គោលលទ្ធិវិទ្យាសាស្ត្រជាមូលដ្ឋានមួយនៅក្នុងគោលលទ្ធិរបស់លេនីនស្តីពីការការពារមាតុភូមិគឺ៖ "បដិវត្តន៍មានតម្លៃតែនៅពេលដែលវាដឹងពីរបៀបការពារខ្លួន"។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បន្ទាប់ពីការដួលរលំនៃសហភាពសូវៀត និងបណ្តាប្រទេសសង្គមនិយមនៅអឺរ៉ុបខាងកើត កងកម្លាំងអរិភាព និងប្រតិកម្មបានបំភ្លៃ និងក្លែងបន្លំទស្សនៈត្រឹមត្រូវរបស់លេនីន។

ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​នឹង​ការ​បំភ្លៃ​បំភ្លៃ​ថា មិន​ចាំបាច់​ការពារ​មាតុភូមិ​សង្គមនិយម

នៅដើមឆ្នាំ 1916 នៅមុនថ្ងៃនៃបដិវត្ត proletarian នៅក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ី លេនីនបានចង្អុលបង្ហាញថា "បើគ្មានអាវុធដើម្បីការពារសាធារណរដ្ឋសង្គមនិយមទេ ពួកយើងមិនអាចរស់រានមានជីវិតបានឡើយ។ វណ្ណៈអភិជននឹងមិនប្រគល់អំណាចទៅឱ្យក្រុមអ្នកកាន់អំណាចនោះទេ។ ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកកាន់អំណាចត្រូវតែបង្ហាញនៅក្នុងការអនុវត្តថា វាមិនត្រឹមតែមានលទ្ធភាពក្នុងការផ្ដួលរំលំក្រុមអ្នកកេងប្រវ័ញ្ចប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបានទៀតផង។" និង៖ “បដិវត្តន៍មានតម្លៃ លុះត្រាតែវាចេះការពារខ្លួន”។ ពីព្រោះការការពារខ្លួនគឺដើម្បីការពាររដ្ឋាភិបាល និងការពារសមិទ្ធិផលបដិវត្តន៍ដែលបានឈ្នះ វាគឺជាភាពចាំបាច់ដែលមានគោលបំណង មានធម្មជាតិត្រឹមត្រូវ វាគឺជាច្បាប់ធម្មជាតិមួយនៃបដិវត្តន៍និយម។ លេនីនក៏បាននិយាយផងដែរថា "មិនអាចធ្វើបដិវត្តន៍ដើម្បីដឹងពីរបៀបការពារខ្លួនភ្លាមៗនោះទេ" ព្រោះ "ការការពារខ្លួនគឺជាវិទ្យាសាស្ត្រ និងសិល្បៈនៃបដិវត្តន៍ ហើយបដិវត្តន៍អាចសម្រេចបានជោគជ័យពេញលេញនៅពេលដែលវាចេះការពារខ្លួនបានត្រឹមត្រូវ"។

បន្ទាប់ពីគំនិតរបស់លេនីន "បដិវត្តន៍មានតម្លៃតែនៅពេលដែលវាដឹងពីរបៀបការពារខ្លួន" បានកើតមក វាត្រូវបានប្រឆាំងយ៉ាងខ្លាំងក្លាដោយកងកម្លាំងអរិភាព និងប្រតិកម្ម។ ពួកគេបដិសេធការការពារសមិទ្ធិផលបដិវត្តន៍របស់ proletariat នៅពេលដែលបដិវត្តន៍ទទួលបានជោគជ័យ។ យោងទៅតាមពួកគេបន្ទាប់ពីបដិវត្ត proletarian បានទទួលជ័យជម្នះមិនចាំបាច់បង្កើតរដ្ឋាភិបាលរដ្ឋទេព្រោះវាបានទទួលជោគជ័យរួចហើយ។ ដើម្បីរំសាយអំណះអំណាងនេះ បន្ទាប់ពីជោគជ័យនៃបដិវត្តខែតុលានៅប្រទេសរុស្ស៊ី លេនីនបានចង្អុលបង្ហាញថា "ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី 25 ខែតុលាឆ្នាំ 1917 យើងបានជាអ្នកតស៊ូមតិការពារមាតុភូមិ។ យើងយល់ស្របនឹង "ការពារមាតុភូមិ" ប៉ុន្តែសង្រ្គាមដើម្បីការពារប្រទេសដែលយើងនឹងឆ្ពោះទៅរកគឺជាសង្រ្គាមដើម្បីការពារមាតុភូមិសង្គមនិយមដើម្បីការពារទឹកដីសង្គមនិយម។

