សិស្សដែលដឹកមិត្តទៅរៀន៣ឆ្នាំ ឥឡូវដឹកមិត្តទៅលេង

Tương và Vũ ngồi cùng bàn đầu, cùng học và làm đôi chân cho bạn đến trường trong gần 3 năm qua - Ảnh: HOÀNG TÁO — Tuong និង Vu អង្គុយនៅតុជាមួយគ្នា រៀនជាមួយគ្នា និងជួយគ្នាទៅសាលាជិត៣ឆ្នាំ - រូបភាព៖ HOANG TAO

Luu Quang Vu និង Ho Minh Tuong បានសិក្សាថ្នាក់ 10B នៅអនុវិទ្យាល័យ Dakrong និងវិទ្យាល័យ ដែលមានទីតាំងនៅឃុំ Ta Rut ស្រុក Dakrong ខេត្ត Quang Tri។ ភាពស្និទ្ធស្នាលរវាង Tuong និង Vu បានបន្សល់ទុកនូវរូបភាពដ៏ស្រស់បំព្រងមួយនៅក្នុងចិត្តរបស់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ មិត្តភក្តិ និងឪពុកម្តាយជាច្រើន។

Luu Quang Vu កើតក្នុងគ្រួសារដែលមានបងប្អូនពីរនាក់។ ម្ដាយគាត់ជាអាជីវករនៅជុំវិញឃុំ ខណៈឪពុកគាត់មិនមានការងារធ្វើស្ថិរភាព។ ជាអកុសល ខ្ញុំមានជំងឺសាច់ដុំតាំងពីខ្ញុំអាយុ 2 ឆ្នាំមកម្ល៉េះ ដែលវាកាន់តែអាក្រក់ទៅៗតាមពេលវេលា ដែលនាំឱ្យសាច់ដុំចុះខ្សោយ។ Vu មានប្អូនប្រុសម្នាក់នៅថ្នាក់ទីមួយដែលមានពិការជើងដូចគ្នា។

លោក Vu បាននិយាយថា "នៅពេលដែលអាកាសធាតុប្រែប្រួលភ្លាមៗ អវយវៈរបស់ខ្ញុំបានស្ពឹក ហើយខ្ញុំមិនអាចដើរបាន។ នៅឆមាសទី 2 នៃថ្នាក់ទី 8 ខ្ញុំបានពិការទាំងស្រុង" ។

ទន្ទឹមនឹងនោះ Ho Minh Tuong គឺជាមិត្តរួមថ្នាក់របស់ Vu តាំងពីនៅសាលាមធ្យមសិក្សា។ Tuong បាននិយាយថា "ពួកយើងបានក្លាយជាមិត្តជិតស្និទ្ធនឹងគ្នានៅពេលយើងរៀនថ្នាក់ទី 7 ។ យើងរៀនជាមួយគ្នា ហើយឃើញថាមិត្តរបស់ខ្ញុំពិការមិនអាចរត់ លោត ឬលេងបាន ដូច្នេះហើយខ្ញុំអាណិតគាត់ណាស់" ។

គាត់ធំហើយមានរាងកាយមាំមួនជាងមិត្តភក្តិរបស់គាត់។ ឃើញប្អូនមានជំងឺបែបនេះ គ្មានអ្នកណាសុំជំនួយ ទួនសុខចិត្តដឹកប្អូនទៅថ្នាក់រាល់ថ្ងៃ។

Hai bạn là tấm gương sáng về tình bạn ở trường học tại một huyện miền núi Quảng Trị - Ảnh: HOÀNG TÁO — មិត្តទាំងពីរកំពុងបង្ហាញគំរូមិត្តភាពនៅសាលានៅស្រុកភ្នំមួយនៃខេត្ត Quang Tri - រូបថត៖ HOANG TAO

