บทความเรื่อง "การกลั่นแกล้ง" ที่เป็นที่ถกเถียง: มีอะไรที่ "น่าสนใจ" มากมายนักถึงขนาดที่ควรบรรจุไว้ในตำราเรียน?

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ความคิดเห็นของสาธารณชนได้ถกเถียงกันอีกครั้งเกี่ยวกับบทกวี Bullying ของผู้เขียน Nguyen The Hoang Linh ในหนังสือวรรณกรรมชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เล่ม 1 เรื่อง Connecting knowledge with life (สำนักพิมพ์ Vietnam Education Publishing House)

บทกวีนี้มีจำนวน 8 บท พูดถึงสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับการกลั่นแกล้งผู้อื่น และแนะนำนักเรียนไม่ให้กลั่นแกล้งเพื่อนที่อ่อนแอกว่า

หลายๆ คนคิดว่าบทกวีนี้มีภาษาที่เข้าใจง่ายและวิพากษ์วิจารณ์ความรุนแรงในโรงเรียน แต่บางคนก็คิดว่าบทกวีนี้มีคุณค่าทางศิลปะไม่มากนัก คุณค่าทางการศึกษาไม่ชัดเจน และไม่เหมาะสมที่จะรวมอยู่ในหนังสือเรียนสำหรับนักเรียน

กวีเล เทียว เญิน สมาชิกสภากวี สมาคมนักเขียนเวียดนาม ได้ให้สัมภาษณ์กับผู้สื่อข่าว แดน ตรี ว่าผลงานที่บรรจุอยู่ในตำราเรียนมีคุณค่าทางสุนทรียศาสตร์ที่แตกต่างกันไปในแต่ละระดับการศึกษา สำหรับบทกวีระดับประถมศึกษา ไม่จำเป็นต้องดีเลิศมากนัก แต่ยังคงต้องมีเกณฑ์ เช่น ความสง่างามและคุณค่าทางการศึกษา

“บทกวีที่บรรจุอยู่ในตำราเรียนสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาช่วยหล่อหลอมบุคลิกภาพของพวกเขา หากเราใส่บทกวีใด ๆ ลงไปโดยพลการจะเป็นอันตรายอย่างยิ่ง ก่อนหน้านี้ เรามีบทกวีมากมายจากนักเขียนอย่าง Pham Ho, Dinh Hai, Nguyen Ngoc Ky... ที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณและช่วยให้เด็ก ๆ เติบโตเป็นคนดี แต่เราไม่สามารถพูดได้ว่าเพราะนวัตกรรมของตำราเรียน เราใส่บทกวีที่อิงจากความรู้สึกของเรา” คุณ Nhon กล่าว

เมื่อพูดถึงบทกวี Bullying ของ Nguyen The Hoang Linh กวี Le Thieu Nhon แสดงความเห็นว่านี่เป็นงาน "แสร้งทำเป็นโง่" ภาษาในบทกวีไม่ใช่ภาษาของเด็กๆ

การอ่านบทกวีนี้ ฉันรู้สึกว่ามันถูกบังคับมาก มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างความบริสุทธิ์กับความไร้เดียงสาจอมปลอม บทกวีนี้กล่าวถึง "เด็กๆ" แต่ไม่ใช่บทกวีสำหรับเด็ก ฉันเข้าใจว่าบทกวีนี้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ในปี 2021 แต่ก็ยังถูกตีพิมพ์ซ้ำในปีการศึกษาถัดมา ดังนั้นนี่อาจเป็นมุมมองของทีมบรรณาธิการ

พวกเขายึดมั่นในความคิดเห็นของตนเองโดยไม่ยึดถือศิลปะบทกวีเป็นพื้นฐาน กองบรรณาธิการไม่รับฟังความคิดเห็นสาธารณะ และยังคงนำบทกวีนี้มาใช้ในตำราเรียนเพราะมั่นใจเกินไป ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักอีกครั้ง" คุณเญินกล่าว