ក្នុងរយៈពេលថ្មីៗនេះ ការទាញយកប្រយោជន៍ពីប្រព័ន្ធសង្គមនិយមដែលកំពុងធ្លាក់ចុះ និងការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងឆាប់រហ័សដែលមិនអាចទាយទុកជាមុនបានក្នុងស្ថានភាពពិភពលោក កម្លាំងអរិភាព និងប្រតិកម្មបានព្យាយាមកាន់តែខ្លាំងដើម្បីបំផ្លាញប្រទេសសង្គមនិយមដែលនៅសេសសល់ រួមទាំងវៀតណាមផងដែរ។ ពួកគេជឿថា មិនចាំបាច់ការពារសាធារណរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាមនៅពេលនេះទេ ព្រោះគ្មានអ្នកឈ្លានពានទៀតទេ ហើយប្រសិនបើមានការការពារ គឺមានតែការពារប្រទេសប៉ុណ្ណោះ មិនមែនរបបសង្គមនិយមទេ។ នេះជាអំណះអំណាងដ៏អាក្រក់បំផុត ដែលងាយបង្កឱ្យមានការយល់ច្រឡំក្នុងការអនុវត្តមុខងារយោធាដើម្បីការពារសាធារណរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាមពីសំណាក់ពលរដ្ឋវៀតណាមនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។

ទាំងទ្រឹស្តី និងការអនុវត្ត វាត្រូវបានបញ្ជាក់ឱ្យឃើញថា រាល់បដិវត្តន៍ដែលផ្ទុះឡើងគឺត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងវណ្ណៈមួយឈរនៅកណ្តាលនៃសម័យកាល ហើយបញ្ហានៃការដណ្តើមអំណាចគឺតែងតែជាបញ្ហាមូលដ្ឋាននៃរាល់បដិវត្តន៍ដែលទាក់ទងនឹងប្រជាជាតិ ឬប្រជាជនជាក់លាក់ណាមួយ។ ដូច្នេះហើយ មាតុភូមិមិនដែលដាច់ចេញពីរបបសង្គមទេ ប៉ុន្តែតែងតែមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងរបបសង្គមជាក់លាក់មួយ ដូចជារបបសង្គមទាសករ របបសង្គមសក្តិភូមិ របបសង្គមមូលធននិយម របបសង្គមនិយម។

ភារកិច្ចការពារមាតុភូមិក្នុងសម័យប្រវត្តិសាស្ត្រនីមួយៗមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយរបបក្នុងសម័យប្រវត្តិសាស្ត្រនោះ ប្រទេសជាតិ និងប្រជាជន។ ជាអកុសល បន្ថែមពីលើការបំផ្លិចបំផ្លាញនៃកម្លាំងប្រតិកម្ម និងអរិភាព ប្រជាជនក្នុងប្រទេសមួយចំនួននៅតែយល់ខុស និងជាកម្មវត្ថុ មិនឃើញគ្រោះថ្នាក់ដល់ប្រទេស និងរបប មិនយល់ឃើញពីការរួបរួមរវាងឯករាជ្យជាតិ និងសង្គមនិយមនៅក្នុងប្រទេសយើង ដូច្នេះពួកគេបង្ហាញសញ្ញានៃការទទួលយកការងារស្រាលៗ ក្នុងការការពារមាតុភូមិសង្គមនិយម។ មិនដឹងច្បាស់អំពីទំនាក់ទំនងគ្រាមភាសារវាងការកសាង និងការពារមាតុភូមិសង្គមនិយម។ សូម្បីតែជនជាតិវៀតណាមខ្លះ ទោះបីយកឈាមលោក Lac Hong និងរីករាយនឹងផ្លែផ្កានៃបដិវត្តន៍ក៏ដោយ ក៏បែរខ្នងដាក់ប្រទេសជាតិ ព្យាយាមវាយប្រហារ និងបំភ្លៃគោលការណ៍ណែនាំ និងគោលនយោបាយរបស់បក្ស គោលនយោបាយ និងច្បាប់របស់រដ្ឋ ហើយប្តេជ្ញាបំផ្លាញសមិទ្ធិផលនៃការជួសជុលប្រទេសជាតិ និងជីវិតសន្តិភាពរបស់ប្រជាជន។

