបទប្បញ្ញត្តិក្នុងស្រុក និងសាលារៀន ឬកន្លែងធ្វើការនោះទេ។ ព្រោះសកម្មភាពអាជីវកម្មមួយចំនួនមានការពេញនិយមខ្លាំង ប៉ុន្តែមិនស័ក្តិសមសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ដូចជាលក់ធានារ៉ាប់រងឲ្យឪពុកម្តាយ លក់អាហារសម្រន់មុខក្លោងទ្វារសាលា…។

បទប្បញ្ញត្តិ "ហាមឃាត់ការបង្ខំសិស្សឱ្យចូលរៀនបន្ថែមក្នុងទម្រង់ណាមួយ" មិនសមរម្យទេ។ ដើម្បីអនុវត្តគោលនយោបាយមិនអនុញ្ញាតឱ្យសិស្សឡើងថ្នាក់ម្តងទៀត គ្រូបង្រៀនដែលមានទំនួលខុសត្រូវជាច្រើនតែងតែសុំឱ្យសិស្សដែលមានលទ្ធផលសិក្សាមិនល្អ ឱ្យនៅខាងក្រោយថ្នាក់រៀនបន្ថែម ដោយមានហេតុផលតែមួយគត់ក្នុងការជួយសិស្សឱ្យចាប់យកចំណេះដឹង និងរក្សាមិត្តភក្តិរបស់ពួកគេ។ បើ​តាម​លោក គួង នេះ​មិន​មែន​ជា​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​រក​លុយ​ទេ មិន​អាក្រក់​ទេ ហើយ​គួរ​តែ​លើក​ទឹក​ចិត្ត។ ដូច្នេះ​ចំណុច​នេះ​ត្រូវតែ​កែប្រែ​ទៅជា «​ហាម​មិន​ឲ្យ​សិស្ស​ចូលរួម​ក្នុង​ថ្នាក់​បន្ថែម​ដើម្បី​ចំណេញ​តាម​ទម្រង់​ណាមួយ​»​។

ដោយយល់ស្របនឹងបទប្បញ្ញត្តិដែលថា "ព័ត៌មានមិនត្រូវផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈក្នុងអំឡុងពេលត្រួតពិនិត្យ ពិនិត្យ និងដោះស្រាយការបំពានដោយគ្រូដោយគ្មានការសន្និដ្ឋានជាផ្លូវការពីអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ច" យោងតាមសាស្ត្រាចារ្យ Hoang Van Cuong ក៏ត្រូវតែមានបទប្បញ្ញត្តិហាមឃាត់ការមិនគោរព និងប្រមាថដល់គ្រូបង្រៀនផងដែរ។

លោក ខុង ជឺ មានប្រសាសន៍ថា “ពេលចេញចូលសង្គម ពេលខ្លះគ្រូបង្រៀនត្រូវរក្សាភាពថ្លៃថ្នូរ បើអ្នកណានិយាយអី មិនដែលហ៊ានជជែក ឬប្រកែកទេ មានករណីដែលមិនប្រកែកតបតជាបញ្ហា ប៉ុន្តែសម្រាប់គ្រូបង្រៀនវិញ ការប្រកែកគ្នាជាបញ្ហា”។

គណៈប្រតិភូក៏បានលើកឡើងដែរថា គ្រូបង្រៀនគឺជាក្រុមអាទិភាពក្នុងការទិញលំនៅឋានសង្គម មិនមែនសម្រាប់តែប្រជាពលរដ្ឋដែលមានចំណូលទាបនោះទេ គឺដើម្បីធានាឱ្យពួកគេមានកន្លែងរស់នៅ និងធ្វើការដោយភាពសុខសាន្ត។

ចំណុចថ្មីមួយក្នុងចំណោមចំណុចថ្មីនៃសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីគ្រូបង្រៀនគឺផ្តល់ឱ្យវិស័យអប់រំនូវគំនិតផ្តួចផ្តើមក្នុងការជ្រើសរើស និងប្រើប្រាស់គ្រូបង្រៀន។ សាស្រ្តាចារ្យបណ្ឌិត Hoang Van Cuong បានវាយតម្លៃថានេះជាបទប្បញ្ញត្តិ "ល្អណាស់" ។ យោងទៅតាមគាត់ប្រសិនបើសាលាមិនមានសិទ្ធិជ្រើសរើសយ៉ាងសកម្មនិងរៀបចំឱ្យនរណាម្នាក់នោះវាមិនសមរម្យទេ។

យោង​តាម​សាស្ត្រាចារ្យ​បណ្ឌិត Hoang Van Cuong ច្បាប់​ត្រូវ​កំណត់​ថា​គ្រូ​ត្រូវ​តែង​តាំង​ជា​អ្នក​គ្រប់​គ្រង។ ប្រសិនបើអ្នកចូលរួមក្នុងការបង្រៀន និងបំពេញកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នក អ្នកនឹងនៅតែទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីគ្រូបង្រៀន។ លើកទឹកចិត្តគ្រូល្អឱ្យគ្រប់គ្រង ហើយទន្ទឹមនឹងនោះលើកទឹកចិត្តឱ្យអ្នកគ្រប់គ្រងបង្រៀនដោយផ្ទាល់ នេះជាការជួយឱ្យយល់ដង្ហើមនៃជីវិតគ្រូបង្រៀន និងគំនិតរបស់សិស្ស។