កំណត់ចំណាំរបស់វិចារណកថា

ក្រឡេក​មក​មើល​ប្រវត្តិ​វីរជន​របស់​ជាតិ​វិញ​ទើប​មិន​អាច​បំភ្លេច​បាន។ ចងចាំ​ថា​រស់នៅ​ឱ្យ​បាន​ល្អ​ជាង​មុន ចាំ​ស្រឡាញ់​សន្តិភាព​ឱ្យ​បាន​ច្រើន និង​ចាំ​ទាញ​មេរៀន​ក្នុង​អាកប្បកិរិយា​ការទូត។

៤៥ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ដោយក្រឡេកមើលទៅសមរភូមិការពារព្រំដែនភាគខាងជើង ដើម្បីបញ្ជាក់ម្តងទៀតនូវការពិតប្រវត្តិសាស្រ្ត និងយុត្តិធម៌របស់ប្រជាជនវៀតណាម។ ពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់បានកន្លងផុតទៅហើយសម្រាប់ទាំងប្រទេសចិន និងវៀតណាមដើម្បីស្ងប់ស្ងាត់ និងដោយចេតនាក្នុងការក្រឡេកមើលសង្រ្គាមនេះឡើងវិញក្នុងលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រ ពេញលេញ និងសច្ចភាព ដើម្បីស្វែងរកមធ្យោបាយដ៏ល្អប្រសើរក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដែលបន្សល់ទុកដោយប្រវត្តិសាស្ត្រ និងទាញយកមេរៀនដ៏មានតម្លៃជាច្រើន។

VietNamNet បានចាប់ផ្តើមបោះពុម្ពអត្ថបទជាបន្តបន្ទាប់ក្នុងឱកាសរំលឹកខួបលើកទី 45 នៃសង្រ្គាមដើម្បីការពារព្រំដែនភាគខាងជើង ដើម្បីផ្តល់ព័ត៌មាន និងឯកសារបន្ថែមដល់មិត្តអ្នកអាន ដើម្បីឱ្យគ្រប់គ្នាចងចាំមិនភ្លេច។

លោក Hoang Nhu Ly (កើតនៅឆ្នាំ 1952 មកពីស្រុក Binh Lieu ខេត្ត Quang Ninh) គឺជាអតីតទាហាននៃប៉ុស្តិ៍លេខ 209 (បច្ចុប្បន្នប៉ុស្តិ៍ព្រំដែន Po Hen) និងជាសាក្សីម្នាក់ក្នុងចំណោមសាក្សីដែលនៅរស់រានមានជីវិតបន្ទាប់ពីការប្រយុទ្ធគ្នានៅព្រឹកព្រលឹមថ្ងៃទី 17 ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ 1979។

ទោះបីជា 45 ឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅក៏ដោយ ក៏ការចងចាំនៃសង្រ្គាមដ៏កាចសាហាវនៅតែដក់ជាប់ក្នុងចិត្តរបស់គាត់ដដែល។ លោក លី បាននិយាយថា នៅខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៧២ គាត់ត្រូវបានផ្ទេរពីប៉ូលីសប្រដាប់អាវុធខេត្ត Quang Ninh ទៅប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែន Po Hen ។

W-anh-1-1.jpg
លោក Hoang Nhu Ly រៀបរាប់អំពីឆ្នាំដែលគាត់បានប្រយុទ្ធជាមួយសមមិត្តរបស់គាត់នៅ Po Hen ។

នៅពេលនេះ ប៉ុស្តិ៍ឆ្មាំព្រំដែន Po Hen មានត្រឹមតែ ១៥នាក់ប៉ុណ្ណោះ ក្រោមការបញ្ជារបស់ប្រធានស្ថានីយ៍ Vu Ngoc Mai និងអនុប្រធានស្ថានីយ៍ទទួលបន្ទុកកិច្ចការយោធា លោក Do Si Hoa។

ជាមួយនឹងកងទ័ពតូចមួយ មនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងបន្ទាយត្រូវទទួលការងារជាច្រើន។ នៅយប់រដូវរងាដ៏ត្រជាក់ គាត់ និងទាហានផ្សេងទៀតនៅតែដើរកាត់ព្រៃ ដើម្បីល្បាតតាមទីតាំងសំខាន់ៗ និងតាមដានការផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាព។

នៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៨ ប៉ុស្តិ៍ព្រំដែនពោធិ៍ ហេង បានចល័តកម្លាំងបន្ថែមទៀត ចំនួនទាហានសរុបនៅពេលនេះមានជាង ៩០ នាក់ ដែលភាគច្រើនជាទាហានថ្មីដែលមានអាយុពី ១៨ ដល់ ២០ ឆ្នាំមកពីមូលដ្ឋានជិតខាង។

