4 ข้อแนะนำในการใช้ประโยชน์จากศักยภาพของข้อมูลดิจิทัลอย่างมีประสิทธิภาพ

ตั้งแต่ปี 2017 เมือง ดานัง ได้นำร่องเปิดเผยข้อมูลของหน่วยงานของรัฐและให้บริการข้อมูลบน Open Data Portal เพื่อสร้างมูลค่าใหม่ๆ ให้กับประชาชนและธุรกิจ

ปัจจุบัน ธุรกิจจำนวนมากได้ใช้ดานังโอเพ่นดาต้าพอร์ทัล (Da Nang Open Data Portal) เพื่อสร้างผลิตภัณฑ์เทคโนโลยีดิจิทัลใหม่ๆ ซึ่งรวมถึงการใช้ข้อมูลจุดเก็บขยะชั่วคราวเพื่อสร้างแอปพลิเคชันอัจฉริยะด้านสิ่งแวดล้อม ข้อมูลสถานประกอบการที่ได้รับใบรับรองความปลอดภัยด้านอาหารเพื่อสร้างแอปพลิเคชันค้นหาสถานประกอบการด้านความปลอดภัยด้านอาหาร ข้อมูลโรงพยาบาลและศูนย์ การแพทย์ เพื่อสร้างแอปพลิเคชันสำหรับการจัดการรถพยาบาล...

นอกจากนี้ ยังมีหน่วยงานและท้องถิ่นของจังหวัดและเมืองอื่นๆ มากกว่า 10 แห่งที่ลงทะเบียนใช้ Da Nang Open Data Portal เพื่อโพสต์ข้อมูลและใช้บริการค้นหาข้อมูล ตอบสนองความต้องการในการใช้ประโยชน์และค้นหาข้อมูลให้กับผู้ใช้ของตนเอง

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2566 ดานังได้จัดเก็บค่าธรรมเนียมสำหรับการใช้และใช้ประโยชน์จากฐานข้อมูลโนตารีในเมืองดานัง เพื่อให้องค์กรโนตารีสามารถค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับการบล็อกและข้อมูลเกี่ยวกับการยกเลิกบล็อก รวมถึงการให้บริการรับรองเอกสารสัญญาและธุรกรรมต่างๆ ด้วยกฎระเบียบนี้ ดานังจึงเป็นพื้นที่แรกในประเทศที่นำการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัลมาใช้เพื่อสร้างรายได้ให้กับงบประมาณ

เมืองกำลังดำเนินการขยายคลังข้อมูลร่วม (Shared Data Warehouse) อย่างต่อเนื่อง เพื่อให้สามารถรวบรวมและประมวลผลข้อมูลแบบไม่มีโครงสร้าง/กึ่งโครงสร้าง (ข้อมูลกล้อง, IoT, เซ็นเซอร์, เครือข่ายสังคมออนไลน์ ฯลฯ) เพื่อแบ่งปันกับภาคส่วนและท้องถิ่นต่างๆ เพื่อใช้ในการกำหนดทิศทางและการดำเนินงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การจัดหาและแบ่งปันข้อมูลสำหรับ Open Data Portal เพื่อให้ประชาชนและธุรกิจสามารถนำข้อมูลกลับมาใช้ใหม่ สนับสนุนนวัตกรรม สตาร์ทอัพ และสร้างผลิตภัณฑ์และแอปพลิเคชันใหม่ๆ

อย่างไรก็ตาม เพื่อพัฒนาและใช้ประโยชน์จากศักยภาพของข้อมูลดิจิทัลได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น นาย Nguyen Quang Thanh ผู้อำนวยการกรมสารสนเทศและการสื่อสารของเมืองดานัง ได้เสนอข้อเสนอ 4 ประการ