រូបភាព៖ អ៊ីនធឺណិត

ពង្រឹងកម្លាំងរួម ការពារសាធារណៈរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាមយ៉ាងរឹងមាំ

ភាពស្មោះត្រង់ចំពោះ និងការអនុវត្តប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិតនៃគំនិតរបស់លេនីន "បដិវត្តន៍មានតម្លៃតែនៅពេលដែលវាដឹងពីរបៀបការពារខ្លួន" គឺមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់នៅក្នុងយុគសម័យបច្ចុប្បន្ន។ ដូច្នេះ យើងត្រូវយល់ឱ្យបានហ្មត់ចត់ និងអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនូវយុទ្ធសាស្ត្រការពារជាតិក្នុងស្ថានភាពថ្មី តាមស្មារតីនៃសេចក្តីសម្រេចចិត្តនៃសន្និសីទលើកទី៨ នៃគណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្សលើកទី១៣។

ដោយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវមនោគមវិជ្ជាខាងលើរបស់លេនីន និងការទទួលមរតកប្រពៃណី និងច្បាប់កសាងប្រទេសរួមជាមួយនឹងការការពារជាតិរបស់ប្រទេសជាតិ ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីជ័យជំនះនៃបដិវត្តន៍ខែសីហាឆ្នាំ ១៩៤៥ លោកប្រធានហូជីមិញបានប្រកាសទៅកាន់ពិភពលោកយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា “វៀតណាមមានសិទ្ធិទទួលបានសេរីភាព និងឯករាជ្យភាព។ កម្លាំង ជីវិត និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ពួកគេ ដើម្បីរក្សាសេរីភាព និងឯករាជ្យភាពនោះ”។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ពេញមួយការហែក្បួនរយៈពេល 30 ឆ្នាំ ក្រោមការដឹកនាំរបស់បក្ស និង ពូ ហូ ប្រជាជនរបស់យើងបានឈ្នះសង្រ្គាមតស៊ូពីរប្រឆាំងនឹងអាណានិគមនិយមបារាំង និងចក្រពត្តិនិយមអាមេរិកឈ្លានពាន បង្រួបបង្រួមប្រទេស នាំប្រទេសរួមគ្នា ហើយប្រទេសទាំងមូលបានចូលទៅក្នុងបុព្វហេតុកសាងសង្គមនិយម និងការពារសាធារណរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាមយ៉ាងរឹងមាំ។

នៅក្នុងការអនុវត្តជាក់ស្តែង ការដួលរលំនៃសង្គមនិយមនៅក្នុងសហភាពសូវៀត និងបណ្តាប្រទេសនៅអឺរ៉ុបខាងកើតនៅចុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1980 និងដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1990 បានបង្ហាញថាការដណ្តើមអំណាចគឺពិបាក ប៉ុន្តែការរក្សា និងប្រើប្រាស់អំណាចដើម្បីកសាង និងការពាររបបសង្គមនិយមគឺកាន់តែពិបាក។ មូលហេតុចម្បងមួយនៃការដួលរលំនោះ គឺកំហុសរបស់គណបក្សកុម្មុយនិស្តក្នុងដំណើរការរៀបចំរចនាសម្ព័ន្ធ និងកំណែទម្រង់ ការបាត់បង់ការប្រុងប្រយ័ត្ន និងការចុះខ្សោយខ្លួនឯង និងការបាត់បង់ការតស៊ូពីក្នុងបក្សកុម្មុយនិស្ត និងកម្លាំងបដិវត្តន៍ប្រឆាំងនឹងផែនការ និងល្បិចកល និងល្បិចកលរបស់កងកម្លាំងអរិភាព។