លោក លី រំឭកថា «កាលពីមុនមិនមានផ្លូវល្អដូចសព្វថ្ងៃនេះទេ ដើម្បីទៅដល់ស្ថានីយ៍ យើងត្រូវដើរកាត់ព្រៃពេញមួយថ្ងៃ កង្វះស្បៀងគឺជារឿងធម្មតា ដោយសារស្ថានីយទាំងមូលមានសេះពីរកញ្ចប់។ យើងនៅតែជីកទំពាំងដើម្បីបំបាត់ភាពអត់ឃ្លាន»។

W-anh-3-1.jpg
ដោយ​សារ​តែ​សង្គ្រាម​ដ៏​កាច​សាហាវ លោក លី បាន​ត្រឹម​តែ​រក្សា​រូប​ភាព​វ័យ​ក្មេង​ក្នុង​ជួរ​ទ័ព។

និយាយបែបនេះ លោក លី បានដកដង្ហើមធំ ដើម្បីទប់អារម្មណ៍ ទប់ទឹកភ្នែកមិនឲ្យស្រក់ ពេលដែលរឿងឈានដល់ភាគអំពីថ្ងៃដែលសមមិត្តស្លាប់។

លោក​បាន​បន្ត​ថា នៅ​រសៀល​ថ្ងៃ​ទី​១៦ ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ​១៩៧៩ ស្ថានីយ​របស់​លោក និង​ព្រៃ​ឈើ Hai Son បាន​រៀបចំ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​វប្បធម៌ និង​កីឡា ហើយ​បាន​យល់​ព្រម​ឱ្យ​មាន​ការ​ប្រកួត​បាល់ទាត់​មិត្តភាព​នៅ​ព្រឹក​បន្ទាប់។ គ្រប់​គ្នា​រំភើប​ចិត្ត​ដេក​មិន​លក់ ព្រោះ​ខាន​ជួប​គ្នា​យូរ​ហើយ​។

នៅម៉ោង 5 ព្រឹក ថ្ងៃទី 17 ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ 1979 កងទ័ពចិនចំនួន 600,000 នាក់បានឆ្លងកាត់ព្រំដែនប្រវែង 1,400 គីឡូម៉ែត្រ ចូលទៅក្នុងខេត្តចំនួន 6 របស់វៀតណាម៖ Quang Ninh, Lang Son, Cao Bang, Ha Tuyen (Ha Giang, Tuyen Quang), Hoang Lien Son (Lao Cai និង Lai Yen)។

កងទ័ព​ចិន​បាន​ប្រើ​កាំភ្លើង​ធំ​បាញ់​ជា​បន្តបន្ទាប់​នៅ​ប៉ុស្តិ៍​ត្រួតពិនិត្យ និង​ទីស្នាក់ការ​របស់​ស្ថានីយ Po Hen ។ ពេល​ព្រលប់ ប៉ុន្តែ​ភ្លើង​ត្បាល់​បាន​ឆាបឆេះ​តំបន់​ទាំងមូល​រយៈពេល​កន្លះ​ម៉ោង​។

ពេល​សង្គ្រាម​បាន​ធូរស្រាល លោក លី បាន​សុំ​ដក​ទ័ព​ត្រឡប់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​វិញ។ នៅចុងឆ្នាំ ១៩៧៩ លោកបានរៀបការជាមួយលោកស្រី Do Thi Thom (កើតនៅឆ្នាំ ១៩៥៤) ហើយសម្រេចចិត្តរស់នៅទីក្រុង Mong Cai ។

នៅឆ្នាំ 1980 លោកលីបានដាក់ពាក្យចូលធ្វើការក្នុងក្រុមសំណង់នៃព្រៃឈើម៉ុងសាយ។ ពេលថ្ងៃគាត់ទៅធ្វើការ ហើយពេលយប់គាត់ធ្វើការងារបន្ថែមដោយជួសជុលអាគុយ រមូរខ្សែភ្លើងស្ពាន់ ដើម្បីស្តាប់វិទ្យុ ឬធ្វើការជាកម្មករសំណង់នៅថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ដើម្បីបញ្ចប់ការងារ។

រូបភាព 6.jpg
លោក លី បានជួបជាមួយប្រធានស្ថានីយ៍ Po Hen - លោក Vu Ngoc Mai

ពិធីមង្គលការសម្រាប់សមមិត្តពីរនាក់

រឿង​សង្រ្គាម​របស់​លោក Ly បាន​ញាក់​សាច់​ពេល​និយាយ​អំពី​ទុក្ករបុគ្គល​ពីរ​រូប គឺ Bui Van Luong និង Hoang Thi Hong Chiem។ អ្នក​ទាំង​ពីរ​ជា​សមមិត្ត​របស់​គាត់ ដោយ​វាយ​តប់​គ្នា​នៅ​ពោធិ៍​ហែន។

ដោយមានកិត្តិយសធ្វើជា "អ្នកផ្គូរផ្គង" នៅថ្ងៃទី 5 ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ 1979 លោក Ly បានដឹកនាំសមមិត្តពីរនាក់ទៅជួបប្រធានស្ថានីយ៍ Vu Ngoc Mai ដើម្បីសុំត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតដើម្បីរៀបចំពិធីមង្គលការ។ ប៉ុន្តែ​ដោយសារ​ស្ថានភាព​ព្រំដែន​លំបាក​នោះ ផែនការ​នេះ​មិន​បាន​ជោគជ័យ​ទេ។ បន្ទាប់​មក លោក ហ្លួង និង​លោកស្រី ចែម បាន​បូជា​ខ្លួន​ក្នុង​ថ្ងៃ​តែ​មួយ គឺ​ថ្ងៃ​ទី ១៧ ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ ១៩៧៩។

