គណៈកម្មាធិការប្រជាជនខេត្តទើបតែបានអនុម័តលើផែនការអនុវត្តគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ផលិតកម្ម និងការប្រើប្រាស់ជីសរីរាង្គ និងថ្នាំកសិកម្មជីវសាស្រ្តក្នុងខេត្តនៅឆ្នាំ២០៣០ ជាមួយនឹងចក្ខុវិស័យដល់ឆ្នាំ២០៥០។

ការប្រើប្រាស់យន្តហោះគ្មានមនុស្សបើកបាញ់ថ្នាំជីវសាស្ត្រ និងសារធាតុរ៉ែ ដើម្បីថែទាំស្រូវសរីរាង្គនៅសហករណ៍ Hieu Bac ឃុំ Cam Hieu ស្រុក Cam Lo - រូបភាព៖ HT

គម្រោងនេះមានគោលបំណងលើកកម្ពស់ការផលិត និងការប្រើប្រាស់ជីសរីរាង្គ និងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតជីវសាស្រ្ត រួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្មបៃតង អេកូឡូស៊ី សុវត្ថិភាព និងនិរន្តរភាព ការបង្កើនផលិតភាព និងគុណភាពផលិតផល និងការការពារសុខភាពមនុស្ស។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ទាញយកសក្តានុពល និងអត្ថប្រយោជន៍នៃសារធាតុសរីរាង្គដែលមាន ដើម្បីផលិតជីសរីរាង្គ និងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតជីវសាស្ត្រ។

នៅឆ្នាំ 2030 ខិតខំបង្កើនការប្រើប្រាស់ជីកសិកម្មសរីរាង្គឱ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ 30% នៃបរិមាណជីសរុបដែលប្រើប្រាស់ក្នុងផលិតកម្មកសិកម្ម។ បរិមាណថ្នាំសំលាប់សត្វល្អិតជីវសាស្រ្តបានកើនឡើង 30% បើធៀបនឹងបរិមាណថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតសរុបដែលបានប្រើ។ យ៉ាងហោចណាស់ 70% នៃស្រុក ក្រុង និងទីក្រុងបានបង្កើតគំរូសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ជីសរីរាង្គ និងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតជីវសាស្រ្តដែលភ្ជាប់ទៅនឹងខ្សែសង្វាក់តម្លៃសម្រាប់ផលិតផលសំខាន់ៗ និងឯកទេសដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ក្នុងស្រុក។

ចក្ខុវិស័យនៅឆ្នាំ២០៥០ ក្លាយជាខេត្តមួយក្នុងចំណោមខេត្តដែលមានអត្រាខ្ពស់នៃការប្រើប្រាស់ជីសរីរាង្គ និងថ្នាំពុលជីវសាស្រ្តក្នុងប្រទេស ដោយផ្ទៃដីដាំដុះប្រើប្រាស់ជីសរីរាង្គ និងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតជីវសាស្រ្តមានចំនួន ៥០%។

ជាង 90% នៃស្រុក ក្រុង និងទីក្រុងបានបង្កើតគំរូសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ជីសរីរាង្គ និងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតជីវសាស្រ្តដែលភ្ជាប់ទៅនឹងខ្សែសង្វាក់តម្លៃសម្រាប់ផលិតផលសំខាន់ៗ និងឯកទេសដែលមានអត្ថប្រយោជន៍ក្នុងតំបន់។ 100% នៃវត្ថុធាតុដើមដែលអាចរកបានពីការដាំដុះ បសុសត្វ វារីវប្បកម្ម កាកសំណល់ក្នុងគ្រួសារ... ត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាជីសរីរាង្គ និងថ្នាំសំលាប់សត្វល្អិតជីវសាស្រ្ត ទាំងក្នុងទំហំផលិតកម្មគ្រួសារ និងកសិកម្ម។

គេដឹងថាក្នុងរយៈពេលថ្មីៗនេះ វិស័យកសិកម្មបានផ្តោតលើការដឹកនាំការអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យាជីវសាស្ត្រក្នុងផលិតកម្មកសិកម្ម ដើម្បីបង្កើតផលិតផលស្អាត ទ្រង់ទ្រាយធំ និងឯកសណ្ឋាន ដើម្បីបង្កើនតម្លៃបន្ថែម និងប្រសិទ្ធភាពផលិតកម្ម។

មកទល់នឹងពេលនេះ ក្នុងខេត្តនេះ ផ្ទៃដីផលិតស្រូវសរីរាង្គ និងដំណាំតម្រង់ទិសមានដល់ទៅជាង ៥០០០ ហិកតា។ មានកន្លែងផលិតជីសរីរាង្គចំនួន 3 ដែលមានសមត្ថភាពជាង 400 តោន/ឆ្នាំ។ បរិមាណជីសរីរាង្គដែលផលិតដោយគ្រួសារប្រើប្រាស់ក្នុងផលិតកម្មកសិកម្មត្រូវបានប៉ាន់ប្រមាណថាមានចំនួន 50,000 តោន/ឆ្នាំ។

រដូវស្លឹកឈើជ្រុះរដូវក្តៅ