ជាធម្មតា ឪពុករបស់ Vu បើកគាត់ទៅសាលារៀន បន្ទាប់មក Tuong មកយកគាត់ ហើយនាំគាត់ទៅថ្នាក់។ ថ្ងៃមានពន្លឺថ្ងៃមិនអីទេ ប៉ុន្តែថ្ងៃវស្សាគឺពិបាកជាង។ ទោះជាភ្លៀងឬចាំងក៏ដោយ ក៏ Tuong នៅតែដឹក Vu ទៅចូលរួមក្នុងមុខវិជ្ជាអនុវត្តជាមួយថ្នាក់រៀននៅកន្លែងផ្សេងទៀត។

ពេលឈប់សម្រាក Tuong បានដឹកមិត្តភ័ក្តិទៅលេង។ ពេលនឿយហត់ពេក អ្នកទាំងពីរក៏អង្គុយសម្រាកមើលមុខគ្នា ហើយញញឹម ។

Vu ទោះបីគាត់មានជំងឺនឹកស្មានមិនដល់ក៏ដោយ តែងតែមានស្នាមញញឹមនៅលើមុខរបស់គាត់។ នៅពេលណាដែលឪពុករបស់ Vu រវល់ លោក Tuong ជិះកង់អគ្គិសនីទៅផ្ទះមិត្តភ័ក្តិដើម្បីយកគាត់ទៅសាលារៀន ទោះបីជាផ្លូវពីផ្ទះទៅសាលារៀនទល់មុខគ្នាក៏ដោយ។

Tuong បាននិយាយទាំងអៀនខ្មាស់ថា "ខ្ញុំមិនចង់ឱ្យអ្នករំលងសាលារៀនទេ ដូច្នេះខ្ញុំលើកទឹកចិត្តអ្នកឱ្យស្ម័គ្រចិត្តដឹកអ្នក" ។

នៅដើមថ្នាក់ទី១០ ទឿងបានចុះឈ្មោះចូលរៀនថ្នាក់ផ្សេងពីវូ។ ដោយឃើញមិត្តរបស់គាត់នៅម្នាក់ឯង Tuong បានស្ម័គ្រចិត្តផ្លាស់ប្តូរមុខវិជ្ជារបស់គាត់ ដើម្បីអោយពួកគេនៅក្នុងថ្នាក់ដូចគ្នាជានិច្ច នៅក្បែរ Vu ។

Tuong បាននិយាយថា៖ «ខ្ញុំនឹងបន្តដឹក Vu ហើយជួយគាត់ទៅសាលាដរាបណាយើងរៀនជាមួយគ្នា។ ខណៈនោះ វូបានត្រឹមញញឹមដោយអៀនថា៖ «ខ្ញុំសន្យាថានឹងខំប្រឹងរៀនដើម្បីសងគុណអ្នក»។

ជួយគ្នាជំនះការលំបាក

Tương tự nguyện cõng bạn hằng ngày đến lớp học - Ảnh: HOÀNG TÁO — ស្រដៀងគ្នានេះដែរ គាត់សុខចិត្តដឹកមិត្តភក្តិទៅថ្នាក់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ - Photo: HOANG TAO

លោក Nguyen Khuong Chinh នាយករងអនុវិទ្យាល័យ និងវិទ្យាល័យ Dakrong បានអធិប្បាយថា មិត្តភ័ក្តិទាំងពីរមានស្មារតីសាមគ្គីភាព ចេះជួយគ្នាជំនះការលំបាក និងជាគំរូសម្រាប់មនុស្សជាច្រើនធ្វើតាម។

លោកគ្រូ Chinh បាននិយាយថា៖ «គ្រួសាររបស់ពួកគេទាំងពីរក្រីក្រ ហើយប្រាក់ចំណូលក៏មិនស្ថិតស្ថេរដែរ ប៉ុន្តែការស្រឡាញ់របស់ពួកគេគឺជិតស្និទ្ធណាស់។

សាលាក៏តែងតែរៀបចំបន្ទប់រៀនរបស់សិស្សទាំងពីរនៅជាន់ទីមួយ ដើម្បីភាពងាយស្រួលរបស់ពួកគេ។ នៅដើមឆ្នាំសិក្សា 2023-2024 សាលាបានកៀងគរជួយសិស្សទាំង 2 រូប 20 លានដុង សិស្សម្នាក់ៗទទួលបាន 1 លានដុង/ខែ។

ប្រភព