W-anh-7-1.jpg
ទុក្ករបុគ្គល Hoang Thi Hong Chiem បានទទួលមរណៈភាពនៅថ្ងៃតែមួយជាមួយគូដណ្តឹងរបស់នាង គឺទុក្ករបុគ្គល Bui Van Luong ។

លោក លី បាននិយាយប្រាប់ថា៖ «នោះជាការសោកស្ដាយក្នុងចិត្ត ដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្ត។ ពេលត្រឡប់មកវិញ ខ្ញុំជំពាក់មិត្តភក្ដិទាំងពីរនាក់រៀបការ ដែលគួរតែជារឿងសាមញ្ញបំផុតដែលពួកគេសមនឹងទទួលបាន។ ខ្ញុំបានស្រលាញ់គំនិតរៀបចំពិធីមង្គលការជូនសមមិត្តដែលបានទទួលមរណៈភាពអស់ជាច្រើនឆ្នាំ»។

ក្នុងឆ្នាំ 2017 ក្រុមគ្រួសារនៃយុទ្ធជនពលីពីរនាក់ Bui Van Luong និង Hoang Thi Hong Chiem បានជួបប្រជុំគ្នាតាមរយៈការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរបស់លោក Ly ក្នុងទិវាយុទ្ធជនពិការ និងទុក្ករបុគ្គល ថ្ងៃទី 27 ខែកក្កដា។

នៅពេលនេះ ឪពុកម្តាយរបស់ទណ្ឌិតទាំងពីរនាក់បានទទួលមរណៈភាពហើយ បន្សល់ទុកតែបងប្អូនបង្កើត និងញាតិមិត្តទាំងអស់គ្នា ដែលយល់ព្រមក្នុងពិធីមង្គលការដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមកនេះ។ ដូច្នេះបន្ទាប់ពី 38 ឆ្នាំពិធីមង្គលការរបស់ទុក្ករបុគ្គលទាំងពីរត្រូវបានប្រារព្ធឡើង។ នៅថ្ងៃទី 6 ខែសីហា ឆ្នាំ 2017 ក្រុមគ្រួសារនៃសពលោក Bui Van Luong បានដឹកនាំក្បួនដង្ហែអាពាហ៍ពិពាហ៍ពីទីក្រុង Ha Long ទៅ Mong Cai ដើម្បីទទួលកូនក្រមុំ។

លោក លី បាននិយាយទាំងរំជួលចិត្តថា "ខ្ញុំត្រូវបានជ្រើសរើសជាអ្នកតំណាងឱ្យថ្លែងសុន្ទរកថា។ ពិធីទាំងអស់ត្រូវបានប្រារព្ធឡើងដូចពិធីមង្គលការធម្មតា។ គ្រាន់តែអានឈ្មោះមិត្តរួមក្រុមរបស់ខ្ញុំទាំងពីរនាក់ គ្រប់គ្នាក៏យំ។

រូបសំណាករបស់ទុក្ករបុគ្គល Hoang Thi Hong Chiem ត្រូវបានក្រុមគ្រួសាររបស់កូនកំលោះនាំយកមកដាក់នៅជាប់នឹងរូបសំណាកទុក្ករបុគ្គល Bui Van Luong។ គូស្នេហ៍​មួយ​គូ​ក្រោយ​ព្យុះ​ជាច្រើន​អាច​នៅ​ជាមួយ​គ្នា​បាន…

W-anh-8-2.jpg
Po Hen ឥឡូវនេះត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជាតំបន់ប្រវត្តិសាស្ត្រជាតិ ដែលកាលពី 45 ឆ្នាំមុនមានសមរភូមិដ៏ខ្លាំងក្លាមួយបានកើតឡើងដើម្បីការពារព្រំដែនភាគខាងជើង។

ប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លងផុតទៅ រៀងរាល់ថ្ងៃទី ១៧ ខែកុម្ភៈ លោក លី និងសមមិត្តបានត្រឡប់មកវិមានជាតិ ពោធិ៍ ហេង ដើម្បីទស្សនាសមរភូមិចាស់ និងអុជធូបរំលឹកវិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកដែលបានបាត់បង់ជីវិត។ នេះក៏ជាថ្ងៃដែលមនុស្សបានជួបជុំគ្នាសួរសុខទុក្ខសុខភាព និងរំលឹកអនុស្សាវរីយ៍នៃពេលវេលាដែលពួកគេបានប្រយុទ្ធជាមួយគ្នាដើម្បីការពារគ្រប់អ៊ីញនៃទឹកដីដ៏ពិសិដ្ឋនៃមាតុភូមិ។