ដូចដែលលេនីនធ្លាប់បានព្រមានថា "គ្មាននរណាម្នាក់អាចបំផ្លាញយើងក្រៅពីកំហុសរបស់យើងទេ ប្រសិនបើយើងមិនធ្វើខុស ហើយបំផ្លាញខ្លួនឯង"។ ដូច្នេះហើយ មេរៀនជោគជ័យ និងបរាជ័យក្នុងការការពារមាតុភូមិសង្គមនិយម ចាប់តាំងពីបដិវត្តន៍ខែតុលា ក្នុងបណ្តាប្រទេសសង្គមនិយម មិនត្រឹមតែបញ្ជាក់ពីគំនិតរបស់លេនីនថា "បដិវត្តន៍មានតម្លៃតែនៅពេលដែលវាចេះការពារខ្លួន" ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងប្រើជាមូលដ្ឋានសម្រាប់កំណត់ឆន្ទៈ និងការតាំងចិត្តក្នុងការបង្កើននូវទំនួលខុសត្រូវរបស់យើងម្នាក់ៗក្នុងការតស៊ូ និងបដិវត្តន៍ទស្សនៈបច្ចុប្បន្ន។

ដំណោះស្រាយសំខាន់បំផុតគឺជំរុញការងារឃោសនា និងអប់រំ លើកកម្ពស់ការយល់ដឹងក្នុងចំណោមកម្មាភិបាល សមាជិកបក្ស និងប្រជាជនអំពីភាពចាំបាច់នៃការការពារមាតុភូមិ រួមជាមួយនឹងការការពាររបបសង្គមនិយម ការពារបក្ស រដ្ឋ និងប្រជាជន។ នោះគឺជាមូលដ្ឋានសម្រាប់បង្រួបបង្រួមគោលជំហរនយោបាយ ជំនឿ និងភាពខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងគោលដៅ និងឧត្តមគតិរបស់បក្សលើមាគ៌ារបស់ប្រទេសឆ្ពោះទៅកាន់សង្គមនិយម។

ក្រៅពីនោះ ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើការអប់រំ និងបង្រួបបង្រួមការយល់ដឹងអំពីវត្ថុ ដៃគូ និងគោលដៅការពារសាធារណៈរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាម។ ការបែងចែកដៃគូ និងវត្ថុគឺចាំបាច់ណាស់ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ចាំបាច់ត្រូវមានភាពបត់បែន និងរហ័សរហួនក្នុងការយល់ឃើញ។ តាមការពិត ព្រំដែនរវាងដៃគូ និងវត្ថុជួនកាលមានភាពផុយស្រួយ ទាក់ទងគ្នា ហើយការយល់ឃើញមិនងាយស្រួល ឬសាមញ្ញនោះទេ។ ដូច្នេះ ចាំបាច់ត្រូវកំណត់លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យ និងទស្សនៈឱ្យបានច្បាស់លាស់ក្នុងការយល់ឃើញ និងដោះស្រាយបញ្ហានេះ។ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យដ៏សំខាន់បំផុតមួយដើម្បីកំណត់ដៃគូនោះគឺអត្ថប្រយោជន៍។ ព្រោះផលប្រយោជន៍ (យល់ក្នុងន័យពេញលេញ) ត្រូវតែធានាសម្រាប់ភាគីទាំងសងខាង៖ ភាគីយើង និងភាគីដៃគូ ទើបភាគីទាំងពីរទទួលបានផលប្រយោជន៍ ស្របតាមច្បាប់វៀតណាម និងការអនុវត្តអន្តរជាតិ។ លក្ខណៈវិនិច្ឆ័យនៃ "ផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមក" ក្លាយជាមូលដ្ឋាននៃទំនាក់ទំនងរវាងដៃគូ។ ឈរលើមូលដ្ឋានផលប្រយោជន៍រួមរបស់ប្រទេសជាតិ និងប្រជាជន ចាំបាច់ត្រូវស្វែងយល់ឱ្យបានហ្មត់ចត់នូវទស្សនៈរបស់បក្ស រដ្ឋរបស់យើងក្នុងការកំណត់អត្តសញ្ញាណកម្មវត្ថុ និងដៃគូ៖ អ្នកដែលតស៊ូមតិគោរពឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាព បង្កើត និងពង្រីកទំនាក់ទំនងមិត្តភាព និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការស្មើភាព និងផលប្រយោជន៍ទៅវិញទៅមកជាមួយវៀតណាមគឺជាដៃគូរបស់យើង។ កម្លាំងទាំងឡាយណាដែលបំភ្លៃ និងធ្វើសកម្មភាពបំផ្លិចបំផ្លាញគោលដៅរបស់ប្រទេសយើងក្នុងបុព្វហេតុកសាង និងការពារមាតុភូមិ គឺជាកម្មវត្ថុនៃការតស៊ូ។

អំពីគោលដៅការពារសាធារណៈរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាមយ៉ាងទូលំទូលាយ ការពារទាំងទិដ្ឋភាពធម្មជាតិ-ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងនយោបាយ-សង្គមក្នុងឯកភាពទាំងមូល ការពារសាធារណៈរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាម យោងតាមស្មារតីនៃសេចក្តីសម្រេចចិត្តរបស់គណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមលើកទី៨ សម័យប្រជុំលើកទី XIII បានគូសបញ្ជាក់ថា៖ “ការពារឯករាជ្យ អធិបតេយ្យភាព បូរណភាពទឹកដី ឯកភាពជាតិ។ រដ្ឋ ប្រជាជន របបសង្គមនិយម វប្បធម៌ និងផលប្រយោជន៍ជាតិ និងជាតិសាសន៍ រក្សាបាននូវបរិយាកាសសន្តិភាព ស្ថិរភាពនយោបាយ សន្តិសុខជាតិ និងសន្តិសុខមនុស្ស កសាងសង្គមប្រកបដោយសណ្តាប់ធ្នាប់ វិន័យ សុវត្ថិភាព និងសុខុមាលភាព ដើម្បីអភិវឌ្ឍប្រទេសក្នុងទិសដៅសង្គមនិយម”។

ក្នុងបរិបទបច្ចុប្បន្ន ត្រូវតែធ្វើឲ្យបក្ស ប្រជាជនទាំងមូល និងកងទ័ពទាំងមូលដឹងឲ្យបានច្បាស់នូវបាវចនានៃការការពារសាធារណៈរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាមឲ្យបានឆាប់ និងពីចម្ងាយ ការពារប្រទេសមុនពេលមានគ្រោះមហន្តរាយ ដោយមានយុទ្ធសាស្ត្របត់បែន សម្របខ្លួន និងម៉ឺងម៉ាត់ជាច្រើនដើម្បីបង្កើតកម្លាំងរួមគ្នាដ៏រឹងមាំក្នុងបុព្វហេតុការពារប្រទេស។

កម្លាំងការពារសាធារណៈរដ្ឋសង្គមនិយមវៀតណាម គឺជាកម្លាំងរួមនៃប្លុកឯកភាពជាតិដ៏អស្ចារ្យ និងប្រព័ន្ធនយោបាយទាំងមូល ក្រោមការដឹកនាំរបស់បក្ស ដែលកម្លាំងប្រដាប់អាវុធរបស់ប្រជាជនមានតួនាទីស្នូល និងជាស្នូល។ វាគឺជាកម្លាំងរួមនៃកត្តានយោបាយ យោធា សេដ្ឋកិច្ច វិទ្យាសាស្ត្រ-បច្ចេកវិទ្យា វប្បធម៌ និងកិច្ចការបរទេស ដែលបានបង្ហាញក្នុងកម្លាំងសម្ភារៈ និងស្មារតីរបស់ប្រជាជនវៀតណាមប្រមាណ ១០០ លាននាក់ក្នុងប្រទេស និងប្រជាជនវៀតណាមជាង ៥ លាននាក់ដែលកំពុងរស់នៅ សិក្សា ធ្វើការ និងធ្វើការនៅបរទេស ដែលតែងតែងាកទៅរកមាតុភូមិ។ នោះ​គឺ​កម្លាំង​ផ្ទៃក្នុង​ជាមួយ​កម្លាំង​ខាងក្រៅ កម្លាំង​ជាតិ​ជាមួយ​កម្លាំង​សម័យ​ក្នុង​ការ​ការពារ​សាធារណរដ្ឋ​សង្គមនិយម​វៀតណាម​សព្វថ្ងៃ។

តាង៉ុក (យោងតាម ​​qdnd.vn)