ผู้เชี่ยวชาญด้านการวิจารณ์วรรณกรรม ดินห์ ไม ฮา กล่าวว่าคนรุ่น 7x และ 8x เคยท่องจำบทกวีมากมายในตำราเรียนเพราะเป็นบทกวีที่ดี มีลักษณะสัมผัสคล้องจอง สวยงาม และสอนให้รู้จักคุณธรรมที่ดี แต่สำหรับบทกวี เรื่อง Bullying เธอกลับพบว่าบทกวีนี้ขาดเสน่ห์และขาดความเป็นศิลปะอย่างมาก

บทกวีที่เขียนขึ้นเพื่อความสนุกสนานหรืออ่านเพื่อความสนุกสนานนั้นดี แต่ถ้าได้รับเลือกให้บรรจุลงในตำราเรียน บทกวีนั้นจะต้องมีมาตรฐานสูงและมีคุณค่าทางศิลปะ ฉันคิดว่าบทกวี " Bullying " ธรรมดามาก ฉันไม่เข้าใจว่าบทกวีนี้ "โดดเด่น" อะไรนักหนาถึงขนาดที่ควรบรรจุลงในตำราเรียน แล้วบทกวีนี้ผ่านคณะกรรมการพิจารณาเนื้อหาได้อย่างไร

ย่อหน้าสุดท้ายน่าสับสนและไม่เกี่ยวข้องกับส่วนอื่นๆ ของบทกวีเลย โดยเฉพาะประโยคที่ว่า "เพราะการกลั่นแกล้งมันเหม็น บทกวีนี้จึงถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักหน่วงเช่นนี้ ไม่ใช่เรื่องไร้เหตุผล" คุณฮากล่าวอย่างตรงไปตรงมา

กวี Nguyen Phong Viet แสดงความเห็นว่าควรสนับสนุนการรวมหัวข้อต่างๆ เช่น ความรุนแรงในโรงเรียน การกลั่นแกล้ง ฯลฯ ไว้ในบทกวีและวรรณกรรม แต่สำหรับบทกวี เรื่อง การกลั่นแกล้ง เขาคิดว่าควรใส่เฉพาะข้อความที่เหมาะสมเพียงไม่กี่ตอนเพื่ออธิบายหัวข้อแทนที่จะใส่ทั้งบทกวี

“จากมุมมองของผู้อ่าน ฉันพบว่าบางข้อความมีความน่าสนใจและน่ารัก ในขณะที่บางข้อความก็ดูฝืนๆ เงอะงะ และไม่สมเหตุสมผล... อย่างไรก็ตาม บทกวีนั้นขึ้นอยู่กับประสบการณ์ส่วนตัวและอารมณ์ของผู้อ่านเป็นอย่างมาก ดังนั้นจึงไม่มีสูตรสำเร็จใดๆ ที่จะสรุปได้ว่าสิ่งนี้ดีสิ่งใดไม่ดี” กวีเหงียน ฟอง เวียด กล่าว

เมื่อพูดถึงตลาดบทกวีสำหรับเด็กในปัจจุบัน คุณ Phong Viet กล่าวว่าชาวเวียดนามเขียนบทกวีมากมาย เผยแพร่บทกวีจำนวนมาก แต่แทบไม่เคยขายได้

“จำนวนกวีที่พิมพ์และจำหน่ายบทกวีของตนนั้นน้อยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแวดวงวรรณกรรมเด็ก มีน้อยคนนักที่เต็มใจเขียน ประการแรก บทกวีสำหรับเด็กไม่ใช่หัวข้อที่ง่ายนัก ประการที่สอง บทกวีสำหรับเด็กขายได้ไม่ง่ายเมื่อเทียบกับนิทานและการ์ตูนที่มีหัวข้อเดียวกัน ดังนั้นเราจึงไม่ค่อยเห็นบทกวีสำหรับเด็ก” เหงียน ฟอง เวียด กวี กล่าว