ประการแรก การระบุข้อมูลเกี่ยวกับวัตถุการจัดการในภาคส่วนและสาขาต่างๆ การสร้างและกำหนดรายละเอียดฐานข้อมูลของกระทรวงและภาคส่วนท้องถิ่นจำเป็นต้องดำเนินการจากระดับบนลงล่าง โดยแต่ละกระทรวงและภาคส่วนจะต้องออกรายการรายละเอียดเกี่ยวกับวัตถุการจัดการและชั้นการจัดการของแต่ละภาคส่วน เพื่อเป็นกรอบการทำงานร่วมสำหรับการประยุกต์ใช้งานในระดับท้องถิ่น

จากนั้นจึงสร้างรายชื่อฐานข้อมูลที่ใช้ร่วมกันและฐานข้อมูลเฉพาะของท้องถิ่น ปัจจุบัน หลายกระทรวงและหน่วยงานยังไม่ได้จัดทำและเผยแพร่รายชื่อเฉพาะนี้ ทำให้ท้องถิ่นเกิดความสับสนในกระบวนการจัดทำรายชื่อท้องถิ่น

ประการที่สอง การแบ่งปันข้อมูลดิจิทัลจากหน่วยงานกลาง ปัจจุบัน หน่วยงานกลาง เช่น กรมสรรพากร สำนักงานสถิติแห่งชาติ สำนักงานประกันสังคมเวียดนาม... ยังไม่ได้แบ่งปันข้อมูลกับท้องถิ่น เนื่องจากกฎหมายเฉพาะทางที่ขัดต่อบทบัญญัติของพระราชกฤษฎีกาฉบับที่ 47/2020/ND-CP ลงวันที่ 9 เมษายน 2563 ของ รัฐบาล

ประการที่สาม การจัดหาและแบ่งปันข้อมูลเปิด คุณเหงียน กวาง ถั่น เสนอแนะว่าท้องถิ่นต่างๆ จำเป็นต้องชี้แจงระดับของข้อมูลแบบปิด ข้อมูลแบบแบ่งปัน และข้อมูลแบบเปิด รวมถึงหน่วยงานใดเป็นผู้ตัดสินใจ นอกจากนี้ ควรมีกระบวนการปฏิบัติตามกฎหมายสำหรับเจ้าของข้อมูลหรือหน่วยงานบริหารจัดการของรัฐ เพื่อให้มั่นใจว่ามีกฎระเบียบเกี่ยวกับการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลตามพระราชกฤษฎีกาเลขที่ 13/2023/ND-CP

ประการที่สี่ ระบบการจำแนกภาคเศรษฐกิจแห่งชาติ ระบบภาคเศรษฐกิจของเวียดนามในปัจจุบัน (ประกาศใช้ตามมตินายกรัฐมนตรีเลขที่ 27/2018/QD-TTg ลงวันที่ 6 กรกฎาคม 2561) ยังไม่ได้บันทึกขอบเขตกิจกรรมของภาคสารสนเทศและการสื่อสาร โดยเฉพาะภาคเศรษฐกิจดิจิทัล (ICT) และยังไม่ได้กำหนดขอบเขตการดำเนินงานของเศรษฐกิจดิจิทัลโดยรวมอย่างชัดเจน ส่งผลให้สถิติรายได้ของภาค ICT และเศรษฐกิจดิจิทัลไม่สมบูรณ์ ส่งผลให้เกิดความยากลำบากในการบริหารจัดการของรัฐและการกำหนดนโยบายเพื่อการพัฒนาอุตสาหกรรม

ผู้อำนวยการกรมสารสนเทศและการสื่อสารของเมืองดานังเสนอให้คณะกรรมการเศรษฐกิจกลางหารือกับกระทรวงการวางแผนและการลงทุนเพื่อวิจัยและปรับปรุงรหัสอุตสาหกรรมสารสนเทศและการสื่อสารโดยเร็วให้สอดคล้องกับเงื่อนไขปฏิบัติในปัจจุบัน สร้างแนวทางการพัฒนาที่เอื้ออำนวยให้กับอุตสาหกรรมตามเนื้อหาของเศรษฐกิจดิจิทัลเพื่อให้บริการด้านการจัดการและสถิติ

บ๋าวอันห์